Podczas uroczystej beatyfikacji ks. kard. Marcello Semeraro w imieniu papieża Franciszka powiedział wówczas w homilii, że „charakteryzowała ją niezachwiana wiara w Boga i w Jego Opatrzność”.

Róża Czacka urodziła się 22 października 1876 roku w Białej Cerkwi, która obecnie znajduje się na Ukrainie. W wieku 22 lat straciła wzrok. Wtedy podjęła decyzję, że będzie opiekować się niewidomymi. Uczyła się m.in. we Francji i Szwajcarii nowoczesnych wówczas metod pomocy takim osobom. W 1911 r. w Warszawie założyła Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi i placówki edukacyjno-wspierające osoby z dysfunkcją wzroku w różnym wieku. Zainicjowała akcję przepisywania książek alfabetem Braille’a i stworzyła pierwszą na ziemiach polskich bibliotekę dla niewidomych.

W 1916 r. Czacka wstąpiła do zakonu św. Franciszka, a potem, już po powrocie do Warszawy w 1918 r., założyła Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, które podejmują posługę wśród niewidomych na duszy i cele.

Wspomnienie bł. Matki Elżbiety Róży Czackiej po jej beatyfikacji nie zostało do tej pory wpisane do kalendarza liturgicznego diecezji polskich, ale znajduje się pod datą 19 maja w martyrologium, co umożliwia odprawienie oficjum i Mszy św.

Na podst. PAP