„O tańcu nie da się pisać, taniec trzeba tańczyć.”
Paulo Coelho

W dniu 29 kwietnia na świecie jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Tańca. Został on ustanowiony w 1982 r. przez Komitet Tańca Międzynarodowego Instytutu Teatralnego. Datę święta wybrano na pamiątkę chrztu wybitnego reformatora sztuki tańca, twórcy europejskiego teatru baletowego, francuskiego tancerza i choreografa Jeana-Georges’a Noverre’a (1727-1810).

27 kwietnia Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Landwarowie radośnie obchodziło Międzynarodowy Dzień Tańca.

Co roku 29 kwietnia jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Tańca. Święto ustanowione zostało w 1982 roku przez Komitet Tańca Międzynarodowego Instytutu Teatralnego, będącego pod auspicjami UNESCO. Datę tę wybrano dla uczczenia urodzin wielkiego reformatora sztuki tańca, francuskiego tancerza i choreografa, uważanego za „ojca współczesnego baletu” Jeana-Georges’a Noverre’a (1727-1810). Z okazji tego święta każdego roku coraz to inny artysta związany z tańcem przygotowuje orędzie do jego miłośników.

Z okazji przypadającego 29 kwietnia Międzynarodowego Dnia Tańca kierownicy i choreografowie zespołów tanecznych działających przy Wielofunkcyjnym Ośrodku Kultury w Niemenczynie składają najserdeczniejsze życzenia tancerzom i pasjonatom tej pięknej sztuki.

29 kwietnia jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Tańca. Co roku Centrum Wspólnoty w Rukojniach oraz Wielofunkcyjne Centrum w Szumsku wspólnie organizują obchody tego święta.

Słoneczna pogoda, dobry nastrój, młodzieńcza energia i miłość do tańca – to wszystko połączyło uczestników wesołej zabawy, która odbyła się  w minioną niedzielę w Rukojniach. Impreza odbyła się z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24