100. rocznica urodzin Tadeusza Różewicza, patrona 2021 roku

2021-10-09, 13:26
Oceń ten artykuł
(1 głos)
100. rocznica urodzin Tadeusza Różewicza, patrona 2021 roku Fot. Łukasz Błasikiewicz/Kancelaria Sejmu

Poeta, dramatopisarz, scenarzysta filmowy, prozaik, satyryk, tłumacz poezji węgierskiej. Jeden z najwszechstronniejszych i najbardziej twórczych kontynuatorów literackiej awangardy w kraju i na świecie. Wielokrotnie wymieniany jako kandydat do Nagrody Nobla. 9 października 1921 roku w Radomsku urodził się Tadeusz Różewicz. Sejm RP ogłosił go jednym z patronów 2021 r.

Zamiłowanie do literatury i poezji rozbudził w nim brat, Janusz. Również on był jego pierwszym literackim mentorem. Obaj pisywali pierwsze wiersze jeszcze przed wojną. W międzyczasie brat wciągnął go do konspiracyjnej działalności w Armii Krajowej (pseudonim Satyr"). W latach 1943-1944 walczył w leśnych oddziałach. W 1944 r. powstały Echa Leśne uważane za właściwy debiut literacki Różewicza.

Po wojnie związał się z neoawangardową drugą Grupą Krakowską. Jego tomiki Niepokój (1947) i Czerwona rękawiczka (1948) uznano za rewolucyjne. Następnie został wydany zbiór jego poezji zebranych. Za jego najbardziej popularne wiersze są uznawane Lament i Ocalony. W latach 1958-1959 Różewicz napisał pierwszy dramat Kartotekę, swoje najbardziej znane dzieło. Sztuka była tłumaczona na wiele języków i grana na wielu zagranicznych scenach.

Książki Tadeusza Różewicza przełożono na 49 języków. Wielokrotnie nagradzany poeta, odznaczony m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej oraz Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, zmarł w 2014 r. we Wrocławiu.

Sejm ogłosił go jednym z patronów 2021 r. Zmienił polską poezję, stworzył jej nową formę, co jest widoczne już w pierwszym tomie Niepokój z 1947 r. Ambasador polszczyzny. Poeta przełomu, głęboko związany z losem pokolenia wojennego. Po przeżyciu ludobójstwa, okrucieństwa wojny, Holocaustu, stworzył nowy język poezji – wskazano w uchwale Izby.

sejm.gov.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • 28 marca 2024

    Wielki Czwartek

    J 13, 1-15

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Przed świętem Paschy Jezus wiedział, że nadeszła godzina Jego przejścia z tego świata do Ojca. A ponieważ umiłował swoich, którzy mieli pozostać na świecie, tę miłość okazał im aż do końca. Podczas wieczerzy, gdy diabeł zajął się już tym, by Judasz, syn Szymona Iskarioty Go wydał, Jezus świadomy, że Ojciec przekazał Mu wszystko w ręce, a także, że od Boga wyszedł i do Boga wraca, wstał od wieczerzy, zdjął szatę, wziął płócienny ręcznik i przepasał się nim. Następnie wlał wodę do miednicy i zaczął obmywać uczniom nogi oraz wycierać je płóciennym ręcznikiem, którym był przepasany. Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zapytał: „Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?”. Jezus mu odpowiedział: „Tego, co Ja teraz czynię, ty jeszcze nie rozumiesz, ale później to pojmiesz”. Mimo to Piotr sprzeciwił się: „Nigdy nie będziesz mi umywał nóg!”. Jezus więc powiedział: „Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną”. Wtedy Szymon Piotr powiedział: „Panie, umyj mi nie tylko nogi, ale też ręce i głowę!”. Jezus mu odrzekł: „Ten, kto się wykąpał, nie potrzebuje jeszcze raz się myć, chyba za wyjątkiem nóg, gdyż cały jest czysty. I wy jesteście czyści, lecz nie wszyscy”. Powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”, gdyż znał swojego zdrajcę. Po umyciu im nóg Jezus nałożył szatę, ponownie zajął miejsce przy stole i zaczął mówić: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy nazywacie Mnie Nauczycielem i Panem – i słusznie mówicie, bo Nim jestem. Jeśli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wasze nogi, również i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam przykład, abyście tak postępowali wobec siebie, jak Ja postąpiłem względem was”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24