Listopad to miesiąc, który często kojarzy się z nostalgią i zadumą, ale jednocześnie obfituje w piękno naturalnych zmian, które zachwycają oko i przypominają nam o cyklu życia.

Niby tak niedawno z rąk budowlanych otrzymaliśmy klucze od pięknego gmachu, na który czekali mieszkańcy Bujwidz, a dziś już obchodzimy jubileusz 10-lecia działalności bujwidzkiego oddziału Wielofunkcyjnego Ośrodka Kultury w Niemenczynie.

Na początku marca na Litwie co roku odbywają się tradycyjne Wileńskie Kaziuki, które są zwiastunem wczesnej wiosny. Kaziuki to święto Wilna, największe tego typu wydarzenie na Litwie i jednocześnie najstarszy jarmark w tej części Europy. Jest to jarmark odpustowy upamiętniający młodego księcia Kazimierza Jagiellończyka, wnuka Władysława Jagiełły, patrona Litwy i patrona rzemieślników. Kaziukowe pochody i jarmarki organizowano w Wilnie praktycznie od 1636 roku, dlatego te święto jest znane i lubiane na całym świecie, a szczególnie wśród tych, którzy niegdyś opuścili Litwę lub mają korzenie wileńskie. Ostatnio organizowanie Kaziuków stało się popularne nie tylko w Wilnie, lecz i w innych miastach Litwy, a także poza granicami kraju np. w Polsce.

W Wielofunkcyjnym Centrum w Ławaryszkach odbył się przed paroma dniami jubileuszowy koncert zespołu „Barwy podwileńskie”. Koncert poprzedziła Msza św. w kościele św. Jana Chrzciciela w Ławaryszkach.

Zespół wokalny „Barwy podwileńskie" z Ławaryszek i zespół taneczny „Iskry" z Mickun w towarzystwie wicemera rejonu wileńskiego Czesława Olszewskiego wyruszyli do Kłajpedy, gdzie reprezentowali rozśpiewaną i roztańczoną Ziemię Wileńską na obchodach 15-lecia Kłajpedzkiego Oddziału Związku Polaków na Litwie.

W niedzielę w kościele pw. Św. Jana Chrzciciela w Ławaryszkach została odprawiona Msza św. w intencji wszystkich członków miejscowego zespołu „Barwy podwileńskie".

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24