Rumianek to roślina, uważana za chwast, którą wiosną można zebrać i ususzyć, ponieważ w sposób naturalny pomaga w leczeniu wielu chorób. Z rumianku przygotowuje się leczniczy napar oraz odkłady, płukanki i kąpiele ziołowe.

Osobom, które chcą zrzucić zbędne kilogramy, poprawić wzrok, obniżyć poziom cholesterolu, wspomóc trawienie, układ odpornościowy, a nawet pozbyć się uciążliwych skutków kaca zalecany jest sok pomidorowy. Ale ten prozdrowotny napój z czerwonych pomidorów ma również inne, niecodzienne właściwości, np. odświeża kolor włosów blond albo pomaga pozbyć się nieprzyjemnego zapachu z lodówki itd.

Chociaż dzika róża słynie z wielu właściwości prozdrowotnych i szczególnie piastuje wysoką „rangę” w okresie jesienno-zimowym, a podczas pandemii jej stosowanie ma ogromne znaczenie, gdyż zawiera sporo witaminy C, A, E, B1, B2 i K, dzięki czemu korzystnie wpływa na odporność, to jej zastosowanie na tym się nie kończy.

Od dawien dawna miód ma szerokie zastosowanie w lecznictwie naturalnym. Już w czasach starożytnych medycyna naturalna stosowała miód na przeziębienie. Ma on wiele odmian, które są polecane na różnego rodzaju dolegliwości.

Kiedyś w domach wiejskich nie mogło zabraknąć tej rośliny. Nasze prababcie oraz babcie wierzyły, że dziewanna wielokwiatowa chroni przed chorobami, piorunem oraz innymi nieszczęściami. Broniła domy wiejskie również przed gryzoniami, które nie znoszą zapachu tej rośliny. Obecnie dziewannę zawierającą w sobie bardzo wiele cennych substancji oraz biologicznie czynnych właściwości szeroko wykorzystuje się w medycynie naturalnej. Z wielu walorów tej prozdrowotnej rośliny korzysta także branża farmaceutyczna oraz przemysł kosmetyczny.

Po długich latach zachwycania się efektywnymi osiągnięciami farmaceutyków nareszcie wraca się do naturalnych metod z dawnych czasów, w których dominowały babcine leki z domowej apteki. Do nich należą także goździki.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24