Łk 8, 4-15
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Gdy zebrał się wielki tłum, bo ze wszystkich miast przychodzili do Jezusa, On opowiedział taką przypowieść: „Wyszedł siewca, żeby zasiać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło koło drogi i zostało zdeptane. Przyleciały ptaki i wydziobały je. Inne padło na skałę, a gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Jeszcze inne padło między ciernie, a ciernie, rosnąc razem z nim, zagłuszyły je. Inne padło na żyzną glebę, a gdy wzrosło, wydało plon stokrotny”. Mówiąc to, wołał: „Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha”. Uczniowie wypytywali Go, co znaczy ta przypowieść. On odpowiedział: „Wam dane jest poznać tajemnice królestwa Bożego, pozostałym zaś podaje się je w przypowieściach, gdyż «patrząc, nie widzą, a słuchając, nie rozumieją». Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi koło drogi są ci, którzy je usłyszeli. Potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, aby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Tymi na skale są ci, którzy z radością przyjmują usłyszane słowo, lecz nie mają korzenia. Oni wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. Ziarno, które padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają, ale z czasem troski, bogactwa i oddawanie się rozkoszom życia powodują, że nie osiągają dojrzałości. Ziarno, które padło na dobrą glebę, oznacza tych, którzy gdy usłyszą słowo sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i przynoszą plon dzięki wytrwałości”.
Hojny dar Słowa
Razem z uczniami jesteśmy przez Jezusa dopuszczeni do tajemnic królestwa Bożego. Jedną z nich jest Boża hojność w sianiu Słowa. Bóg nie wybiera najlepszej ziemi, On ryzykuje i sieje wszędzie. Nie liczy się ze stratami, lecz ma nadzieję na plon, choćby minimalny. W każdym z nas są obecne te cztery rodzaje gleby: wydeptana, skalista, ciernista i żyzna. Bóg pragnie, aby cały człowiek się z Nim spotykał i przyjmował Jego słowo. Który rodzaj gleby we mnie przeważa? Co konkretnie przeszkadza mi w owocnym słuchaniu słowa Bożego?
Dziękuję Ci, Jezu, że niestrudzenie zasiewasz Twoje słowo w moim sercu. Pragnę słuchać go, przyjmować i żyć nim.