Drzewko laurowe, czyli wawrzyn szlachetny, którego liście wykorzystuje się przeważnie w celach zdrowotnych jak też szeroko stosuje się je do przygotowania dań, jest bardzo śliczną rośliną ozdobną.

Tą przyprawą jest bardzo popularny liść laurowy, który cieszy się „wzięciem” nie tylko w kuchni. Ten liść również jest znany od wieków jako środek leczniczy. Napar z laurowego ziela, nazywanego też liściem bobkowym, często stosuje się w kuracjach wspomagających oczyścić organizm z toksyn oraz przy artretyzmie i bólach reumatycznych. Przygotowanie leczniczego naparu z tego ziela jest bardzo proste.

Chociaż liść laurowy znany jest jako popularna przyprawa do większości dań i trudno bez tej przyprawy się obejść gotując zupę albo przygotowując sosy, ale się okazuje, że listek bobkowy może być również wykorzystywany do zaparzania oczyszczającego organizm naparu.

Niespodziewany wysyp prawdziwków w tym roku oszołomił amatorów grzybobrania. Na bazarach jest ich pełno – do koloru, do wyboru, bo w lesie na razie rosną jak na drożdżach. A więc gospodynie czarują i wypróbowują własne umiejętności, by ten dar natury zachować i korzystać z niego również przez całą zimę.

Liście laurowe, które stosuje się w kuchni to po prostu wysuszone liście drzewa laurowego czy inaczej wawrzynu szlachetnego, które rośnie m.in. na południu Europy i w północnej Afryce. Drzewko laurowe nie tylko wspomaga zdrowie, ale jest też atrakcyjną rośliną ozdobną. Jest to roślina o niewielkich wymaganiach, dlatego warto mieć ją w domu.

W praktyce liśćmi laurowymi wzbogacamy smak zup, mięs i sosów, jednakże liście te potrafią znacznie więcej. Na przykład: pomogą zasnąć, uśmierzą ból stawów i sprawią, że włosy będą błyszczeć. A propos… liście laurowe możemy uprawiać w domu.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24