Po kampanii wrześniowej 1939 w formacjach armii polskiej na Zachodzie: w Brygadzie Podhalańskiej, z którą brał udział w bitwie o Narvik (Norwegia 1940), natomiast z 1. Dywizją Pancerną uczestniczył w bitwie pod Falaise (Francja 1944). Dyplomata rządu polskiego na emigarcji, 1941-1942 attaché prasowy ambasady RP w Kujbyszewie (ZSRR). 1945-1950 poseł PRL w Holandii. Zginął w wypadku samochodowym na terenie Niemiec, wracając do kraju.
Wywodził się ze środowiska ziemiańsko-szlacheckiego, ale z czasem przeszedł na pozycję radykalizmu społecznego zbliżonego do lewicy. Znakomity reportażysta, nadawał swoim pracom walory literackie, np. w głośnych zbiorach: Sarajewo 1914, Szanghaj 1932, Gdańsk 1932 (1932), Palestyna po raz trzeci (1933), Podróż po Polsce (1937).
W książkach publicystycznych: Księga ponurych niedopowiedzeń (1941) i 1000 mil od prawdy (1941) polemizował z rozpowszechnionym na Zachodzie i wśród emigracji obrazem wydarzeń wrześniowych 1939. Reportaże wojenne m.in. w zbiorze Russian Year (Londyn 1944).
Uznanie zyskała jego proza nawiązująca do tradycji gawędy, barwna, a zarazem realistyczna: powieść Droga wiodła przez Narvik (Londyn 1941, wydanie krajowe 1945), zbiory opowiadań: Trzynaście opowieści (1946) i Karabela z Meschedu (1948).
Eseje historyczno-biograficzne: Margrabia Wielopolski (Londyn 1944, wydanie krajowe 1946) i Opowieść o Mickiewiczu (1956). Także m.in. Wybór pism publicystycznych (tom 1-2, 1966, wydanie rozszerzone pt. Podróże po Polsce. Podróże po Europie i Nasi nad Tamizą, 1969).