Tradycyjnie, jak i każdego roku, w ostatnie dni grudnia dzieci, mieszkające w gminie bujwidzkiej, mają możliwość spotkać się ze Świętym Mikołajem.

Niby tak niedawno z rąk budowlanych otrzymaliśmy klucze od pięknego gmachu, na który czekali mieszkańcy Bujwidz, a dziś już obchodzimy jubileusz 10-lecia działalności bujwidzkiego oddziału Wielofunkcyjnego Ośrodka Kultury w Niemenczynie.

„I pyszności i słodkości
Już nie mówiąc o piękności
„ZŁOTE” rączki naszych pań,
Przyrządziły wiele dań.
A zrobiły to z miłością,
By częstować wszystkich gości.
ZAPRASZAMY do stoiska
Gości tych z daleka i tych z bliska”.

W miniony weekend mieszkańcy i goście rejonu wileńskiego ponownie bawili się na jesiennych dożynkach, które odbyły się w Szumsku, Duksztach, Zujunach, Mickunach, Bujwidzach i Czarnym Borze.

1 sierpnia pod przewodnictwem nowego proboszcza parafii bujwidzkiej ks. Raimundasa Macidulskasa odbyła się 12. Piesza Pielgrzymka Śladami s. Wandy Boniszewskiej i s. Heleny Majewskiej. Trasę z Bujwidz do Pryciun pielgrzymi z Wileńszczyzny przemierzają co roku, by upamiętnić działalność Zgromadzenia Sióstr od Aniołów w parafii.

– Najbardziej jesteśmy dumni ze swoich dzieci. To nasz największy skarb i najcenniejszy dorobek – zgodnie stwierdzili Anusia i Marian Naruńcowie, którzy w sobotę, 10 lipca, obchodzili Złote Gody, czyli 50. rocznicę ślubu. Mimo tak ważnej okrągłej daty uroczystość miała charakter skromny z udziałem najbliższych osób.

Litewska Służba Hydrometeorologii podała w piątek najnowsze dane o zapasach wody w śniegu na Litwie.

W niedzielę rano z Bujwidz do Pryciun wyruszyła tradycyjna piesza pielgrzymka śladami Sióstr od Aniołów – Wandy Boniszewskiej i Heleny Majewskiej. To już 11. pielgrzymka śladami zakonnic, związanych z parafią bujwidzką.

W poniedziałkowy wieczór w rejonie wileńskim nietrzeźwy mężczyzna postrzelił w nogę kobietę.

Tadeusz Konwicki w utworze „Bohiń” tak oto opisał Bujwidze: „Zobaczyli kościół śród drzew na wzgórzu okolony murkiem z kamieni polnych, pochyły plac przed kościołem, na którym stały bryczki, powoziki i zwykłe chłopskie wozy, parę kramów z obwarzankami i piernikami, a to wszystko otoczone kilkoma domami, co stanowiło sedno tego zagubionego w borach miasteczka”.