(…) jestem światłością świata (J9,5). To znaczy: „Ja jestem sensem życia”. Zapalenie światła ma sens – nie przewrócimy się już po ciemku.

Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobną. Tam przemienił się wobec nich (…). A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!”. Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. (Mt17,1-8).

Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata (J 1,29). Mówią „grzech świata”, a czasem „grzechy świata”. Czytałem stare tłumaczenie: „Oto Baranek Boży, który gładzi zło tego świata” – może najpełniejsze, bo zło to więcej niż grzechy czy grzech.

„Gdy ukrzyżowano Jezusa, (...) członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym. Szydzili z Niego i żołnierze; (...) podawali Mu ocet, mówiąc: Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie. Był także nad Nim napis (...): To jest Król żydowski. (Łk 23,35-43)

Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A [był tam] pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: „Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu”. Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: „Do grzesznika poszedł w gościnę”. Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: „Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie”. Na to Jezus rzekł do niego: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło” (Łk 19, 1-10).

Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie! […] Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie (Łk 12,35.37).

W Bazylice Grobu Świętego w Jerozolimie rozpoczęła się w niedzielę renowacja grobowca Chrystusa, który zostanie rozebrany i złożony ponownie. Kustodia Ziemi Świętej podała, że przez cały okres prac miejsce to będzie otwarte dla pielgrzymów.