Po zrzuceniu jarzma Związku Sowieckiego i odzyskaniu niepodległości Litwa i Polska 26 kwietnia 1994 r. podpisały Traktat o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy. 27 lat współpracy i dwustronnej przyjaźni, które upoważniają i zobowiązują do osiągnięcia uzgodnionych celów, zachęcają obie strony do poszukiwania rozwiązań problematycznych zagadnień. Postanowienia Traktatu, oparte na wzajemnej pomocy w regionie i w międzynarodowych organizacjach, stały się kamieniem milowym w dalszych stosunkach politycznych, gospodarczych, w bezpieczeństwie obu krajów.

Mimo że od podpisania Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy mija dzisiaj 27 lat, Polacy na Litwie do tej pory borykają się z różnego rodzaju przeszkodami i nierozwiązanymi problemami. Polska mniejszość na Litwie przez cały czas próbuje odeprzeć ataki na oświatę polską na Litwie, czynione są próby ograniczania jej możliwości reprezentacji politycznej, do dzisiaj odczuwa ona skutki „fruwania” ziemi po całym kraju w ramach niesfinalizowanej do tej pory reformy rolnej, a nawet spotyka się z groźbami rozprawy fizycznej.

Na Litwie służy ponad 15 tysięcy funkcjonariuszy. Wszyscy, zarówno policjanci, jak i funkcjonariusze Straży Granicznej, strażacy, funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa Publicznego oraz Służby Badań Przestępczości Finansowej pełnią w państwie istotne funkcje i na pierwszej lini frontu walczą z pandemią COVID-19 – przyznają to wszyscy i wszyscy pięknie dziękują. Jednak na podziękowaniach wszystko się kończy. W planie szczepień funkcjonariusze do grup priorytetowych nie trafili, a na drugie szczepienie i odporność będą musieli poczekać do końca lata.

Posłowie z Akcji Wyborczej Polaków na Litwie-Związku Chrześcijańskich Rodzin (AWPL-ZChR) Rita Tamašunienė i Czesław Olszewski mówili podczas czwartkowej konferencji prasowej w Sejmie o utrudnianiu posłom przez obecną konserwatywno-liberalną ekipę rządzącą wykonywania ich bezpośrednich obowiązków – wypełniania mandatu zaufania powierzonego im przez obywateli.

Na pierwszym posiedzeniu wiosennej sesji parlamentarnej posłanka Rita Tamašunienė z Akcji Wyborczej Polaków na Litwie-Związku Chrześcijańskich Rodzin (AWPL-ZChR) przedstawiła poprawki do ustawy o ubezpieczeniu zdrowotnym, które zakładają darmowe leki z listy refundacyjnej dla osób w wieku 70+.

W audycji Rozmowa Dnia na antenie Radia Wilno Rita Tamašunienė zwróciła między innymi uwagę na zastrzeżenia międzynarodowych instytucji odnośnie obecnej ordynacji wyborczej i przebiegu ostatnich wyborów na Litwie.

Rządzący, w obliczu pandemii i szeregu innych kryzysów, poczynając od rosnącego bezrobocia, a kończąc na problemach natury emocjonalnej i psychologicznej wśród mieszkańców, czynią przymiarki do ratyfikowania Konwencji stambulskiej jeszcze podczas bieżącej wiosennej sesji parlamentu. Czy aby na pewno kwestia ta jest obecnie najbardziej paląca w sytuacji, gdy napięcie wśród mieszkańców i tak już sięga zenitu?

Na dzisiejszej konferencji prasowej w Sejmie posłanka Rita Tamašunienė z Akcji Wyborczej Polaków na Litwie-Związku Chrześcijańskich Rodzin przedstawiła opublikowany 8 lutego raport ekspertów Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) na temat ubiegłorocznych wyborów sejmowych na Litwie.

Gdy władze centralne wreszcie przeznaczyły fundusze na poprawę infrastruktury, samorządy na Litwie wiele uwagi skierowały na uporządkowanie dróg i oświetlenie ulic. Niemniej jednak dwa samorządy – rejonów wileńskiego i trockiego, widocznie zbyt dobrze i efektywnie radziły sobie z tym i troszczyły się o to, by mieszkańcy mieli do dyspozycji dobre drogi, nowy minister komunikacji uznał bowiem, że na ten cel skierowano za dużo pieniędzy i lekką ręką zabrał milion. Teraz zaś tym dwom samorządom nie pozostaje nic innego, jak wykreślić ze swojej listy kilkanaście ulic i postanowić, którzy mieszkańcy dalej będą jeździć wyboistymi drogami, a ich dzieci chodzić nieoświetlonymi ulicami.

Stanąwszy u steru władzy przedstawiciele konserwatystów i liberałów wydają się aktywnie wracać do swych dawnych zwyczajów – polityki dyskryminacyjnej wobec mieszkańców samorządów, w których żyje największy odsetek mniejszości narodowych w kraju. Jednym z przykładów jej praktycznego zastosowania jest decyzja oddelegowanego przez Partię Wolności ministra komunikacji Mariusa Skuodisa o obcięciu finansowania, w wysokości blisko 1 mln euro, dla rejonów wileńskiego i trockiego, które, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom mieszkańców, już zaplanowały inwestować te pieniądze w poprawę infrastruktury drogowej. Decyzja zapadła jednostronnie, bez porozumienia, a przedstawiciele samorządów rejonów wileńskiego i trockiego dowiedzieli się o niej z mediów. Posłowie, uczestnicy w dzisiejszej konferencji prasowej w Sejmie uznali taką decyzję za pochopną, dyskryminującą i niezasłużenie krzywdzącą mieszkańców obu rejonów.