Państwowa Inspekcja Planowania Terytorialnego i Budownictwa przypomina, że wszystko zależy od tego, czy szklarnię uznajemy za obiekt ruchomy czy nieruchomy.
Szklarnię uważa się za nieruchomość, jeżeli jest ona połączona z gruntem w taki sposób, że nie można jej przenieść w inne miejsce bez zmiany jej przeznaczenia i znacznego zmniejszenia jej wartości. Ważne jest również to, czy jej konstrukcje wsporcze (lub przynajmniej ich część) są montowane na miejscu budowy podczas prac budowlanych. Jeśli szklarnia spełnia te kryteria, jest uznawana za budowlę, a zatem podlega wymogom ustawy o budowie i przepisom techniczno-budowlanym.
Kiedy wymagane jest pozwolenie na budowę?
Gdy szklarnia uznawana jest za budowlę, warto najpierw ocenić jej wielkość i konstrukcję – to decyduje, czy będzie wymagane pozwolenie.
Jeżeli wysokość szklarni nie przekracza 5 metrów, jej powierzchnia całkowita wynosi do 80 metrów kwadratowych, a odległość między konstrukcjami wsporczymi nie przekracza 6 metrów, wówczas taka konstrukcja zaliczana jest do I grupy konstrukcji prostych i nie wymaga pozwolenia, jeżeli jest ustawiana poza kurortem.
Jeśli szklarnia jest większa (przekracza przynajmniej jeden z trzech wymienionych parametrów), zawsze wymagane będzie pozwolenie.
Jeśli szklarnia ma stanąć na terenie kurortu, niezależnie od jej wielkości, wymagane jest pozwolenie.
Nawet jeśli pozwolenie nie jest potrzebne, mogą istnieć inne wymagania
W niektórych przypadkach pozwolenie na budowę nie jest wymagane, ale należy jednak sporządzić uproszczony projekt budowlany i złożyć zawiadomienia o rozpoczęciu budowy.
Dotyczy to sytuacji, gdy szklarnia ma być:
- w strefie ochronnej miejscowości czy obiektu dziedzictwa kulturowego;
- na terenie, gdzie znajduje się magistralny gazociąg.
Dokąd się zwracać?
Pozwolenia na budowę wydaje administracja samorządu, dlatego najpierw należy się z nią skontaktować.
