W niedzielę, 18 listopada na zakończenie Odpustu Matki Boskiej Ostrobramskiej arcybiskup wileński Gintaras Grušas nałożył złotą koronę na słynny obraz Matki Miłosierdzia w Ostrej Bramie.

„Wspiąć się ku Bogu i zejść do braci – oto kurs wskazany przez Jezusa. To są prawdziwe skarby życia” – mówił papież Franciszek podczas uroczystej Mszy św. z okazji II Światowego Dnia Ubogich. W papieskiej liturgii w bazylice watykańskiej wzięło udział 6 tys. osób potrzebujących wraz z opiekunami niosącymi im na co dzień pomoc. Ojciec Święty wskazał, że krzyk ubogich na świecie jest coraz silniejszy każdego dnia, ale jest mniej słyszany, „przyćmiony zgiełkiem nielicznych bogatych”.

Niedziela, 18 listopada, to główny dzień Odpustu Opiek Matki Bożej Ostrobramskiej.

Około 6 tys. ubogich wraz z wolontariuszami i osobami wspierającymi na co dzień potrzebujących weźmie udział w niedzielnej Mszy św. w bazylice św. Piotra w Watykanie. Po liturgii ubodzy zjedzą obiad z papieżem Fanciszkiem.

„Nikt nie może czuć się wyłączony z miłości Ojca, szczególnie w świecie, który bogactwo czyni pierwszym celem i zamyka osoby na innych” – czytamy w orędziu papieża Franciszka na II Światowy Dzień Ubogich. Będziemy obchodzić go w Kościele 18 listopada pod hasłem „Biedak zawołał, a Pan go usłyszał” (Ps 34,7).

W niedzielę, 18 listopada na zakończenie Odpustu Matki Boskiej Ostrobramskiej arcybiskup wileński Gintaras Grušas nałoży złotą koronę na słynny obraz Matki Miłosierdzia w Ostrej Bramie.

– Wolność trzeba nam dobrze zagospodarować, ale własnymi siłami nie jesteśmy tego w stanie uczynić. Dlatego chcemy upraszać o pomoc naszego Pana – napisał bp Stanisław Jamrozek, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchów Intronizacyjnych w liście do Czcicieli Chrystusa Króla z całej Polski. Zaprasza w nim na uroczystość ponowienia Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana – 17 i 18 listopada.

Jan Kunczyc (nazwisko zmienił później na Kuncewicz) urodził się w 1580 r. we Włodzimierzu Wołyńskim (na Ukrainie, wówczas w Rzeczypospolitej) w mieszczańskiej rodzinie prawosławnej. Ojciec był ławnikiem miejskim. Rodzice było ludźmi bardzo religijnymi.

Potem [Jezus] usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: „Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie” (Mk 12, 41-44).