Sobota, 27 kwietnia 2024
J 14, 7-14
Ewangelii według świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeśli Mnie poznaliście, będziecie również znać mego Ojca. Wy zresztą już Go znacie, a nawet ujrzeliście”. Wtedy Filip poprosił: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”. Jezus mu odparł: „Filipie! Jeszcze Mnie nie znasz, mimo że tak długo jestem z wami? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także Ojca. Dlaczego więc prosisz: «Pokaż nam Ojca»? Czyżbyś nie wierzył, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec jest we Mnie? Słów, które mówię do was, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który jest we Mnie, dokonuje swoich dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeśli zaś nie, to przynajmniej wierzcie ze względu na dzieła. Uroczyście zapewniam was: Kto wierzy we Mnie, będzie dokonywał takich samych dzieł, jakie Ja czynię, a nawet dokona większych od nich, ponieważ Ja odchodzę do Ojca. O co tylko poprosicie w moje imię, spełnię to, aby Ojciec został uwielbiony w Synu. Jeśli o coś poprosicie w moje imię, Ja to spełnię”.
Komentarze
Wymiar eschatologiczny pielgrzymki przypomina, że wszyscy jesteśmy w drodze. „Droga do Sanktuarium” to znak i obraz drogi do królestwa niebieskiego.
Pielgrzymka ma też wymiar pokutny. Podobna jest do „drogi nawrócenia”. Jest okazją do skorzystania z sakramentu pokuty.
Pielgrzymka ma wymiar świąteczny. Jest oddechem i przerwą w codziennej monotonii, bo daje człowiekowi choć trochę odmienności od zwykłego życia. Jest ulgą w troskach życia, które dla wielu, a zwłaszcza biednych, stanowią dokuczliwy ciężar.
Pielgrzymka ma charakter apostolski. Pielgrzymi są znakiem wiary dla innych, stają się wędrującymi głosicielami Chrystusa.
Pielgrzymka jest przede wszystkim aktem kultu. Pielgrzym idzie do Sanktuarium po to, żeby spotkać się z Bogiem, przeżyć Jego obecność, oddając Mu adorującą cześć i otwierając prze Nim swoje serce.
W Sanktuarium pielgrzym spełnia wiele aktów kultu. Jego modlitwa przybiera różne formy: adoracja i uwielbienie Pana za Jego dobroć i Jego Świętość; dziękczynienie za otrzymane dobra; wypraszanie łask koniecznych w życiu; prośba o przebaczenie popełnionych grzechów. Pielgrzymowanie jest zatem szczególną formą obcowania z Bogiem, poszukiwaniem źródeł wiary oraz sensu ludzkiej egzystencji.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.