Kieruję to do redaktorów z mainstreamowych polskich mediów, którzy coraz troskliwiej pochylają się nad litewskimi Polakami, a zwłaszcza nad przewodniczącym partii, którą polska społeczność z wyborów na wybory coraz uporczywiej wspiera i wybiera.

Nawiązuję tu do wybuchu euforii znamienitego wileńskiego blogera, społecznika i jasnowidza (choć raczej czarnowidza, bo wieszczył AWPL przed ostatnimi wyborami utratę połowy głosów, a ta, zamiast stracić, zyskała o 25 proc. więcej) bujającej się w sieci pod entuzjastycznym tytułem „O jednego smoka mniej".

Konserwatyści skradli show liberałom. Mam tu na myśli liberałów z ruchu Egidijusa Masiulisa (nie mylić ze związkiem Artūrasa Zuokasa), którzy podczas ostatnich wyborów samorządowych z niedawnej przystawki ZO-LChD zostali przez media nominowani do miana dania głównego.

Zastanawiam się, czy lider konserwatystów (i sejmowej opozycji) Andrius Kubilius jest świadom faktu, że swoją opublikowaną ostatnio na portalu DELFI dwuodcinkową psychoanalizą na temat przyczynowo-skutkowego związku litewsko-polskich animozji napędza elektorat Akcji Wyborczej Polaków na Litwie? A przecież celem tej twórczości było, jak mniemam, nie napędzanie, tylko przepędzanie... „demona" AWPL z Wilna i z Wileńszczyzny. Zaś przede wszystkim ze świadomości wyborcy.

Odwaga Litwy – a raczej naszych sztandarowych polityków – chadza dziwnymi drogami. Nawiązuję tu do sławetnego hasła „Lietuva – drąsi šalis" („Litwa – odważny kraj"), które miało służyć promowaniu naszego kraju w świecie, ale jakoś się nie przyjęło.

Stwierdzam z przykrością, że Akcja Wyborcza Polaków na Litwie jest najnudniejszą znaną mi partią. Nie generuje oryginalnych pomysłów na uwodzenie elektoratu i nie popisuje się matactwem w parciu do wyborczego sukcesu na skróty. Po łebkach, dyskredytując rywali i mieszając w głowach wyborcom.

Zauważyliście regułę? Co na Litwie zbliżają się jakieś wybory, to nasze władze dostają szalonego parcia na wspieranie Wileńszczyzny. I słowem, i czynem, i swoją krzepiącą obecnością. I nawet finansowo, choć, kolokwialnie mówiąc, groszem nasze państwo nie śmierdzi.

Nawet po tym, co się wydarzyło we Francji, Litwa nie powinna obawiać się islamskiego ekstremizmu, bo to nie nasza bajka. Bójmy się raczej swoich współobywateli! – twierdzi politolog Ramūnas Vilpišauskas.

Zarówno nowy 2015 rok, jak i zbliżające się ćwierćwiecze niepodległości powitamy mając w bankowych skarbcach tony eurobanknotów, w Kłajpedzie natankowany po chorągiewki gazem terminal „Independence", a w pałacu prezydenckim najwaleczniejszą z europejskich przywódców – Dalię Grybauskaitė. Nieźle.

Najlepiej śmiechem. Udało się to włodarzom i mieszkańcom bawarskiego miasteczka Wunsiedel, gdzie do niedawna znajdowało się miejsce pochówku jednego z Führerów nazistowskiej III Rzeszy - Rudolfa Hessa.