Ostatnio ulica Niemiecka rekonstruowana była w 1998 roku po tym, gdy rząd przyznał środki na zagospodarowanie głównych przestrzeni publicznych i fasadów budynków na Starówce. Jednak, jak twierdzi autorka projektu, architekt przedsiębiorstwa samorządowego „Vilniaus planas" Jurga Večerskytė-Šimeliūnė, obecna struktura ulicy i zorganizowanie ruchu stwarzają problemy dla bezpieczeństwa ludzi – przecina się ruch rowerzystów i ruch pieszych, z tego powodu wynikają konflikty. „Rzuca się w oczy" również zły stan nawierzchni ulicy, powywracane słupki, podniesione płytki chodnikowe, nieeleganckie ławki, otwarte śmietniki, niewygodna lokalizacja ogródków kawiarnianych. Podczas prezentacji mówiono również o nieprzemyślanym systemie oświetleniowym ulicy – umieszczone zbyt blisko drzew latarnie nie wykonują swojej funkcji, źle oświetlają itp.
Zdaniem specjalistów ds. turystyki, ulica ta jest na liście reprezentacyjnych ulic Wilna i jest jedną z najchętniej odwiedzanych zarówno przez wilnian, jak i przez gości miasta. Niegdyś na pierwszych piętrach ulicy Niemieckiej rozlokowane były niewielkie kawiarnie, restauracje, urzędy, magazyny, hotele, sklepy. Z czasem „nie mieściły się" już na pierwszych piętrach, przenosiły się na drugie. Komercyjne przeznaczenie ulicy zmieniało również jej wygląd: mniej więcej około połowy XIX wieku zakładano więcej dużych sklepów z atrakcyjnymi szyldami, zaś na drugich piętrach urządzano witryny i prezentowano trzecie czy nawet czwarte piętra.
Na dawnej ulicy Niemieckiej swoje pałace mogli mieć jedynie bogaci ludzie, nierzadko powiązani z dworem królewskim: Gasztołdowie, Sapiehowie, Kiszki, Tyzenhauzowie, ale była tu również Kuria Wileńska, kościół luterański.
Przed II wojną światową ulica Niemiecka była najważniejszym centrum handlowym miasta, w którym skupiały się zarówno duże sklepy na pierwszych piętrach, jak i drobne sklepiki w podwórkach czy bramach domów.
Obecna ulica Niemiecka – jedna z najstarszych w Wilnie – swoją nazwę wzięła od mieszkających tu od XIV wieku niemieckojęzycznych kupców i rzemieślników. Dlatego też miejsce to zaczęto nazywać Niemieckim Miastem.
