Wydrukuj tę stronę

Pożegnanie Wojciecha Pszoniaka

2020-11-03, 19:42
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Pożegnanie Wojciecha Pszoniaka Fot. Danuta Matloch (MKDNiS)

„Ogromny talent, energia, oryginalność, skłonność do artystycznego ryzyka – to cechy, które wyróżniały Wojciecha Pszoniaka. (…) Był On nie tylko jednym z najwybitniejszych aktorów polskich, ale nade wszystko artystą niepowtarzalnym, którego kreacje fascynowały, niepokoiły i zapadały głęboko w pamięć” – napisał wicepremier, minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Piotr Gliński w liście odczytanym przez wiceministra Jarosława Sellina podczas mszy pogrzebowej. Wojciech Pszoniak zmarł po ciężkiej chorobie 19 października. Miał 78 lat. Spoczął dziś na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

– Polska sztuka aktorska bez Wojciecha Pszoniaka z pewnością traci część swojej temperatury i barwy. Na szczęście na taśmie filmowej oraz w naszej pamięci pozostaną na zawsze Jego wspaniałe zagadkowe i niepozostawiające obojętnym kreacje. Cześć Jego pamięci – napisał minister kultury w liście.

Wojciech Pszoniak urodził się 2 maja 1942 r. we Lwowie, dorastał w Gliwicach. Był aktorem teatrów: Starego w Krakowie (1968-72) oraz Narodowego (1972-74) i Powszechnego w Warszawie (1974-80). W Starym zadebiutował w „Klątwie” Stanisława Wyspiańskiego reżyserowanej przez Konrada Swinarskiego (1968). Drzwi do międzynarodowej kariery otworzyła mu rola Moryca Welta w filmie „Ziemia obiecana” Andrzeja Wajdy. Wystąpił także w innych jego filmach: „Wesele”, „Danton” i „Korczak”. Występował też w Kabarecie pod Egidą.

W latach 80. Wojciech Pszoniak wyjechał do Paryża, gdzie zaczął występować w teatrach, m.in. w Nanterre, Montparnasse i Chaillot. W Nanterre zagrał w sztuce „Ludzie nierozumni są na wymarciu” w reżyserii Claude'a Regy, w której występowali razem z Gerardem Depardieu i Danielem Olbrychskim. W tym samym teatrze grał w „Onych” Witkacego w reżyserii Wajdy.

Wystąpił w ok. 100 filmach. W Polsce zagrał m.in. Władysława Gomułkę w filmie „Czarny Czwartek. Janek Wiśniewski padł”, opowiadającym o masakrze robotników w Gdyni w 1970 r. Wystąpił również w „Bitwie Warszawskiej 1920” Jerzego Hoffmana oraz filmach „Mniejsze zło” Janusza Morgensterna i „Mała Matura 1947” Janusza Majewskiego.

W 2008 r. został odznaczony francuskim Oficerskim Orderem Zasługi za „wkład w rozwój stosunków polsko-francuskich w dziedzinie kultury”, a dziesięć lat później został komandorem orderu Arts et Lettres.

W 2007 r. został uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a w 2011 r. – Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Na podst. MKDNiS

Dodaj komentarz