Jacek Junosza-Kisielewski jest wieloletnim pracownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W lutym 1991 roku rozpoczął pracę w Konsulacie Generalnym RP w Brukseli, początkowo jako konsul polonijny a następnie, przez pełną czteroletnią kadencję, jako konsul generalny. Po powrocie do MSZ pracował w Departamencie Konsularnym i Wychodźstwa (m.in. jako zastępca dyrektora) a następnie w Departamencie Polonii. Od 1999 do 2004 r. pełnił funkcję Konsula Generalnego RP w Toronto. Następnie pracował jako zastępca dyrektora w Departamencie Konsularnym i Polonii. W latach 2007-2013 był ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym RP w Federacyjnej Republice Brazylii. Za pracę w Brazylii wyróżniony został Krzyżem Wielkim Orderu Krzyża Południa oraz tytułem honorowego obywatela metropolii São Paulo. Od 2013 r. pracował w Departamencie Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą, ostatnio na stanowisku Dyrektora. Zna język angielski; portugalski i francuski.

Arkady Rzegocki – Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny RP w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Dr hab. Arkady Rzegocki jest profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, politologiem zajmującym się polską i angielską myślą polityczną, pojęciem racji stanu, a także zagadnieniem soft power. Studiował m.in. na University College Dublin, prowadził badania m.in. w Denver (Colorado, USA), w Oxfordzie, Cambridge, Londynie, Florencji, był też Visiting Scholar w Sidney Sussex College na Uniwersytecie w Cambridge. Od 2014 r. jest radnym Miasta Krakowa, przewodniczył Komisji Innowacji i Funduszy Europejskich w Radzie Miasta. Od wielu lat działa na rzecz promocji wiedzy o Polsce w Wielkiej Brytanii zarówno wśród Polonii, Polaków, jak i Brytyjczyków, a szczególnie w angielskim świecie akademickim. Jest pomysłodawcą i pierwszym kierownikiem Polskiego Ośrodka Naukowego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Londynie, który działa od 2011 r. Zna język angielski; posługuje się rosyjskim.

Tomasz Niegodzisz – Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny RP w Republice Serbii

Tomasz Niegodzisz jest doświadczonym dyplomatą. Służbę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych podjął w 1993 r., pracując w departamencie Prawno-Traktatowym oraz w Sekretariacie Ministra. W latach 1997-2000 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Mińsku, następnie od 2000 do 2004 r. pełnił funkcję Ambasadora w Senegalu, będąc jednocześnie akredytowanym w kilku sąsiednich państwach frankofońskiej Afryki zachodniej (Gambia, Mali, Burkina Faso, Gwinea). Po powrocie do Warszawy objął stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Promocji. W 2007 r. został Ambasadorem w Libanie. W latach swojej służby w tym regionie szczególnie zasłużył się dla promocji polskiej kultury, wspierał też kościoły chrześcijańskie. Został wówczas odznaczony watykańskim Krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice oraz Libańskim Narodowym Orderem Cedru w Klasie Wielkiego Oficera. Od 2013 r. pracował w Departamencie Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej. Biegle zna język francuski oraz rosyjski.

Karol Bachura – Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny RP w Republice Albanii

Ambasador Karol Bachura przeszedł wszystkie stopnie kariery dyplomatycznej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, trafiając do resortu w drodze konkursu w 1993 r. W centrali ministerstwa pracował w departamentach: Europy (1993-1996), Polityki Eksportowej oraz Polityki Bezpieczeństwa (2001-2007), a od 2013 r. w Departamencie Wschodnim. Posiada wieloletnie doświadczenie w regionie Europy Południowo-Wschodniej. Pracował na placówkach dyplomatycznych w Lublanie z akredytacją na Bośnię i Hercegowinę, Budapeszcie i Zagrzebiu – na dwóch ostatnich pełniąc funkcję Zastępcy Ambasadora. W latach 2007-2011 był Ambasadorem w Macedonii, a w latach 2011-2013, w randze Ambasadora Tytularnego, pełnił funkcję Zastępcy Wysokiego Przedstawiciela wspólnoty międzynarodowej (z mandatem Rady Bezpieczeństwa ONZ) w Bośni i Hercegowinie oraz był Szefem Biura Wysokiego Przedstawiciela w Banja Luce. Jest współautorem Konferencji Skopijskiej i Konferencji Tbiliskiej – platformy wymiany doświadczeń Polski na drodze do UE dla państw stowarzyszonych, bazującym na modelu polsko-holenderskiej Konferencji Utrechckiej rozpoczętej pod koniec lat 90. XX w. Włada biegle językiem angielskim i węgierskim, zna także: francuski, niemiecki, słoweński, chorwacki, macedoński, serbski i bośniacki.