Do Muzeum Anny Krepsztul w Taboryszkach w rejonie solecznickim przekazane zostały dwa obrazy z wczesnej twórczości malarki.

W Centrum Wspólnoty w Taboryszkach odbyła się wczoraj konferencja „W imię Boga – ludzie naszej ziemi”. Usłyszeliśmy na niej niezwykłe historie o wyjątkowych osobach, które żyły i pracowały w Taboryszkach oraz Turgielach rejonu solecznickiego: o ks. prałacie Józefie Obrembskim, o ks. Leonie Żebrowskim, o bł. Michale Sopoćce i jego posłudze kapłańskiej, która rozpoczęła się w Taboryszkach, i oczywiście, o niezwykłej malarce z Tabaryszek, Annie Krepsztul, i jej charyzmie.

Czasami nie trzeba wyjeżdżać poza granice kraju czy rodzimej miejscowości, żeby dojrzeć piękno otaczającego nas świata. Nie zawsze potrzebny jest Luwr, żeby obejrzeć zachwycające prace malarskie. Lida Meškaitytė i Anna Krepsztul – dwie malarki – samouki o podobnym trudnym losie, które ze względu na niepełnosprawność oglądały świat głównie przez okna własnych domów – potrafiły dostrzec urok przyrody i odzwierciedlić go w swoich pracach. Ich obrazy od wczoraj można oglądać w świrnie pałacu Balińskich w Jaszunach. Na wyciągnięcie ręki mamy piękną wystawę i edukację postrzegania piękna.

- Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim. Dzisiaj spotykamy się w 90. rocznicę urodzin naszej rodaczki, malarki ludowej Anny Krepsztul. Minęło 15 lat od jej śmierci. Tymczasem pamięć o niej, jej twórczość i charyzma są żywe w naszych sercach. Dla wszystkich nas, z którymi się w swoim życiu spotkała, pozostała jako wzorzec Polaka, patrioty, bliskiego przyjaciela. Była powiernikiem trosk i problemów, mądrym, niezwykle skromnym człowiekiem – mówił Henryk Danulewicz, prezes Wspólnoty Lokalnej w Taboryszkach „Taboryszki jak malowane”.

Anna Krepsztul urodziła się 20 lutego 1932 roku we wsi Taboryszki położonej w rejonie solecznickim. Od najmłodszych lat Anna zdradzała talent i zamiłowanie do sztuk plastycznych. Wspierał ją i udzielił pierwszych lekcji rysunku ojciec, który pasjonował się rzeźbą, techniką.

20 lutego w Taboryszkach spotkali się rodzina i przyjaciele malarki ludowej Anny Krepsztul. Spotkanie miało szczególną okazję – w tym dniu obchodzone były 90. urodziny malarki. Zmarła w 2007 roku Anna Krepsztul nadal łączy ludzi.

Znanej malarki ludowej z Taboryszek nie ma już z nami piętnaście lat, ale pamięć o niej nadal jest obecna wśród ludzi. Anna Krepsztul skończyłaby dziś 90 lat.

Danuta Mołoczko z domu Krepsztul odeszła do Domu Pana 12 czerwca 2021 r. Ze smutkiem i pewnym niedowierzaniem piszę te słowa. Od kilku dni myślę o Pani Danusi i już wiem dlaczego zaskoczyła mnie jej śmierć. Była młodszą o 16 lat siostrą Anny Krepsztul – znanej malarki z Wileńszczyzny na Litwie. Wydawało się zawsze, że jest młoda, zawsze gotowa do pomocy. Taki obraz w mojej pamięci wykuła Pani Anna Krepsztul, która kochała swoją siostrę niemalże miłością matczyną. Wielokrotnie malowała ją w zwiewnych strojach, z długimi włosami, uśmiechniętą i pełną życia. Pani Danusia odwzajemniała to uczucie i z cierpliwością i pogodą ducha trwała przy siostrze do jej ostatnich chwil.

W wieku 73 lat do Domu Pana odeszła Danuta Mołoczko, siostra artystki ludowej Anny Krepsztul i patronka jej muzeum. To ogromna strata dla rodziny, Taboryszek, rejonu solecznickiego oraz całej Wileńszczyzny.

Centrum Kultury w Solecznikach zaprasza do obejrzenia filmu z okazji 89. rocznicy urodzin Anny Krepsztul.

Strona 1 z 4

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Środa, 24 kwietnia 2024 

    św. Fidelisa z Sigmaringen, prezbitera i męczennika, św. Jerzego, męczennika

    J 12, 44-50

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Jezus wołał z mocą: „Kto wierzy we Mnie, wierzy nie tylko we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. I kto Mnie widzi, widzi również Tego, który Mnie posłał. Ja przyszedłem na świat jako światłość, aby ten, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. Tego zaś, kto usłyszy moje słowa, lecz ich nie przestrzega, nie Ja osądzam. Nie przybyłem bowiem, aby dokonać sądu nad światem, lecz żeby świat zbawić. Kto Mnie odrzuca i nie przyjmuje moich słów, ten już ma swego sędziego. Słowo, które powiedziałem, będzie jego sędzią w dniu ostatecznym. Nie przemawiałem bowiem sam od siebie, ponieważ Ojciec, który Mnie posłał, polecił Mi, co mam mówić i czego mam uczyć. A wiem, że Jego polecenie jest życiem wiecznym. Stąd też Ja głoszę tak, jak Mi nakazał Ojciec. Właśnie tak uczę”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24