Był cenionym znawcą zagadnień rosyjskich i ukraińskich. W swej publicystyce wielokrotnie wybierał się „na wschód od Zachodu”, zawsze mając na uwadze dobro Polski i bezpieczeństwo regionu. Nie poprzestawał na diagnozach, próbował zrozumieć, wyjaśnić, podsunąć rozwiązanie.
Jako redaktor naczelny pisma „Nowaja Polsza” budował mosty porozumienia z rosyjską inteligencją. We wnikliwych i znakomicie napisanych tekstach starał się ukazywać jak najszersze tło zagadnień. Na płaszczyźnie kultury szukał zbliżenia i dialogu.
Dzięki Jego znakomitym tłumaczeniom polscy czytelnicy mogli poznać wiele ważnych dzieł rosyjskiej literatury, m. in. przejmujacy "Archipelag GUŁag: 1918-1956" Aleksandra Sołżenicyna, prozę Izaaka Babla i Antoniego Czechowa.
