Przyjaźń – to wolność
W hierarchii stosunków międzyludzkich przyjaźń ustępuje miejsce innym kontaktom – z zakochanymi, rodzicami, dziećmi. Przyjaźń – to unikalna więź, ponieważ w odróżnieniu od relacji rodzinnych przyjaciół się wybiera. Przyjacielskie stosunki nie mają formalnej struktury. Jeżeli nie rozmawiacie z rodzicami lub ze swoim współmałżonkiem chociażby przez miesiąc – to między wami coś jest już nie w porządku, a z przyjaciółmi to rzecz normalna.
Dobrowolny charakter przyjaźni czyni ją bardziej wrażliwą w porównaniu z innymi bardziej formalnymi związkami. Relacje przyjacielskie padają ofiarą w pierwszej kolejce, jeżeli zmuszają do tego okoliczności, bo zawsze na pierwszym miejscu jest rodzina. Prócz tego w dzieciństwie po przyjaciela można było wybiec do sąsiedniego domu i zaprosić go na spacer – to teraz w najlepszym przypadku można będzie udzielić parę godzin miesięcznie.
I jednocześnie najpiękniejsze uczucie podczas przyjaźni – to wolność. Sami wybieramy przyjaciół i przyjaźnimy się z nimi nie dlatego, że jesteśmy zobowiązani, ale dlatego, że nam się to podoba. Jednakże w poczuciu wolności jest druga strona – także z łatwością i w każdym momencie przyjaźń może być zerwana.
Zmiany, które nadchodzą z wiekiem
W dzieciństwie przyjaciel to ten, z którym wesoło jest się bawić, a w okresie nastoletnim wśród przyjaciół pojawia się uczucie poparcia i zrozumienia. Okres młodości to najlepszy czas do nawiązywania przyjaźni. W tym czasie staje się ona najbardziej znacząca. Człowiek rozgląda się za takimi osobami, które mają podobne poglądy, zainteresowania. I właśnie w młodości można poświęcić najwięcej czasu dla przyjaciół.
W średnim wieku na przyjaźń pozostaje coraz mniej czasu z powodu obowiązków w pracy i w rodzinie. Oczywiście, o wiele łatwiej jest odwołać spotkanie z przyjacielem niż spotkanie na pracy lub obcowanie z dzieckiem. Bardzo często właśnie prawdziwa przyjaźń pomaga nam dojrzeć i zrozumieć, kim jesteśmy oraz dokąd mamy dążyć. Ale gdy dojrzewamy, to nie znajdujemy czasu dla ludzi, którzy pomogli podjąć ważne rozwiązania życiowe.
W okresie dojrzałym sposób znalezienia przyjaciół zmienia się. Zbliżamy się z kolegami, z przyjaciółmi dzieci tylko dlatego, ponieważ dużo czasu spędzamy razem. W wyniku tego umiejętność znalezienia przyjaciele na zew serca może ulec atrofii.
Z czasem, gdy ludzie wychodzą na emeryturę, a dzieci wyrastają, to znów zaczynają cenić zwykłe radości życia i chcą tracić swój czas na to, co sprawia im radość – na obcowanie. Wiele osób powraca do swoich starych przyjaciół, z którymi stracili kontakt, a nawet pojawiają się nowi.
Sposoby obcowania
W ciągu całego życia ludzie przyjaźnią się i podtrzymują przyjaźń różnymi sposobami:
Niezależni. Zawierają przyjaźnie wszędzie, gdzie się pojawiają. „Dobrych” przyjaciół u nich więcej niż rzeczywiście głębokich relacji wzajemnych.
Wybredni. Przyjaźnią się z kilkoma rzeczywiście bliskimi osobami i w ciągu wielu lat utrzymują z nimi stosunki. Ten sposób nie jest idealny, ponieważ strata jednego przyjaciela może być dla nich ciężką próbą.
Złoty środek. Najlepiej stosować oba sposoby: nie urywać kontaktów ze starymi przyjaciółmi i zawierać nowe przyjaźnie w ciągu życia.
Wielu osobom udaje się utrzymywać przyjacielskie więzi przez całe życie. Czy będą ludzie obcować ze sobą, gdy dojrzeją, to zależy od uczucia wierności względem siebie i również czasu, który chcą poświęcić sobie nawzajem. Im więcej wkładacie w przyjaźń dziś, tym silniejsza będziecie przyjaźnić się w przyszłości. Ludzie powinni odczuwać, że ich wkład w przyjaźń jest równoznaczny – że otrzymują tyle samo, ile oddają. Wierność i umiejętność oddawania – to jeszcze jeden element przyjaźni na całe życie.
Rozwój współczesnych technologii pozwala kontaktować się z przyjaciółmi też na odległość. Im więcej sposobów wykorzystacie – SMS-y, e-maile, sieci socjalne, spotkania osobiste – tym będzie silniejsza więź. Jeśli wasze kontakty są tylko przez Facebook – to wasza przyjaźń, można ze stanowczością powiedzieć, jest w stadium wymierania. Jeśli chcecie przyjacielskich stosunków na bardzo wysokim stopniu, przyjaźni, która daje prawdziwą satysfakcję, to sieci socjalnych i Internetu nie wystarcza. Osobista rozmowa z przyjacielem nigdy nie zamieni wiadomości w sieci.
A propos
Badania twierdzą o tym, że przyjaciele są ważni do szczęścia i nawet dla zdrowia człowieka – i psychicznego, i fizycznego. Chociaż przyjaźń i ulega przekształceniu w zależności od wieku, ale oczekiwania od niej nie zmieniają się. „I 14-letni chłopak, i 100-letni starzec opisuje bliskiego przyjaciela jednakowo. To jest człowiek, z którym możemy porozmawiać, od którego jesteśmy zależni i z którym czujemy się wspaniale. Zmieniają się tylko okoliczności, w których te cechy przyjaźni przejawiają się” – mówi profesor William Rawlins z Uniwersytetu w Ohio.
Jeszcze inne badania wykazały, że jednym z przeciwników przyjaźni jest… grzeczność. Ludzie starają się być grzeczni wobec swoich przyjaciół, by nie narzucać swojego towarzystwa. Rozumiejąc, że przyjaciele też mają jakieś swoje sprawy i oni nie mogą żądać dużo czasu oraz udzielania uwagi wobec swojej osoby. I ten proces jest obustronny. Właśnie w ten sposób przyjaciele oddalają się od siebie.