Początek wiosny, 4 marca, w tym dniu obchodzimy święto nazwane na cześć Niebiańskiego Patrona Polski i Litwy. Dzień imienin Kazimierza, zgodnie z dawną tradycją, jest obchodzony bardziej uroczyście niż inne imieniny. W dniu św. Kazimierza rozejrzyjmy się po Wędziagole i jej okolicach. Czy jest popularne w tych okolicach imię Niebiańskiego Patrona św. Kazimierza.

W Polskiej Bibliotece w Wędziagole (ul. Kiejdańska 26) można obejrzeć wystawę kopii starych propagandowych plakatów. Jest to prezent warszawianina Andrzeja Radeckiego.

W parafii wędziagolskiej nie brakuje ludzi, którym się nie przelewa i żyje nie tylko na marginesie życia społecznego, lecz, jak stwierdza w jednej ze swych publikacji na portalu vandziogala.eu, Ryszard Jankowski, prezes Wędziagolskiego Oddziału Związku Polaków na Litwie, nawet poza jego granicami. Właśnie z myślą o takich ludziach – wyobcowanych, opuszczonych, zapomnianych, samotnych i ubogich – starali się w okresie Świąt Bożego Narodzenia pamiętać aktywni społecznicy z Wędziagoły.

Przed 154 laty, 22 stycznia, wybuchło powstanie lat 1863-1864, nazywane Powstaniem Styczniowym – zryw skierowany na wyzwolenie z narodowościowego i społecznego ucisku Rzeczypospolitej Obojga Narodów, przeciwko władzy Imperium Rosyjskiego. Walki wyzwoleńcze miały miejsce na okupowanych przez carską Rosję terenach Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego – jego ziemiach na Białorusi i Ukrainie. Hasło powstania brzmiało: „Za wolność naszą i waszą!“ Symbolicznym jest to, że już stało się tradycją co roku w Wędziagole upamiętniać to historyczne wydarzenie.

Światłej pamięci ksiądz Anatanas Slavinskas (1924-1993) sprawował pracę duszpasterską w wędziagolskiej parafii św.Trójcy w latach 1964 – 1974. Warto wspomnieć wszystkie dobre uczynki, które podczas swej pracy w parafii wykonał ksiądz Anatanas wspólnie z parafianami. A zrobiono naprawdę bardzo wiele.

Kiedy słupek rtęci w termometrach opada coraz niżej i zmienia się pogoda, społecznicy – Polacy z Wędziagoły - kontynuując rozpoczętą jeszcze przed Świętami Bożego Narodzenia akcję „Łączy nas dobroć“, nieodpłatnie rozdawali ubrania.

W okresie zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia większość ludzi, wśród nich też wędziagolanie, stara się złożyć życzenia bliskim, rodzinie, znajomym, przyjaciołom i współpracownikom. Te pozdrowienia są niczym nowe lub wzmocnione mosty pomiędzy ludźmi, cieszącymi się z cudu Świąt.

Na dzień dzisiejszy spośród ok. 900 mieszkańców Wędziagoły 250 otwarcie przyznaje się do polskich korzeni lub deklaruje się jako Polacy. Mozaika narodowościowa osiedla, którego ludność przed drugą wojną światową w 90 proc. stanowili Polacy, zmienia się jak w kalejdoskopie: starzy umierają, osoby młode i bardziej zaradne chętniej osiedlają się w pobliskim Kownie, okolicznych miejscowościach lub, idąc w ślady wielu rozczarowanych i zmęczonych ciągłym oczekiwaniem na lepsze czasy obywateli Litwy, po prostu uciekają za granicę…

Jak co roku podczas adwentu wędziagolanie częściej niż w innym okresie zastanawiają się i myślą o ludziach, którzy są obok - doznających fizycznych i duchowych cierpień.

Oczkiem w głowie Ryszarda Jankowskiego, zapalonego miłośnika historii i patrioty Ziemi Wędziagolskiej, są XVII-XIX-wieczne księgi, zawierające spisy parafian. Księgi znalezione przez pana Jankowskiego w przykościelnej dzwonnicy, gdzie do dzisiaj wiszą dzwony, które wzywały rodaków do powstania, są niezwykle cenną pamiątką historyczną.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 20 maja 2024 

    Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła, święto

    J 19, 25-34

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Przy krzyżu Jezusa stała Jego Matka, siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. Potem Jezus, świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Dokonało się!» I skłoniwszy głowę, oddał ducha. Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24