Fot. sejm.gov.pl
14 czerwca 1940 r. do założonego kilka tygodni wcześniej obozu koncentracyjnego Auschwitz dotarł pierwszy masowy transport polskich więźniów. Grupa przywieziona z Tarnowa liczyła 728 osób i składała się głównie z polskich żołnierzy walczących w kampanii wrześniowej, harcerzy, gimnazjalistów, studentów i innych więźniów politycznych oraz niewielkiej grupy polskich Żydów. Data przybycia pierwszego masowego transportu uznana została za początek działalności obozu (wcześniej przebywała w nim jedynie grupa niemieckich więźniów kryminalnych, którzy mieli pełnić funkcje nadzorcze). W ramach kompleksu KL Auschwitz w czasie II wojny światowej działały trzy obozy: Auschwitz I, Auschwitz II – Birkenau, który stał się głównym miejscem masowej eksterminacji więźniów i Monowitz, pełniący funkcję obozu pracy. Kompleks KL Auschwitz powstał na terenach anektowanych przez III Rzeszę.
Pierwotnie obóz przeznaczony był głównie dla Polaków i to Polacy byli w pierwszym okresie działalności dominującą grupą więźniów (ok. 8 tys. osadzonych w 1940 r.). Sytuacja zaczęła zmieniać się po ataku niemieckim na Związek Sowiecki w 1941 r., kiedy to do Auschwitz zaczęły docierać pierwsze transporty więźniów sowieckich. Wówczas w obozie więzionych było ponad 26 tys. ludzi (ok. 15 tys. Polaków, ok. 10 tys. jeńców sowieckich i ok. 1 tys. Żydów). Liczba więźniów zaczęła gwałtownie rosnąć w 1942 r., gdy obóz został włączony do procesu masowej zagłady Żydów. Liczba osób, które straciły życie w KL Auschwitz szacowana jest na 1,1 mln.
Sejm w 2006 r. ustanowił 14 czerwca – dzień rocznicy pierwszego transportu więźniów do Auschwitz – świętem upamiętniającym ofiary nazistowskich obozów koncentracyjnych. W uchwale posłowie przypomnieli słowa papieża Benedykta XVI wypowiedziane podczas pamiętnej wizyty na terenie b. obozu „o nauce. która dla przyszłości ludzkości płynie z miejsca, gdzie nienawiść do ludzi doszła do swych najdalszych granic”. W dokumencie wspomniano też posłów na Sejm II RP, którzy oddali życie w obozie: Józefa Bakona, Norberta Barlickiego, Zygmunta Cardiniego, Dominika Dratwę, Gabriela Dubiela, Stanisława Dubois, Zygmunta Gardeckiego, ks. Stanisława Hałkę, Zygmunta Jaźwińskiego, Klemensa Kaczorowskiego, Ignacego Kalagę, Józefa Karwana, Stanisława Kielaka, Kazimierza Kierzkowskiego, Antoniego Kordowskiego, Józefa Manaczyńskiego, Antoniego Mizerę, Serwacego Niedbalskiego, Jana Nosala, Stanisława Nowaka, Ludwika Piechoczka, Jerzego Pikulskiego, Zofię Praussową, Romana Rybarskiego, Witolda Staniszkisa, Józefa Steinhofa, ks. Kazimierza Sykulskiego, Kazimierza Światopełka-Mirskiego, Władysława Tempkę, Edwina Wagnera.
W 2015 r. Izba „w imię prawdy historycznej” nadała świętu nową, precyzyjniejszą, nazwę: Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady. Sejm wezwał też w uchwale władze państwowe i samorządowe do „podejmowania inicjatyw upamiętniających ofiary II wojny światowej, w szczególności niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych i niemieckich nazistowskich obozów zagłady, oraz polski wkład w walkę z niemiecką ideologią narodowego socjalizmu”.
Dodaj komentarz
|
EWANGELIA NA CO DZIEŃ
-
Środa, 22 marca 2023
J 5, 17-30
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Ponieważ Jezus uzdrawiał w szabat, Żydzi zaczęli Go prześladować. On jednak im odpowiedział: „Mój Ojciec działa stale, dlatego i Ja działam”. Żydzi więc tym bardziej usiłowali zabić Jezusa. Nie tylko bowiem łamał szabat, lecz samego Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się w ten sposób równym Bogu. Jezus oświadczył im: „Uroczyście zapewniam was: Syn nie może nic uczynić od siebie, jeśli nie widzi działającego Ojca. Wszystko bowiem, co On czyni, czyni również Syn. Ojciec kocha Syna i ukazuje Mu wszystko, co sam czyni; ukaże Mu nawet większe dzieła od tych, aby wzbudzić wasz podziw. Ponieważ tak jak Ojciec wskrzesza umarłych i daje życie, tak też i Syn obdarza życiem tych, których chce. Ojciec bowiem nie osądza nikogo, lecz całą władzę sądzenia przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali taką cześć Synowi, jaką oddają Ojcu. Kto nie czci Syna, ten nie czci także Ojca, który Go posłał. Uroczyście zapewniam was: Kto jest posłuszny mojej nauce i kto wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie będzie sądzony, lecz przeszedł ze śmierci do życia. Uroczyście zapewniam was: Nadchodzi godzina – a właściwie już jest – kiedy zmarli usłyszą wołanie Syna Bożego. Ci, którzy Go usłyszą, będą żyli. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie samym, tak też sprawił, że Syn ma je w sobie. Przekazał Mu również władzę sądzenia, gdyż jest On Synem Człowieczym. Przestańcie się dziwić. Nadchodzi godzina, kiedy wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą Jego wołanie i wyjdą z nich. Ci, którzy czynili dobro, zmartwychwstaną do życia, ci natomiast, którzy czynili zło, zmartwychwstaną na sąd. Ja nie mogę sam nic uczynić od siebie. Tak osądzam, jak słyszę od Ojca, i mój sąd jest sprawiedliwy, gdyż kieruję się wolą Tego, który Mnie posłał, a nie własną wolą”.
Czytaj dalej...
Miejsce na Twoją reklamę 300x250px
|
