Jeże w sen zimowy zapadają na 4-5 miesiące i powinny budzić się dopiero w końcu marca czy w kwietniu, kiedy już mogą znaleźć dla siebie pożywienie. Gdy jeż budzi się wcześniej, grozi mu niebezpieczeństwo. Serce śpiącego jeża bije do 8 razy w ciągu minuty, a jeża w stanie aktywnym – do 300 razy w ciągu minity. Jeśli jeż budzi się przedwcześnie, bardzo szybko traci zapasy energii i nawet jeśli próbuje znów zasnąć, nie ma szans na przeżycie.

Jeże często się budzą, gdy człowiek dociera do jego legowiska, np. po wyczerpaniu zapasów siana, po przemieszczeniu przedmiotów, pod którymi swoje gniazda miały jeże, albo też, gdy temperatura powietrza jest coraz wyższa.

Nie można zostawić jeża znalezionego w śniegu czy na lodzie. Należy przenieść go do miejsca o umiarkowanie chłodnej temperaturze (kilka stopni ciepła) i przygotować dla niego legowisko: skrzynię z sianem, niepotrzebną odzieżą. Legowisko można urządzić w kącie pomieszczenia składowego, za przedmiotami. Obok jeża należy postawić miseczkę z wodą (nie mlekiem!), a wieczorami zostawić nieco surowego miesa. Kiedy nadejdzie wiosna i jeże będą same mogły znaleźć pożywienie, należy je wywieźć jak najdalej od ludzi, dróg – i pozwolić im odejść.

Osoby, które nie mają warunków, by pomóc ssakom z kolcami, powinny powierzyć jeże opiekunom zwierzęcym bądź Ogrodowi Zoologicznemu w Kownie.