Obchody 111. rocznicy urodzin prałata Obrembskiego

2017-03-19, 16:18
Oceń ten artykuł
(11 głosów)
Obchody 111. rocznicy urodzin prałata Obrembskiego Fot. L24/Wiktor Jusiel

19 marca to dzień nieodłącznie związany z prałatem Obrembskim. Imieniny i urodziny Gospodarza pałacyku gromadziły rzesze wiernych i przyjaciół. W tym roku przypada 111. rocznica urodzin kapłana, który swą niezłomna postawą kształtował sumienia pokoleń.

Uroczystości rocznicowe rozpoczęły się tradycyjnie mszą św. w intencji prałata, którą celebrował ks. prałat Jan Kasiukiewicz – proboszcz parafii mejszagolskiej.

Po mszy św. złożono wieńce i zapalono znicze na grobie Patriarchy Wileńszczyzny.

Następnie uroczystości przeniosły się do muzeum-pałacyku, gdzie przez całą niedzielę odbywać się będzie dzień otwartych drzwi, upływający pod hasłem „Czy pamiętasz...”. Wszyscy obecni będą mieli okazję podzielić się swoimi wspomnieniami, zdjęciami itp. związanymi z osobą prałata Obrembskiego.

Wszystkich zebranych przywitała kierowniczka muzeum i solenizantka, Józefa Markiewicz. Wśród obecnych znalazł się m.in. ks. Prałat Jan Kasiukiewicz – proboszcz parafii mejszagolskiej, przewodniczący AWPL-ZChR, europoseł – Waldemar Tomaszewski, starosta sejmowej frakcji AWPL – ZChR Rita Tamašunienė, mer rejonu wileńskiego – Maria Rekść, konsul RP w Wilnie – Łukasz Kaźmierczak.

Waldemar Tomaszewski wyraził wdzięczność losowi, że dane było mu żyć za czasów księdza Obrembskiego: „dobrze go poznać i czerpać z jego wiary i siły ducha”. Przewodniczący AWPL-ZChR podzielił się także z zebranymi swoimi wspomnieniami związanymi z księdzem prałatem, którego przez ostatnie 10 lat odwiedzał praktycznie co tydzień.

Ksiądz prałat Kasiukiewicz wyraził radość, że zebrani są wierni prośbie prałata Obrembskiego, który w dniu 99. urodzin powiedział: „Bez względu na to, gdzie będę zapraszam za rok na imieniny” oraz wyraził nadzieję, że tak będzie i nadal.

Głównym gościem rocznicy był wileński fotograf – Zenon Mincewicz, który przekazał do muzeum kolekcję fotografii i nagrań z ks. prałatem (m.in. zapis rozmowy prałata z p. Zenonem i śp. Jerzym Surwiłą). 90 letni dokumentalista dziejów Wileńszczyzny opowiedział także o swoich spotkaniach z ks. Obrembskim.

Na rocznicy urodzin Patriarchy Wileńszczyzny nie zabrakło odpowiedniej oprawy artystycznej: uczniowie Gimnazjum im. Ks. Józefa Obrembskiego w Mejszagole recytowali wiersze poświęcone prałatowi, które przeplatane były śpiewem chóru parafialnego „Moderato”.

Po krótkim koncercie organizatorzy przywołali wspomnienia o prałacie. Na początek wyświetlono kilkominutowy fragment filmu, nagranego z okazji 100- lecia urodzin prałata „Jak promień słońca”, w którym gospodyni, pani Stasia opowiedziała o upodobaniach kulinarnych prałata, m.in. o paczkach, które bardzo lubił.

Uczestnicy spotkania mieli także okazję wziąć udział w zabawie quizowej – pytania przygotowała kustosz muzeum - Waleria Adomaitis.

****

Józef Obrembski urodził się 19 marca 1906 roku w Skarżynie Nowym (Podlasie). Uczył się w gimnazjum w Ostrowi Mazowieckiej. W wieku 19 lat przybył do Wilna, gdzie rozpoczął studia w seminarium duchownym, kształcił się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego. Święcenia kapłańskie przyjął 12 czerwca 1932 roku z rąk ks. abp Romualda Jałbrzykowskiego. Swoja służbę Bogu rozpoczął w Turgielach (rejon solecznicki). Od 1950 roku był proboszczem w podwileńskim Mejszagole, w której pozostał do końca życia. Zmarł 7 czerwca 2011 roku w wieku 105 lat. Pochowany przy mejszagolskim kościele, obok którego stanął też pomnik prałata.

Ks. Obrembski był duszpasterzem Polaków na Wileńszczyźnie, niekwestionowanym autorytetem moralnym. Dla wielu pokoleń był, i nadal jest, przykładem patriotyzmu i wiary. Mieszkańcy Ziemi Wileńskiej pamiętają go jako kapłana pogodnego, zawsze uśmiechniętego, pełnego humoru i energii, szacunku i życzliwości. Zawsze też służył radą i pomocą. W okresie powojennym pomagał prześladowanym duchownym. Ukrywał ich w swojej parafii, pomagał materialnie. Niósł pomoc też żebrakom, osobom potrzebującym.

W okresie sowieckim mimo zakazów prowadził działalność duszpasterską: uczył dzieci religii, udzielał sakramentów świętych (również potajemnie), jeździł po kolędzie, odwiedzał chorych. Wielokrotnie był przesłuchiwany przez funkcjonariuszy sowieckiej służby bezpieczeństwa.

W mejszagolskim kościele posługę duszpasterską pełnił przez ponad 60 lat aż do 2002 roku. Prałata odwiedzali prezydent Litwy Valdas Adamkus, prezydenci Polski śp. Lech Kaczyński i Bronisław Komorowski; byli też ambasadorzy Polski na Litwie, biskupi.

Ks. Obrembski Doczekał się uznania ze strony władz miejscowych, kościelnych i Polski. Za wybitne zasługi w upowszechnianiu polskiej kultury na Litwie odznaczony został Złotą Oznaką Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy duszpasterskiej wśród Polaków zamieszkałych na Litwie. Odznaczony także Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi RP – za wybitne zasługi i zaangażowanie w działalności na rzecz normowania stosunków polsko-litewskich oraz Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi RP, w uznaniu wybitnych zasług dla ochrony dziedzictwa kulturowego i narodowego Polaków na Litwie, za zaangażowanie w działania na rzecz pojednania i rozwoju przyjaznych relacji Polaków i Litwinów oraz działalność charytatywną.

Prałat pośmiertnie został także uhonorowany nagrodą Instytutu Pamięci Narodowej „Świadek historii".

W 2001 roku władze rejonu wileńskiego nadały ks. Obrembskiemu tytuł Honorowego Obywatela Rejonu Wileńskiego. W 2006 roku prałat otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Wysokie Mazowieckie w Polsce. Od 19 marca 2007 roku szkoła w Mejszagole nosi imię ks. Józefa Obrembskiego.
Prałatowi poświęconych jest kilka książek, m.in. „Żywot jak słońce” Jana Sienkiewicza i „Józef Obrembski – kapłan według Serca Bożego”, która jest zbiorem wspomnień księży z Wileńszczyzny o nim.

Życie prałata posłużyło inspiracją dla wielu miejscowych inicjatyw. Między innymi, tradycją stała się już organizowana przez samorząd rejonu wileńskiego coroczna pielgrzymka ku czci ks. prałata Obrembskiego. A całkiem niedawno, przed kilkoma miesiącami ukazała książeczka z myślami i sentencjami patriarchy Wileńszczyzny pt. „Drogowskazy księdza prałata Obrembskiego” (ukazała się dzięki wsparciu finansowemu Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” oraz środkom z budżetu samorządu rejonu wileńskiego).

Od 2013 roku w drewnianym domku prałata działa Muzeum Księdza Prałata Obrembskiego, które jest również miejscem spotkań kulturalnych. Właśnie w tym muzeum już od kilku lat odbywają się 19 marca – w dniu imienin księdza Obrembskiego – słynne Józefinki, które poświęcone są prałatowi. Gromadzą one wielu gości z całej Wileńszczyzny, połączonych wspólną pamięcią o prałacie.

{gallery}111rocznica.urodzin.pralata.Obrembskiego.19.03.2017{/gallery}

Komentarze   

 
#13 Adam 2017-03-23 22:10
To wielce zasłużony kapłan. Dodać należy, iż od 26 października 2007 r. jest też Honorowym Obywatelem Miasta Siedlce (Polska).
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#12 ana.logia 2017-03-23 19:10
Ksiądz Prałat potrafi jednoczyć ludzi nawet po swojej śmierci
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#11 Alina 2017-03-22 20:08
Pamięć o księdzu Obrembskim jest i będzie wciąż żywa
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#10 miła 2017-03-22 16:22
na zawsze w naszych sercach... Wielki duchowny, wielki Polak, wielki człowiek
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#9 G.C. 2017-03-21 16:45
Ksiądz Prałat wychował wiele pokoleń Polaków-Katolików w duchu poszanowowania wartości chrześcijańskich i historii naszego narodu i chwała mu za to.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#8 T 2017-03-21 12:54
"Drugi Mojżesz", "Patriarcha Wileńszczyzny", "Patron Ziemi Wileńskiej" - takie określenia przylgnęły do ks. prałata Józefa Obrembskiego jeszcze za jego życia. W opinii potomnych był prawdziwym lekarzem dusz i ciał, służącym poradą i wsparciem zarówno osobom duchownym, jak i świeckim. Osoba prałata traktowana jest na Wileńszczyźnie z wielkim pietyzmem. Także w Polsce pamięć o rodaku jest pielęgnowana i przekazywana kolejnemu pokoleniu.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#7 greg 2017-03-20 19:03
Uczył wiary i patriotyzmu, co szło w parze i uzupełniało się.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#6 Maria 2017-03-20 16:04
To sam ksiądz prałat nas zaprosił, by świętować jego imieniny nawet po jego odejściu. Dlatego co roku 19 marca gromadzimy się w jego pałacyku, by wspominać i dzielić się wspomnieniami i doświadczeniami.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#5 Kazek 2017-03-20 13:32
Był mocnym filarem naszego wileńskiego Kościoła.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#4 Anna 2017-03-20 10:15
Prałat wychował kilka pokoleń ludzi, jego zasługi są trudne do wyrażenia.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • 28 marca 2024

    Wielki Czwartek

    J 13, 1-15

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Przed świętem Paschy Jezus wiedział, że nadeszła godzina Jego przejścia z tego świata do Ojca. A ponieważ umiłował swoich, którzy mieli pozostać na świecie, tę miłość okazał im aż do końca. Podczas wieczerzy, gdy diabeł zajął się już tym, by Judasz, syn Szymona Iskarioty Go wydał, Jezus świadomy, że Ojciec przekazał Mu wszystko w ręce, a także, że od Boga wyszedł i do Boga wraca, wstał od wieczerzy, zdjął szatę, wziął płócienny ręcznik i przepasał się nim. Następnie wlał wodę do miednicy i zaczął obmywać uczniom nogi oraz wycierać je płóciennym ręcznikiem, którym był przepasany. Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zapytał: „Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?”. Jezus mu odpowiedział: „Tego, co Ja teraz czynię, ty jeszcze nie rozumiesz, ale później to pojmiesz”. Mimo to Piotr sprzeciwił się: „Nigdy nie będziesz mi umywał nóg!”. Jezus więc powiedział: „Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną”. Wtedy Szymon Piotr powiedział: „Panie, umyj mi nie tylko nogi, ale też ręce i głowę!”. Jezus mu odrzekł: „Ten, kto się wykąpał, nie potrzebuje jeszcze raz się myć, chyba za wyjątkiem nóg, gdyż cały jest czysty. I wy jesteście czyści, lecz nie wszyscy”. Powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”, gdyż znał swojego zdrajcę. Po umyciu im nóg Jezus nałożył szatę, ponownie zajął miejsce przy stole i zaczął mówić: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy nazywacie Mnie Nauczycielem i Panem – i słusznie mówicie, bo Nim jestem. Jeśli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wasze nogi, również i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam przykład, abyście tak postępowali wobec siebie, jak Ja postąpiłem względem was”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24