Z danych litewskiego Departamentu Statystyki wynika, że dochody poniżej linii ubóstwa otrzymywało 15,1% mieszkańców miast (w pięciu największych miastach Litwy – 11,7%, w pozostałych – 20,3%), na wsi – 31,7%.

W porównaniu z 2012 rokiem poziom ubóstwa w mieście wzrósł o 1,4% (w pięciu największych miastach Litwy wzrósł o 0,4%, w pozostałych miastach kraju – o 3%), na wsi zaś wzrósł o 3,2%.

W 2013 roku poziom biedy był określany jako życie za 811 litów miesięcznie na jedną osobę i za 1 703 lity miesięcznie na rodzinę składającej się z dwóch osób dorosłych i dwóch dzieci do 14. roku życia.

Zjawisko ubóstwa najczęściej dotyka dzieci na Litwie. Poziom ich ubóstwa w 2013 roku wyniósł 26,9% i, w porównaniu z 2012 rokiem, wzrósł o 6,1%.

Poziom ubóstwa wśród osób powyżej 65. roku życia w ubiegłym roku wyniósł 19,4% i, w porównaniu z 2012 rokiem, wzrósł o 0,7%. Średnia wysokość emerytury na Litwie wynosiła 815,6 litów. Oznacza to, że żyjący w pojedynkę emeryci, którzy otrzymywali co najmniej o 5 litów mniejszą emeryturę, trafili do grupy osób żyjących poniżej linii ubóstwa.

Wśród osób pracujących poziom ubóstwa wyniósł 9,1%, wśród osób bezrobotnych – 61%, emerytów – 22,7%. W porównaniu z 2012 rokiem poziom ubóstwa wśród osób pracujących wzrósł o 1,5%, osób bezrobotnych – o 6,6%, emerytów – o 1,9%.

Z danych Eurostatu wynika, że w ubiegłym roku w ubóstwie żyło 18,6% mieszkańców Estonii i 19,4% Łotwy. W porównaniu z 2012 rokiem poziom ubóstwa w Estonii zwiększył się o 1,1%, na Łotwie – o 0,2%.

Na podst. ELTA