Jest to egzemplarz – z racji autografu na stronie tytułowej – unikatowy. Nosi tytuł „Wilno Przewodnik ilustrowany po mieście i okolicach z planem miasta i dodatkami". Wydany został równo przed 104 laty nakładem i drukiem wileńskiej oficyny A. Żukowskiego i W. Borkowskiego, mieszczącej się przy ul. Świętojańskiej. Ten jedyny w swoim rodzaju egzemplarz stał się o impulsem do przywołania sylwetek dwóch niezwykle dla Wilna zasłużonych Polaków.

Ambasador Litwy na Łotwie Ričardas Degutis oraz Ambasador Polski na Łotwie Jerzy Marek Nowakowski razem z przedstawicielami Stałego Zespołu Okrętów Obrony Przeciwminowej NATO odwiedzili łotewskie miasto Salaspils, gdzie złożyli wieńce pod pomnikiem, upamiętniającym zwycięską bitwę pod Kircholmem (dawna nazwa Salaspils).

Reportaż wileńskiej dziennikarki Edyty Maksymowicz pt. „Oblicza naszej i waszej wolności" uzyskał nagrodę główną w kategorii „Reportaż" na 2. Zamojskim Festiwalu Filmowym „Spotkania z historią".

Jeszcze w tym roku ma być odrestaurowany jeden z najcenniejszych elementów bazyliki archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kownie – ołtarz Matki Bożej Cierpiącej.

Położone na prawym brzegu Niemna w okręgu tauroskim miasto Jurbork (lit. Jurbarkas) ma 755 lat. Obchody jubileuszu jednego z najstarszych miast Litwy będą się odbywały przez cały weekend.

W najbliższym czasie na odbudowę Pałacu Władców w Wilnie przeznaczonych zostanie kolejnych prawie 3 mln litów. Ogółem na sfinalizowanie projektu potrzeba jeszcze około 12 mln litów.

Gdy sięgam po tę starannie wydaną książkę, akurat w Programie I Polskiego Radia cytowana jest wypowiedź Stefana Kardynała Wyszyńskiego (1901-1981) na temat szacunku do przeszłości i ludzi, którzy tę przeszłość tworzyli. Padają jego słowa: „Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy się". Tak się składa, że ta właśnie sentencja stała się mottem wydania, które zupełnie niedawno dotarło do Wilna.

Mimo świętowania 70 rocznicy Powstania Warszawskiego, to w dalszym ciągu współczesna opinia społeczna nie jest wystarczająco poinformowana o historii jego wybuchu. Zaryzykowałbym twierdzenie, że większość ukazujących się w mediach artykułów od lat oskarża najwyższą kadrę dowódców Armii Krajowej o wręcz zbrodnicze działanie, nieodpowiedzialne doprowadzenie do jednej z największych w polskiej historii wojskowej klęski, połączonej z olbrzymimi stratami w ludności cywilnej i zniszczeniem stolicy z jej wspaniałym dorobkiem kulturowym. Są to też opinie głoszone przez niektórych zawodowych historyków.

W czwartek odbywają się uroczystości poświęcone 23. rocznicy tragedii w Miednikach. 31 lipca 1991 roku na białorusko-litewskim przejściu granicznym zostali zamordowani litewscy funkcjonariusze straży granicznej, celnicy, policji oraz oddziału specjalnego.