Jest nowy szef Europarlamentu

2017-01-17, 22:54
Oceń ten artykuł
(5 głosów)
Jest nowy szef Europarlamentu © Reuters / Scanpix (fot. CHRISTIAN HARTMANN)

Antonio Tajani (EPP) wygrał wybory w czwartej turze uzyskując 351 głosów. Jego kontrkandydat, Gianni Pittella (S&D, IT), zdobył 282 głosy.

Wyniki w czwartej turze:

Antonio Tajani (EPP, IT) 351
Gianni Pittella (S&D, IT) 282.

Oddano 713 głosów, w tym 633 ważne, 80 posłów wstrzymało się od głosu.

Żaden z kandydatów nie uzyskał bezwzględnej większości ważnie oddanych głosów w trzech poprzednich turach wyborów na przewodniczącego Parlamentu we wtorek.

O wyniku wyboru przewodniczącego w czwartej turze zadecydowały głosy posłów z frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (ECR), do której należy m.in. Waldemar Tomaszewski, europoseł, przewodniczący Akcji Wyborczej Polaków na Litwie - Związku Chrześcijańskich Rodzin. O stanowisko szefa Europarlamentu w trzech poprzednich rundach głosowania ubiegała się przedstawicielka ECR Helga Stevens.

O skomentowanie przebiegu wyboru szefa Europarlamentu i jego wyniku poprosiliśmy Waldemara Tomaszewskiego, europosła z frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, przewodniczącego Akcji Wyborczej Polaków na Litwie - Związku Chrześcijańskich Rodzin.

„W czwartej, ostatniej, turze głosowania Antonio Tajani z frakcji EPP uzyskał 351 głosów i pokonał Gianniego Pittellę, również Włocha, na którego zagłosowało 282 europosłów. Głosowanie, które było tajne, odbywało się niemalże przez cały dzień. Wczorajszy dzień był w Parlamencie Europejskim bardzo bogaty w wydarzenia, wręcz burzliwy. Posłowie z frakcji ECR gromadzili się na posiedzeniach aż trzykrotnie. ECR wystawiła w wyborach swego kandydata: Belgijkę Helgę Stevens, która w pierwszej rundzie uzyskała 77 głosów” – skomentował eurodeputowany z Litwy Waldemar Tomaszewski.

Polityk powiedział, że o wyborze A. Tajaniego szefa EP zadecydowały głosy polityków z ECR.

„Przewodniczący nie byłby wybrany bez głosów naszej frakcji. A. Tajani po drugiej rundzie przyszedł na posiedzenie frakcji ECR, zadano mu wiele pytań, w tym doczekał się pytania o nie służący Polsce układ reprezentowanej przez niego frakcji z klubem liberałów. A. Tajani wycofał się z umowy przeciwko Polsce, twierdząc, że jest to porozumienie pomiędzy partiami, przekonał co do swojej kandydatury więcej posłów. Oświadczył, że będzie szefem całego EP, przewodniczącym wszystkich 8 klubów politycznych w Europarlamencie” – skomentował polityk.

Waldemar Tomaszewski jest zdania, że wybór A. Tajaniego szefa EP jest zmianą na lepsze.

„Zmiany oceniam pozytywnie, bowiem poprzedni przewodniczący Martin Schulz cieszył się opinią polityka stronniczego. Wierzę, że odtąd zdanie każdego europosła będzie będzie lepiej wysłuchane, będzie więcej demokracji i więcej kolegialnego przedstawienia pozycji” – oświadczył.

Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy są trzecią co wielkości grupą w Parlamencie Europejskim. Klub zrzesza europosłów z 18 krajów Europy. Frakcja przybiera na sile i już wyprzedziła pod względem wielkości kluby zielonych i liberałów. W ECR pracują posłowie m.in. z Polski, Wielkiej Brytanii, a także z Litwy, którą w klubie reprezentuje Waldemar Tomaszewski. Zasiada m.in. w zarządzie frakcji ECR.

Wyniki trzeciej tury:

Antonio Tajani (EPP, IT) 291 (+4)
Gianni Pittella (S & D, IT) 199 (-1)
Helga Stevens (ECR, BE) 58 (-8)
Jean Lambert (Greens / EFA, UK) 53 (+2)
Eleonora Forenza (GUE / NLG, IT) 45 (+3)
Laurentiu Rebega (ENF, RO) 44 (-1)

W trzeciej turze oddano 719 głosów, z czego 691 ważnych. Większość absolutna potrzebna do wyłonienia przewodniczącego wynosiła 346 głosów.

Wyniki drugiej tury:

Antonio Tajani (EPP, IT) 287 (+13)
Gianni Pittella (S & D, IT) 200 (+ 17)
Helga Stevens (ECR, BE) 66 (-11)
Jean Lambert (Greens / EFA, UK) 51 (-5)
Laurentiu Rebega (ENF, RO) 45 (+2)
Eleonora Forenza (GUE / NLG, IT) 42 (-8)

W głosowaniu w drugiej turze oddano 725 głosów, z czego 691 ważnych.

Wyniki pierwszej tury:

Antonio Tajani (EPP, IT) 274
Gianni Pittella (S & D, IT) 183
Helga Stevens (ECR, BE) 77
Eleonora Forenza (GUE / NLG, IT) 56
Jean Lambert (Greens / EFA, UK) 50
Laurentiu Rebega (ENF, RO) 43

W pierwszej turze oddano 718 głosów, z czego 683 ważne.

Komentarze   

 
#6 anty sowiet 2017-01-28 14:39
Przeraża ile na zachodzie socjalistów jest. Socjaliści i liberały to najgorsza krzyżówka w układzie politycznym
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#5 UE 2017-01-28 14:38
miejmy nadzieję, że pójdzie zupełnie inną drogą. Tą, którą zamierzał iść twórca - Schuman
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#4 januk 2017-01-18 14:30
dowierzam panu Tomaszewskiego co do oceny nowego szefa PE i cieszę się, że nasz europoseł należy do frakcji, która rośnie w siłę i ma coraz więcej do powiedzenia w PE.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#3 sęk 2017-01-18 13:43
Brawo. To chyba dobry wybór
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#2 PL 2017-01-18 09:50
Wybrany na nowego szefa PE Antonio Tajani odniósł się jeszcze przed wyborem do spraw polskich i wyraził przekonanie, że krytyka państw UE nie może opierać się na domysłach. Czyli tak jakby odciął się od od nacisków na polski rząd i tych zdumiewających debat o stanie demokracji, rzekomo zagrożonej w Polsce.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#1 bcd 2017-01-18 09:29
No to jest...
Jakby nie patrzeć, będzie miło już nie słuchać szwargotu i oglądać facjaty Schulza.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • 29 marca 2024 

    Wielki Piątek

    J 18, 1-19, 42

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Jezus udał się z uczniami za potok Cedron, do znajdującego się tam ogrodu. I wszedł do niego On i Jego uczniowie. Judasz, Jego zdrajca, też znał to miejsce, gdyż Jezus często spotykał się tam ze swymi uczniami. Judasz więc przybył tam wraz z oddziałem żołnierzy oraz służącymi wyższych kapłanów i faryzeuszów, zaopatrzonymi w pochodnie, lampy i broń. Ponieważ Jezus wiedział o wszystkim, co Go spotka, wyszedł im naprzeciw i zapytał: „Kogo szukacie?”. Odpowiedzieli Mu: „Jezusa z Nazaretu”. Wtedy On powiedział: „Ja jestem”. A wśród nich znajdował się Judasz, Jego zdrajca. Kiedy zaś usłyszeli: „Ja jestem”, cofnęli się i upadli na ziemię. Zapytał ich więc powtórnie: „Kogo szukacie?”. A oni zawołali: „Jezusa z Nazaretu”. Wówczas Jezus im rzekł: „Powiedziałem wam, że Ja jestem. Skoro więc Mnie szukacie, pozwólcie im odejść”. Tak miały się spełnić słowa, które wypowiedział: „Nie utraciłem nikogo z tych, których Mi powierzyłeś”. Wtedy Szymon Piotr, który nosił miecz, wydobył go i uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Sługa zaś nazywał się Malchos. Jezus zwrócił się do Piotra: „Schowaj miecz do pochwy! Czy nie mam wypić kielicha, który podał Mi Ojciec?”. Żołnierze więc ze swym dowódcą oraz słudzy żydowscy pochwycili Jezusa, związali Go i zaprowadzili najpierw do Annasza, teścia Kajfasza, który sprawował w owym roku urząd najwyższego kapłana. To właśnie Kajfasz poradził Żydom: „Lepiej przecież, aby jeden człowiek umarł za naród”. Tymczasem za Jezusem podążał Szymon Piotr oraz jeszcze inny uczeń. Uczeń ten był znany najwyższemu kapłanowi, dlatego wszedł z Jezusem aż na dziedziniec pałacu najwyższego kapłana. Piotr natomiast pozostał na zewnątrz przy bramie. Ten inny uczeń, znany najwyższemu kapłanowi, wrócił jednak, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra do środka. A służąca odźwierna zapytała Piotra: „Czy i ty jesteś jednym z uczniów tego człowieka?”. On odpowiedział: „Nie jestem”. A wokół rozpalonego na dziedzińcu ogniska stali słudzy oraz podwładni najwyższego kapłana i grzali się, bo było chłodno. Także Piotr stanął wśród nich i grzał się. Najwyższy kapłan postawił Jezusowi pytanie o Jego uczniów oraz o Jego naukę. Jezus mu odpowiedział: „Ja otwarcie przemawiałem do ludzi. Zawsze nauczałem w synagodze i świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Niczego nie powiedziałem w ukryciu. Dlaczego więc Mnie wypytujesz? Zapytaj tych, którzy Mnie słuchali, o czym ich uczyłem; oni wiedzą, co im powiedziałem”. Po tych słowach jeden ze stojących tam sług wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: „W taki sposób odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?”. Jezus mu odrzekł: „Jeśli źle coś powiedziałem, to udowodnij, co było złe, a jeśli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?”. Następnie Annasz odesłał związanego Jezusa do najwyższego kapłana Kajfasza. Tymczasem Piotr stał na dziedzińcu i grzał się. Wtem zapytano go: „Czy i ty jesteś jednym z Jego uczniów?”. A on zaprzeczył, stwierdzając: „Nie jestem”. Jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, zwrócił się do niego: „Czyż nie widziałem cię razem z Nim w ogrodzie?”. Piotr jednak znowu zaprzeczył i zaraz kogut zapiał. Wczesnym rankiem przeprowadzono Jezusa od Kajfasza do pretorium. Oskarżyciele nie weszli jednak do pretorium, aby się nie skalać i móc spożyć wieczerzę paschalną. Dlatego też Piłat wyszedł do nich i zapytał: „Jakie oskarżenie wnosicie przeciwko temu człowiekowi?”. Oni odpowiedzieli: „Nie wydalibyśmy Go tobie, gdyby On nie był złoczyńcą”. Piłat im odparł: „Zabierzcie Go sobie i osądźcie zgodnie z waszym prawem”. Wówczas Żydzi rzekli: „Nam nie wolno nikogo zabić”. Tak miała wypełnić się zapowiedź Jezusa, w której zaznaczył, jaką poniesie śmierć. Piłat więc znowu wrócił do pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: „Czy Ty jesteś królem Żydów?”. Jezus rzekł: „Mówisz to od siebie, czy też inni powiedzieli ci to o Mnie?”. Wówczas Piłat powiedział: „Czyż ja jestem Żydem? To Twój naród i wyżsi kapłani wydali mi Ciebie. Co zrobiłeś?”. Jezus odpowiedział: „Moje królestwo nie jest z tego świata. Gdyby moje królestwo było z tego świata, moi podwładni walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś moje królestwo nie jest stąd”. Wówczas Piłat rzekł Mu: „A więc jesteś królem”. Jezus odparł: „To ty mówisz, że jestem królem. Ja urodziłem się i przyszedłem na świat po to, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, jest mi posłuszny”. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „A cóż to jest prawda?”. I gdy to powiedział, znowu wyszedł do Żydów, stwierdzając wobec nich: „Ja nie znajduję w Nim żadnej winy. Jest zaś u was zwyczaj, że uwalniam wam kogoś na święto Paschy. Chcecie więc, abym wam wypuścił na wolność króla Żydów?”. Ponownie zaczęli wołać: „Nie Jego, ale Barabasza!”. A Barabasz był przestępcą. Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał ubiczować. A żołnierze spletli koronę z cierni i włożyli na Jego głowę. Narzucili Mu purpurowy płaszcz, podchodzili do Niego i mówili: „Bądź pozdrowiony, królu Żydów”. Bili Go też po twarzy. Piłat zaś znowu wyszedł na zewnątrz i oznajmił im: „Oto wyprowadzam Go do was, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy”. I Jezus wyszedł na zewnątrz w cierniowej koronie i purpurowym płaszczu. Wtedy Piłat powiedział do nich: „Oto człowiek!”. Gdy wyżsi kapłani i słudzy zobaczyli Go, zaczęli krzyczeć: „Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!”. Piłat im odparł: „Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ponieważ ja nie znajduję w Nim żadnej winy”. Żydzi mu odpowiedzieli: „My posiadamy Prawo i zgodnie z Prawem powinien umrzeć, gdyż uznał się za Syna Bożego”. Gdy Piłat usłyszał ten zarzut, bardzo się przestraszył. Wrócił ponownie do pretorium i zapytał Jezusa: „Skąd pochodzisz?”. Lecz Jezus nie dał mu żadnej odpowiedzi. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „Nie chcesz ze mną rozmawiać? Czy nie wiesz, że mam władzę Cię uwolnić i mam władzę Cię ukrzyżować?”. Jezus mu odpowiedział: „Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdybyś nie otrzymał jej z góry. Stąd większy grzech popełnił ten, kto wydał Mnie tobie”. Od tej chwili Piłat usiłował Go uwolnić, lecz Żydzi zaczęli głośno wołać: „Jeśli Go wypuścisz, przestaniesz być przyjacielem cesarza. Kto bowiem uznaje siebie za króla, przeciwstawia się cesarzowi”. Kiedy Piłat usłyszał te słowa, polecił wyprowadzić Jezusa na zewnątrz i posadzić na ławie sędziowskiej, znajdującej się na miejscu zwanym Lithostrotos, a w języku hebrajskim Gabbata. Był to zaś dzień przygotowania Paschy, około godziny szóstej. Następnie Piłat rzekł do Żydów: „Oto wasz król!”. Ci natomiast zakrzyknęli: „Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!”. Piłat więc ich zapytał: „Waszego króla mam ukrzyżować?”. Wyżsi kapłani odpowiedzieli: „Nie mamy króla oprócz cesarza”. Wtedy Piłat wydał Go im na ukrzyżowanie. Oni zaś zabrali Jezusa. A Jezus, dźwigając krzyż dla siebie, przyszedł na tak zwane Miejsce Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a wraz z Nim – z jednej i drugiej strony – jeszcze dwóch innych; Jezusa zaś w środku. Piłat kazał też sporządzić i umieścić na krzyżu tytuł kary, a było napisane: „Jezus Nazarejczyk, król Żydów”. Wielu Żydów czytało ten napis, ponieważ miejsce ukrzyżowania Jezusa znajdowało się blisko miasta i był on sporządzony w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. Wyżsi kapłani żydowscy mówili więc Piłatowi: „Nie pisz «król Żydów», lecz: «To On powiedział: Jestem królem Żydów»”. Piłat jednak odparł: „To, co napisałem, napisałem”. Żołnierze po ukrzyżowaniu Jezusa zabrali Jego tunikę i płaszcz, który podzielili na cztery części – dla każdego żołnierza po jednej. Tunika nie była szyta, lecz z góry na dół cała tkana. Dlatego też postanowili wspólnie: „Nie rozrywajmy jej, lecz losujmy, do kogo ma należeć”. Tak miało wypełnić się Pismo: „Podzielili między siebie moje ubrania i o moją szatę rzucili los”. To właśnie uczynili żołnierze. Przy krzyżu Jezusa stała zaś Jego Matka, siostra Jego Matki, Maria, żona Kleofasa oraz Maria Magdalena. Gdy Jezus zobaczył Matkę i stojącego obok ucznia, którego miłował, zwrócił się do Matki: „Kobieto, oto Twój syn”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto twoja Matka”. I od tej godziny uczeń przyjął Ją do siebie. Potem Jezus, wiedząc, że już wszystko się dokonało, aby wypełniło się Pismo, rzekł: „Pragnę”. A znajdowało się tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i podano Mu do ust. Kiedy Jezus skosztował octu, powiedział: „Wykonało się”; po czym skłonił głowę i oddał ducha. Ponieważ był to dzień przygotowania Paschy, i aby ciała nie wisiały na krzyżach w szabat – był to bowiem uroczysty dzień szabatu – Żydzi poprosili Piłata o połamanie nóg skazańcom i usunięcie ich. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu, a potem drugiemu, którzy byli z Nim ukrzyżowani. Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że On już nie żyje, nie połamali Mu goleni, natomiast jeden z żołnierzy włócznią przebił Jego bok, z którego zaraz wypłynęła krew i woda. O tym daje świadectwo ten, który to widział, a jego świadectwo jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: „Nie będziecie łamać jego kości”. Pismo mówi też w innym miejscu: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”. Po tym wszystkim Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. Gdy Piłat wyraził zgodę, przyszedł i wziął Jego ciało. Przybył także Nikodem, który po raz pierwszy zjawił się u Jezusa nocą. On przyniósł około stu funtów mirry zmieszanej z aloesem. Zabrali oni ciało Jezusa i zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebania owinęli je w płótna wraz z wonnościami. W miejscu ukrzyżowania znajdował się ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był pochowany. Tam więc, ponieważ grobowiec był blisko, złożono ciało Jezusa ze względu na żydowski dzień przygotowania.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24