Cukinia, zwana również kabaczkiem, jest ceniona nie tylko z uwagi na swój smak, ale także za wiele prozdrowotnych właściwości. Jest to warzywo należące do dyniowatych, a pochodzi z Ameryki Południowej i Meksyku.
Cukinie zawierają w sobie wiele składników mineralnych: potasu, magnezu, żelaza, witamin: C, K, PP, B1, białka, węglowodanów oraz błonnika.
Do korzyści zdrowotnych, które daje spożywanie cukinii zaliczają się m.in. jej właściwości alkalizujące - odkwaszanie organizmu. Warzywo wiąże metale ciężkie, pomaga usuwać szkodliwe związki z układu pokarmowego, dlatego może być polecana w dietach detoksykujących.
Cukinia też przeciwdziała gromadzeniu się wody w organizmie; pomocna jest z walce z otyłością, nadwagą oraz cukrzycą - ma niski indeks glikemiczny i niewiele kalorii - 100 g surowej cukinii to zalewie 21 kcal.
Warzywo działa również przeciwnowotworowo; poprawia krzepliwość krwi, a za sprawą witaminy K wzmacnia żyły i naczynia krwionośne.
Korzystnie wpływa na narząd wzroku. Zawdzięczając luteinie i zeaksantynie zmniejsza ryzyko wystąpienia zwyrodnienia plamki żółtej lub uszkodzenia siatkówki, jak też wspomaga pracę mózgu, poprawia koncentrację i redukuje stres i niepokój.
Badania i obserwacje wykazują, że spożywanie cukinii raz w tygodniu przyczynia się do lepszego zdrowia i ogólnego samopoczucia.
Cukinie warto włączyć do diety. Na jej bazie można przygotować wiele wyjątkowo smacznych posiłków. Cukinia może być składnikiem m.in. zup, warzywnych potrawek, placków, dań z makaronem i ryżem, świetnie sprawdzi się jako dodatek do jajecznicy, zapiekanek czy pizzy.
Ponadto, cukinia może też być składnikiem deserów - ciast czy puddingów. Idealnie sprawdza się również w przetworach. Można ją zamarynować lub wykorzystać do przygotowania dżemów czy ketchupu.
Cukinie uznawane za bezpieczne i korzystne dla zdrowia warzywa można spożywać również w postaci surowej.
Jednakże mimo wszystkich zalet nie każdy może się nimi delektować. Przeciwskazania do jedzenia cukinii dotyczą przede wszystkim osób zmagających się z: chorobami układu pokarmowego, wrzodami żołądka, stanami zapalnymi woreczka żółciowego oraz chorobami nerek.
Cukinie mogą też nasilić objawy w czasie trwających biegunek.
Warzywo jest bardzo łatwe w uprawie, jednakże nawet mały błąd popełniony podczas jej siania lub pielęgnacji może stać się przyczyną, że cukinia zacznie wytrącać niebezpieczne toksyny. Dlatego uprawiając cukinie we własnym ogródku, należy: zwracać uwagę na to, aby temperatura nie była za wysoka. Optymalna temperatura do prawidłowego rozwoju cukinii to 20-25 st. Celsjusza.
Nie wolno też siać cukinii obok roślin ozdobnych i korzystać z nasion pochodzących ze sprawdzonych źródeł.
Nieumiejętna uprawa cukinii może sprawić, że roślina zacznie wydzielać szkodliwą substancję - kukurbitacynę. Obecność kukurbitacyny w warzywach najprościej rozpoznaje się po gorzkim smaku, która może być niebezpieczna dla zdrowia nawet po obróbce termicznej.
Zatrucie kukurbitacyną zazwyczaj wywołuje nudności, wymioty oraz biegunki.