W roku 2009 wieś liczyła 9 mieszkańców. W dokumentach występują miejscowości Samostrzelniki (wcześniej Strzelniki) i Bohatyrowicze. Pierwsza nazwa jest wcześniejsza (występuje już w pomiarze włócznej z XVI wieku) i od niej pochodzi nazwisko Strzałkowski. Druga nazwa (zaświadczona w 1789 roku) powstała od nazwiska rodu Bohatyrowiczów, którzy wcześniej mieszkali w Strzelnikach. Prawdopodobnie zaścianek Bohatyrowicze wyodrębnił z części zaścianku Strzelniki w XVIII wieku. W lustracji wsi z 1775 roku Paweł, Ignacy i Tadeusz Bohatyrowiczowie wymieniani są jako właściciele 3 dymów w Strzelnikach, natomiast dokument „Taryfa ofiary na wojsko 10-go grosza” z 1789 roku wymienia już w parafii Łunna zaścianek Bohatyrowicze i podaje, że mieszkali tam Ignacy, Paweł, Anna, Stanisław, Michał, Tadeusz Bohatyrowiczowie.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z 1900 roku wymienia obie miejscowości jako okolice szlacheckie. Również w powieści „Nad Niemnem” Samostrzelniki wymienione są jako sąsiadujące z Bohatyrowiczami. Bohatyrowicze i Samostrzelniki położone były w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim. W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej. W latach zaś 1921-1939 wieś leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku, Bohatyrowicze zamieszkiwało 76 osób, 70 były wyznania rzymskokatolickiego, 6 – prawosławnego, a 1 innej. Jednocześnie 71 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 4 – białoruską, a 1 inną. Było tu 16 budynków mieszkalnych.
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.
W Bohatyrowiczach rozgrywa się część akcji „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej. Tam też kręcono zdjęcia do filmowej adaptacji z 1939 roku (kopie zaginęły podczas wojny). Współczesne Bohatyrowicze opisuje Barbara Wachowicz w książce „Ty jesteś jak zdrowie” z 2007 roku w rozdziale Gniazdo nasze, wszystko nasze. Pokazano je również w dokumentalnym filmie „Niemy Niemen” z 2020 roku. W Bohatyrowiczach, nazywanych niezmiennie przez żyjących tam Polaków – okolicą szlachecką, nadal mieszkają potomkowie rodu Bohatyrowiczów upamiętnionych w literaturze.
W pobliżu miejscowości, na skarpie nadniemeńskiej, znajduje się opisany w powieści grób Jana i Cecylii, pół-legendarnej pary małżonków, którzy mozolną pracą mieli dać początek rodowi Bohatyrowiczów. Na miejscu znajduje się drewniany krzyż z figurą Chrystusa, pamiętający czasy Orzeszkowej. W 2016 roku wyremontowano otoczenie grobu. We wsi zachował się budynek gospodarczy dawnego dworu, a także zabytkowa aleja prowadząca do majątku.
Leszek Wątróbski
Rota
