28 marca 2024
Wielki Czwartek
J 13, 1-15
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Przed świętem Paschy Jezus wiedział, że nadeszła godzina Jego przejścia z tego świata do Ojca. A ponieważ umiłował swoich, którzy mieli pozostać na świecie, tę miłość okazał im aż do końca. Podczas wieczerzy, gdy diabeł zajął się już tym, by Judasz, syn Szymona Iskarioty Go wydał, Jezus świadomy, że Ojciec przekazał Mu wszystko w ręce, a także, że od Boga wyszedł i do Boga wraca, wstał od wieczerzy, zdjął szatę, wziął płócienny ręcznik i przepasał się nim. Następnie wlał wodę do miednicy i zaczął obmywać uczniom nogi oraz wycierać je płóciennym ręcznikiem, którym był przepasany. Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zapytał: „Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?”. Jezus mu odpowiedział: „Tego, co Ja teraz czynię, ty jeszcze nie rozumiesz, ale później to pojmiesz”. Mimo to Piotr sprzeciwił się: „Nigdy nie będziesz mi umywał nóg!”. Jezus więc powiedział: „Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną”. Wtedy Szymon Piotr powiedział: „Panie, umyj mi nie tylko nogi, ale też ręce i głowę!”. Jezus mu odrzekł: „Ten, kto się wykąpał, nie potrzebuje jeszcze raz się myć, chyba za wyjątkiem nóg, gdyż cały jest czysty. I wy jesteście czyści, lecz nie wszyscy”. Powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”, gdyż znał swojego zdrajcę. Po umyciu im nóg Jezus nałożył szatę, ponownie zajął miejsce przy stole i zaczął mówić: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy nazywacie Mnie Nauczycielem i Panem – i słusznie mówicie, bo Nim jestem. Jeśli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wasze nogi, również i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam przykład, abyście tak postępowali wobec siebie, jak Ja postąpiłem względem was”.
Komentarze
W 1949 roku w szkole uczyło się około 100 dzieci. Nauczano języka polskiego, litewskiego, rosyjskiego, przyrody, arytmetyki, geometrii, historii, zaś od 5 klasy - języka niemieckiego.
W l. 1950-1951 lekcje odbywały się w języku rosyjskim, od 1950 roku szkoła w Rubnie nazywała się Siedmioletnia Szkoła Podstawowa.
Rok 1952. Pierwsza promocja. W 1958 roku uczyło się 90 uczniów. Nauka w szkole odbywała się w języku polskim. W 1959 roku szkoła spaliła się, lekcje jednak odbywały się w pomieszczeniach należących do mieszkańca p. Gudańca.
W 1960 roku szkołę przeniesiono do Mościszek. Nauczanie odbywało się w dwie zmiany. Do szkoły uczęszczało 152 uczniów. W 1961 roku uczyło się 197 uczniów. W 1961 r. przybrała nazwę Ośmioletniej Szkoły w Rubnie. Od 1988 roku nauczanie jest prowadzone w obecnym budynku szkolnym. Wówczas naukę w szkole pobierało 150 uczniów, pracowało 16 pedagogów.
Niezmiernie ważnym elementem utrzymania polskiej tożsamości narodowej jest religia. 100% uczniów szkoły uczęszcza na lekcje religii. Mościska szkoła, wychodząc m.in. z założenia, że nauczanie religii jest nie tylko jednym ze źródeł kształtowania postaw moralnych i wychowania młodego człowieka, ale też ważną determinantą spójności wspólnoty narodowej, organizuje co roku jasełka. Z kolei obchody takich świąt jak np. Zapusty stanowi kontynuację i przyczynek do krzewienia tradycji ludowych, a tym samym wyrażania tożsamości narodowej.
Nie mówią o nim żadne ency-klopedie, nikt dotąd nie napisał o nim monografii. Za życia Obsta zamiesz-czano jego biogramy, głównie jednak jako redaktora "Dziennika Wileńskiego". Po wojnie nazwisko to figurowało jedynie w wykazie jego spuścizny rękopiśmiennej, zestawionej w 1958r. w Bibliotece Akademii Nauk w Wilnie (dawniej Wróblewskich) przez V. Ambramavičiusa oraz V.Čepiene. "Polski słownik biograficzny" przy haśle "Jan Obst" podaje niektóre daty i nazwy ze znakiem zapytania. Wydane w latach 90-ych edycje traktujące o latach międzywojennych Wilna i jego kultury, w tym: "Dziennik" (Warszawa 1994-96) F. Ruszczyca czy "Młoda Polska Wileńska" A. Romanowskiego (Kraków 1999) wspominają Obsta tylko w jednym wycinku czasowym.
Autor: Edmondo De Amicis, Serce
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.