Będzie to już dwudziesta druga odsłona słynnego festynu, odbywającego się co kilka lat w niemeńczyńskim amfiteatrze.
Na scenie wystąpi blisko 80 zespołów pieśni i tańca z Litwy i spoza jej granic. Swoją twórczość zaprezentują znane i lubiane zespoły z Wilna i Wileńszczyzny oraz dalszych zakątków Litwy, m.in. z Wisagini i Kiejdan. Goście z zagranicy to Zespół Pieśni i Tańca „Grajewianie” z Grajewa w Polsce i Zespół Tańca Ludowego „Kukułeczka” z Dyneburga na Łotwie.
Zaplanowano występ zarówno łączonych chórów i zespołów tanecznych, jak i popisy solowe zespołów.
Uroczyste otwarcie festynu nastąpi o godz. 13.00.
Wcześniej, o godz. 10.30 odbędzie się Msza św. w kościele pw. św. Michała Archanioła w Niemenczynie, po której w południe ruszy przemarsz zespołów ulicami miasta.
Festiwalowi będzie towarzyszyć wystawa twórców ludowych, kiermasz jadła i rzemiosła artystycznego.
„Kwiaty Polskie” to najstarszy festyn kultury polskiej na Litwie i największe przedsięwzięcie kulturalne miejscowych Polaków.
Festyny kultury polskiej zostały zainicjowane przez Związek Polaków na Litwie na przełomie lat 80.-90. ubiegłego stulecia na fali odrodzenia narodowego na Litwie. Pierwszy festyn – „Kwiaty Polskie” – odbył się w Niemenczynie 13 maja 1989 roku. Jego inicjatorem i organizatorem był ówczesny prezes ZPL, kierownik Zespołu Pieśni i Tańca „Wileńszczyzna” – śp. Gabriel Jan Mincewicz, który następnie przez wiele lat był niestrudzonym organizatorem i reżyserem tego festiwalu.
Po odejściu Gabriela Jana Mincewicza do Pana w 2016 roku, Samorząd Rejonu Wileńskiego i ZPL postanowiły dalej organizować „Kwiaty Polskie”. Organizatorzy festynu podkreślili, że potrzebę wznowienia festynu odczuwali zarówno mieszkańcy, jak też miejscowe polskie zespoły.
Festyn kultury polskiej „Kwiaty Polskie” w Niemenczynie ma bogatą tradycję. To widowisko z udziałem blisko 1000 zespolaków jest wspaniałą okazją do celebrowania piękna dziedzictwa polskiej kultury. Jest to również symboliczne miejsce walnego spotkania zespołów Wileńszczyzny i Kowieńszczyzny jak też z zagranicy na scenie niemenczyńskiego amfiteatru.
Komentarze
Był też poetą i kompozytorem. Gromadził, dokonywał aranżacji i popularyzował folklor ojczystych stron. Wydał kilka zbiorów piosenek (m.in. „Pieśni Wileńszczyzny”) i podręczników do muzyki. Jest autorem ponad 30 pieśni, w tym tak znanych i popularnych piosenek o Ziemi Wileńskiej jak: „Wileńszczyzna drogi kraj”, „Ojcowizna”, „Polonez wileński”.
Gabriel Jan Mincewicz aktywnie udzielał się politycznie i społecznie, szczególnie na niwie kultury, religii i oświaty. Był prezesem Związku Polaków na Litwie w latach 1991-1994, posłem na litewski Sejm w latach 1992-2004, wieloletnim wicemerem samorządu rejonu wileńskiego. Obronił pracę magisterską i doktorat z teologii na Uniwersytecie im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie uzyskując stopień doktora nauk teologicznych.
Za liczne i wybitne zasługi na niwie kultury oraz obszerną działalność społeczną na Wileńszczyźnie został uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP, Złotym Pucharem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP, nagrodą im. św. Brata Alberta, tytułem Zasłużony dla Kultury Polskiej. W plebiscycie „Kuriera Wileńskiego” w 1998 r. czytelnicy przyznali mu tytuł „Polaka Roku”.
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.