1. Odpowiednia gleba
Szałwia lubi ziemię zasobną w próchnicę, przepuszczalną, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. W pierwszym roku uprawy może rosnąć w niedużej doniczce, bo mającej średnicę 8-10 cm, ponieważ wolno się rozrasta. W latach następnych w znacznie większej, bo ok. 20 cm.
2. Nasłonecznione miejsca
Szałwia lubi miejsca ciepłe, nasłonecznione i osłonięte od wiatru (w domowych warunkach to osiągalne).
3. Nawożenie
Szałwia nie wymaga dokarmiania, jeżeli jest posadzona w mieszance ziemi uniwersalnej i kompostu. Dokarmiamy ją nawozem uniwersalnym tylko wtedy, jeżeli rośnie w skrzynce lub doniczce z innymi ziołami.
4. Zbiory i suszenie
Świeże listki szałwii najlepiej jest zrywać od czerwca do września. Jeżeli chcemy mieć susz, to szałwię ścinamy wtedy, kiedy ma dobrze wykształcone liście, ale jeszcze przed kwitnieniem.
Do czego używamy szałwii?
Świeże listki szałwii dodaje się zup takich jak kartoflanka, zupa jarzynowa i rybna; do potraw z tłustych mięs, baraniny, królika i zająca. Dobrze komponuje się z grochem, fasolą i pomidorami.
Uwaga: Ma tak intensywny aromat, że nie można jej dodawać za dużo.
Właściwości lecznicze szałwii:
Szałwia jest bogata m.in. w olejki eteryczne, napar z szałwii jest stosowany w zaburzeniach jelitowo-żołądkowych, poprawia pracę przewodu pokarmowego powodując zwiększanie wydzielania soków trawiennych.
Ułatwia przyswajanie składników odżywczych. Napar z szałwii stosuje się do płukania jamy ustnej i gardła przy stanach zapalnych gardła, dziąseł i zębów. Ma działanie przeciwzapalne, ściągające, przeciwpotne. Ułatwia odkrztuszanie, obniża poziom cukru we krwi. Stosuje się ją zewnętrznie do okładów na trudno gojące się rany, owrzodzenia żylakowate nóg.
Uwaga: szałwii nie powinny używać kobiety w ciąży (może dojść do poronienia) i karmiące piersią (zatrzymuje laktację).
"Rota"