Trzeci dzień 47. posiedzenia Sejmu

2017-09-15, 10:01
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Trzeci dzień 47. posiedzenia Sejmu Fot. sejm.gov.pl

W trzecim dniu obrad posłowie rozpoczęli parlamentarne prace nad projektem nowej ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, zawierającej rozwiązania korzystne dla ubezpieczonych. Sejm kontynuował w II czytaniu omawianie rządowego projektu ustawy o szczególnych rozwiązaniach zapewniających poprawę jakości i dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej. Izba przyjęła ponadto dwa dokumenty o charakterze sprawozdawczym za rok 2016, dotyczące nabywania nieruchomości przez cudzoziemców oraz funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych. Na piątek - ostatni dzień 47. posiedzenia - zaplanowano blok głosowań od godz. 9:00.

Posłowie rozpoczęli prace nad trzema rządowymi projektami ustaw

Projekt zmian w ustawach o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (druk nr 1782) wykonuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1286/2014 z 26 listopada 2014 r. w sprawie dokumentów zawierających kluczowe informacje, dotyczących detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych (PRIIP). Z kolei propozycja nowej ustawy o dystrybucji ubezpieczeń (druk nr 1781) zawiera szereg rozwiązań prokonsumenckich, które mają przyczynić się do zwiększenia świadomości osób ubezpieczonych. Rząd proponuje w nim m.in. poprawę obowiązujących regulacji z zakresu pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz rozszerzenie zakresu przepisów na wszystkie kanały dystrybucji. Projekt określa zasady wykonywania działalności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń osobowych i majątkowych oraz dystrybucji reasekuracji i ma zastąpić obowiązującą ustawę z 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Oba dokumenty uzasadnił na forum Sejmu podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Piotr Nowak. Decyzją posłów projektami zajmie się teraz Komisja Finansów Publicznych.

Projekt nowelizacji ustawy o spółdzielniach socjalnych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 1779) ma na celu wprowadzenie rozwiązań ułatwiających zakładanie i przystępowanie do takich spółdzielni. Projekt umożliwia m.in. warunkowe zmniejszenie liczby założycieli z pięciu do trzech osób, jeżeli założycielami spółdzielni socjalnej są osoby fizyczne oraz wprowadzenie nowego profilu spółdzielni socjalnej, o tzw. charakterze usługowym. Projekt uzasadnił sekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Krzysztof Michałkiewicz. Projekt trafił do dalszych prac w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.

Kontynuacja prac w II czytaniu nad trzema projektami ustaw

Prezydencka propozycja nowelizacji Kodeksu wykroczeń (pierwotny druk nr 1652) ma na celu zapewnienie łatwiejszego i skuteczniejszego dostępu do telefonicznych numerów alarmowych 112, 984, 985, 986, 997, 998 i 999 poprzez wprowadzenie wyraźnego zakazu bezzasadnego ich blokowania. Proponowane przepisy zakładają, że osoba, która będzie umyślnie, bez uzasadnienia, blokowała telefoniczny numer alarmowy, utrudniając lub uniemożliwiając prawidłowe funkcjonowanie systemu powiadamiania ratunkowego, podlegać będzie karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny do 1 500 zł. Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach przedstawił poseł Arkadiusz Mularczyk. Do III czytania Izba przystąpi w bloku głosowań.

Izba zajęła się też poprawkami komisyjnymi do rządowego projektu ustawy o szczególnych rozwiązaniach zapewniających poprawę jakości i dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej (pierwotny druk nr 1820). Projekt dotyczy zwiększenia środków finansowych przeznaczonych na wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną. Jego wejście w życie ma ułatwić zakup sprzętu i aparatury dla podmiotów leczniczych (w tym w szczególności w zakresie onkologii, pediatrii, chirurgii, jak również dla oddziałów neonatologii III poziomu referencyjnego). Dodatkowe środki mają być także przeznaczone na doposażenie gabinetów profilaktyki w szkołach prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz zakup tzw. dentobusów - pojazdów, w których będą udzielane świadczenia zdrowotne z zakresu leczenia stomatologicznego. Sprawozdanie Komisji Zdrowia przedstawiła na forum Sejmu poseł Barbara Dziuk. W związku ze zgłoszonymi na etapie II czytania poprawkami projekt ponownie trafił do Komisji Zdrowia w celu ich zaopiniowania.

Posłowie omówili rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzeczpospolitą Polską a Państwem Izrael o zabezpieczeniu społecznym, podpisanej w Jerozolimie dnia 22 listopada 2016 r. (pierwotny druk nr 1693). Projekt dotyczy wyrażenia ustawowej zgody na dokonanie przez Prezydenta ratyfikacji Umowy, która zgodnie z uzasadnieniem ma na celu rozwiązanie istotnych problemów obywateli polskich i izraelskich w zakresie zabezpieczenia społecznego. Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych przedstawił poseł Arkadiusz Mularczyk. Do III czytania projektu posłowie przystąpią w bloku głosowań.

Sejm przyjął dwa dokumenty o charakterze sprawozdawczym

Sprawozdanie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z realizacji w 2016 r. ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (druk nr 1462) zawiera szczegółowe informacje dotyczące nabywania nieruchomości przez cudzoziemców oraz dane statystyczne przedstawione w formie zestawień tabelarycznych. Dotyczą one w szczególności wydanych zezwoleń oraz rodzaju, obszaru i terytorialnego rozmieszczenia nieruchomości, których dotyczą zezwolenia. Dokument opisuje też zasady udzielania zezwoleń oraz przyczyny wydawania decyzji odmownych. Sprawozdanie na forum Sejmu przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Sebastian Chwałek, a sprawozdawcą Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, był poseł Edward Siarka.

Przedstawiony przez Prezesa Rady Ministrów dokument: „Informacja o realizacji ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Stan na 31 grudnia 2016 r.” (druk nr 1589) podsumowuje funkcjonowanie specjalnych stref ekonomicznych (SSE) w 2016 r. i obejmuje m.in. takie zagadnienia jak: lokalizację i stopień zagospodarowania każdej ze stref oraz efekty ich funkcjonowania z uwzględnieniem liczby udzielonych zezwoleń, utworzonych miejsc pracy, wartości i struktury branżowej zrealizowanych inwestycji oraz krajów pochodzenia kapitału. W Polsce istnieje 14 specjalnych stref ekonomicznych – w 2016 r. łączny obszar stref wzrósł o 1625,7 ha, tj. do poziomu 21462,6 ha, a skumulowana wartość zainwestowanego kapitału wyniosła blisko 112,3 mld zł. Na koniec grudnia 2016 r. inwestorzy zatrudniali łącznie ponad 332 tys. pracowników. Informację na posiedzeniu Sejmu przedstawiła podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju Jadwiga Emilewicz, a sprawozdanie Komisji Gospodarki poseł Mieczysław Kasprzak.

Informacja bieżąca i pytania w sprawach bieżących

Posłowie wysłuchali też informacji rządu w sprawie sytuacji dzieci niepełnosprawnych w związku z wprowadzoną od 1 września 2017 r. reformą oświaty. O jej przedstawienie wniósł Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego, a przedstawicielem wnioskodawców była poseł Urszula Pasławska. Informację przedstawiła sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Marzena Machałek.

Przedstawiciele rządu odpowiadali też na pytania posłów m.in. o przebieg procesu tworzenia Wojsk Obrony Terytorialnej, dostępu do szybkiego Internetu w mniejszych miejscowościach oraz nauczania indywidualnego.

Pozostałe punkty porządku obrad

Posłowie wysłuchali ponadto sprawozdania Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych w sprawie wniosku o pociągnięcie do odpowiedzialności karnej posła Bartosza Kownackiego. Na forum Sejmu stanowisko komisji przedstawił poseł Andrzej Matusiewicz. Do głosowania nad wnioskiem posłowie przystąpią w bloku głosowań.

Na forum Sejmu poseł Wojciech Skurkiewicz przedstawił sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o poprawkach Senatu do nowelizacji Prawa ochrony środowiska. Ustawa doprecyzowuje przepisy ustawy w zakresie powoływania organów wojewódzkich funduszy

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • 29 marca 2024 

    Wielki Piątek

    J 18, 1-19, 42

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Jezus udał się z uczniami za potok Cedron, do znajdującego się tam ogrodu. I wszedł do niego On i Jego uczniowie. Judasz, Jego zdrajca, też znał to miejsce, gdyż Jezus często spotykał się tam ze swymi uczniami. Judasz więc przybył tam wraz z oddziałem żołnierzy oraz służącymi wyższych kapłanów i faryzeuszów, zaopatrzonymi w pochodnie, lampy i broń. Ponieważ Jezus wiedział o wszystkim, co Go spotka, wyszedł im naprzeciw i zapytał: „Kogo szukacie?”. Odpowiedzieli Mu: „Jezusa z Nazaretu”. Wtedy On powiedział: „Ja jestem”. A wśród nich znajdował się Judasz, Jego zdrajca. Kiedy zaś usłyszeli: „Ja jestem”, cofnęli się i upadli na ziemię. Zapytał ich więc powtórnie: „Kogo szukacie?”. A oni zawołali: „Jezusa z Nazaretu”. Wówczas Jezus im rzekł: „Powiedziałem wam, że Ja jestem. Skoro więc Mnie szukacie, pozwólcie im odejść”. Tak miały się spełnić słowa, które wypowiedział: „Nie utraciłem nikogo z tych, których Mi powierzyłeś”. Wtedy Szymon Piotr, który nosił miecz, wydobył go i uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Sługa zaś nazywał się Malchos. Jezus zwrócił się do Piotra: „Schowaj miecz do pochwy! Czy nie mam wypić kielicha, który podał Mi Ojciec?”. Żołnierze więc ze swym dowódcą oraz słudzy żydowscy pochwycili Jezusa, związali Go i zaprowadzili najpierw do Annasza, teścia Kajfasza, który sprawował w owym roku urząd najwyższego kapłana. To właśnie Kajfasz poradził Żydom: „Lepiej przecież, aby jeden człowiek umarł za naród”. Tymczasem za Jezusem podążał Szymon Piotr oraz jeszcze inny uczeń. Uczeń ten był znany najwyższemu kapłanowi, dlatego wszedł z Jezusem aż na dziedziniec pałacu najwyższego kapłana. Piotr natomiast pozostał na zewnątrz przy bramie. Ten inny uczeń, znany najwyższemu kapłanowi, wrócił jednak, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra do środka. A służąca odźwierna zapytała Piotra: „Czy i ty jesteś jednym z uczniów tego człowieka?”. On odpowiedział: „Nie jestem”. A wokół rozpalonego na dziedzińcu ogniska stali słudzy oraz podwładni najwyższego kapłana i grzali się, bo było chłodno. Także Piotr stanął wśród nich i grzał się. Najwyższy kapłan postawił Jezusowi pytanie o Jego uczniów oraz o Jego naukę. Jezus mu odpowiedział: „Ja otwarcie przemawiałem do ludzi. Zawsze nauczałem w synagodze i świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Niczego nie powiedziałem w ukryciu. Dlaczego więc Mnie wypytujesz? Zapytaj tych, którzy Mnie słuchali, o czym ich uczyłem; oni wiedzą, co im powiedziałem”. Po tych słowach jeden ze stojących tam sług wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: „W taki sposób odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?”. Jezus mu odrzekł: „Jeśli źle coś powiedziałem, to udowodnij, co było złe, a jeśli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?”. Następnie Annasz odesłał związanego Jezusa do najwyższego kapłana Kajfasza. Tymczasem Piotr stał na dziedzińcu i grzał się. Wtem zapytano go: „Czy i ty jesteś jednym z Jego uczniów?”. A on zaprzeczył, stwierdzając: „Nie jestem”. Jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, zwrócił się do niego: „Czyż nie widziałem cię razem z Nim w ogrodzie?”. Piotr jednak znowu zaprzeczył i zaraz kogut zapiał. Wczesnym rankiem przeprowadzono Jezusa od Kajfasza do pretorium. Oskarżyciele nie weszli jednak do pretorium, aby się nie skalać i móc spożyć wieczerzę paschalną. Dlatego też Piłat wyszedł do nich i zapytał: „Jakie oskarżenie wnosicie przeciwko temu człowiekowi?”. Oni odpowiedzieli: „Nie wydalibyśmy Go tobie, gdyby On nie był złoczyńcą”. Piłat im odparł: „Zabierzcie Go sobie i osądźcie zgodnie z waszym prawem”. Wówczas Żydzi rzekli: „Nam nie wolno nikogo zabić”. Tak miała wypełnić się zapowiedź Jezusa, w której zaznaczył, jaką poniesie śmierć. Piłat więc znowu wrócił do pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: „Czy Ty jesteś królem Żydów?”. Jezus rzekł: „Mówisz to od siebie, czy też inni powiedzieli ci to o Mnie?”. Wówczas Piłat powiedział: „Czyż ja jestem Żydem? To Twój naród i wyżsi kapłani wydali mi Ciebie. Co zrobiłeś?”. Jezus odpowiedział: „Moje królestwo nie jest z tego świata. Gdyby moje królestwo było z tego świata, moi podwładni walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś moje królestwo nie jest stąd”. Wówczas Piłat rzekł Mu: „A więc jesteś królem”. Jezus odparł: „To ty mówisz, że jestem królem. Ja urodziłem się i przyszedłem na świat po to, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, jest mi posłuszny”. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „A cóż to jest prawda?”. I gdy to powiedział, znowu wyszedł do Żydów, stwierdzając wobec nich: „Ja nie znajduję w Nim żadnej winy. Jest zaś u was zwyczaj, że uwalniam wam kogoś na święto Paschy. Chcecie więc, abym wam wypuścił na wolność króla Żydów?”. Ponownie zaczęli wołać: „Nie Jego, ale Barabasza!”. A Barabasz był przestępcą. Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał ubiczować. A żołnierze spletli koronę z cierni i włożyli na Jego głowę. Narzucili Mu purpurowy płaszcz, podchodzili do Niego i mówili: „Bądź pozdrowiony, królu Żydów”. Bili Go też po twarzy. Piłat zaś znowu wyszedł na zewnątrz i oznajmił im: „Oto wyprowadzam Go do was, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy”. I Jezus wyszedł na zewnątrz w cierniowej koronie i purpurowym płaszczu. Wtedy Piłat powiedział do nich: „Oto człowiek!”. Gdy wyżsi kapłani i słudzy zobaczyli Go, zaczęli krzyczeć: „Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!”. Piłat im odparł: „Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ponieważ ja nie znajduję w Nim żadnej winy”. Żydzi mu odpowiedzieli: „My posiadamy Prawo i zgodnie z Prawem powinien umrzeć, gdyż uznał się za Syna Bożego”. Gdy Piłat usłyszał ten zarzut, bardzo się przestraszył. Wrócił ponownie do pretorium i zapytał Jezusa: „Skąd pochodzisz?”. Lecz Jezus nie dał mu żadnej odpowiedzi. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „Nie chcesz ze mną rozmawiać? Czy nie wiesz, że mam władzę Cię uwolnić i mam władzę Cię ukrzyżować?”. Jezus mu odpowiedział: „Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdybyś nie otrzymał jej z góry. Stąd większy grzech popełnił ten, kto wydał Mnie tobie”. Od tej chwili Piłat usiłował Go uwolnić, lecz Żydzi zaczęli głośno wołać: „Jeśli Go wypuścisz, przestaniesz być przyjacielem cesarza. Kto bowiem uznaje siebie za króla, przeciwstawia się cesarzowi”. Kiedy Piłat usłyszał te słowa, polecił wyprowadzić Jezusa na zewnątrz i posadzić na ławie sędziowskiej, znajdującej się na miejscu zwanym Lithostrotos, a w języku hebrajskim Gabbata. Był to zaś dzień przygotowania Paschy, około godziny szóstej. Następnie Piłat rzekł do Żydów: „Oto wasz król!”. Ci natomiast zakrzyknęli: „Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!”. Piłat więc ich zapytał: „Waszego króla mam ukrzyżować?”. Wyżsi kapłani odpowiedzieli: „Nie mamy króla oprócz cesarza”. Wtedy Piłat wydał Go im na ukrzyżowanie. Oni zaś zabrali Jezusa. A Jezus, dźwigając krzyż dla siebie, przyszedł na tak zwane Miejsce Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a wraz z Nim – z jednej i drugiej strony – jeszcze dwóch innych; Jezusa zaś w środku. Piłat kazał też sporządzić i umieścić na krzyżu tytuł kary, a było napisane: „Jezus Nazarejczyk, król Żydów”. Wielu Żydów czytało ten napis, ponieważ miejsce ukrzyżowania Jezusa znajdowało się blisko miasta i był on sporządzony w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. Wyżsi kapłani żydowscy mówili więc Piłatowi: „Nie pisz «król Żydów», lecz: «To On powiedział: Jestem królem Żydów»”. Piłat jednak odparł: „To, co napisałem, napisałem”. Żołnierze po ukrzyżowaniu Jezusa zabrali Jego tunikę i płaszcz, który podzielili na cztery części – dla każdego żołnierza po jednej. Tunika nie była szyta, lecz z góry na dół cała tkana. Dlatego też postanowili wspólnie: „Nie rozrywajmy jej, lecz losujmy, do kogo ma należeć”. Tak miało wypełnić się Pismo: „Podzielili między siebie moje ubrania i o moją szatę rzucili los”. To właśnie uczynili żołnierze. Przy krzyżu Jezusa stała zaś Jego Matka, siostra Jego Matki, Maria, żona Kleofasa oraz Maria Magdalena. Gdy Jezus zobaczył Matkę i stojącego obok ucznia, którego miłował, zwrócił się do Matki: „Kobieto, oto Twój syn”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto twoja Matka”. I od tej godziny uczeń przyjął Ją do siebie. Potem Jezus, wiedząc, że już wszystko się dokonało, aby wypełniło się Pismo, rzekł: „Pragnę”. A znajdowało się tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i podano Mu do ust. Kiedy Jezus skosztował octu, powiedział: „Wykonało się”; po czym skłonił głowę i oddał ducha. Ponieważ był to dzień przygotowania Paschy, i aby ciała nie wisiały na krzyżach w szabat – był to bowiem uroczysty dzień szabatu – Żydzi poprosili Piłata o połamanie nóg skazańcom i usunięcie ich. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu, a potem drugiemu, którzy byli z Nim ukrzyżowani. Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że On już nie żyje, nie połamali Mu goleni, natomiast jeden z żołnierzy włócznią przebił Jego bok, z którego zaraz wypłynęła krew i woda. O tym daje świadectwo ten, który to widział, a jego świadectwo jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: „Nie będziecie łamać jego kości”. Pismo mówi też w innym miejscu: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”. Po tym wszystkim Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. Gdy Piłat wyraził zgodę, przyszedł i wziął Jego ciało. Przybył także Nikodem, który po raz pierwszy zjawił się u Jezusa nocą. On przyniósł około stu funtów mirry zmieszanej z aloesem. Zabrali oni ciało Jezusa i zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebania owinęli je w płótna wraz z wonnościami. W miejscu ukrzyżowania znajdował się ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był pochowany. Tam więc, ponieważ grobowiec był blisko, złożono ciało Jezusa ze względu na żydowski dzień przygotowania.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24