Celem ustawy jest wprowadzenie do krajowego porządku prawnego szeregu nowych instrumentów prawnokarnych nakierowanych na zwalczanie procederu związanego z wyłudzaniem z budżetu państwa zwrotu kwot naliczonych tytułem podatku od towarów i usług (VAT). Zjawisko to przybrało poważny charakter, ze względu na jego powszechność, skalę uszczupleń i zróżnicowane metody działania sprawców tych czynów.

Krajowy program przeciwdziałania i zwalczania przestępczości zorganizowanej na lata 2012-2016, sporządzony przez Departament Analiz i Nadzoru MSWiA (Warszawa 2011) wskazał, iż proceder zorganizowanych wyłudzeń, liczonych w miliardach złotych, uzyskanych kosztem budżetu państwa jest czynnikiem mogącym powodować zagrożenie dla stabilności finansów państwa, gdyż podatek VAT stanowi jedno z głównych źródeł zasilających budżet.

Uchwalenie niniejszej ustawy, uwidacznia nowe, surowsze podejście do kwestii karania sprawców przestępstw wprowadzanych ustawą, co wynika z przekonania ustawodawcy, iż dolegliwość dotychczas stosowanych kar nie przystawała w żadnym stopniu do rozmiarów spowodowanych szkód.

Wprowadzone ustawą do przepisów części szczególnej Kodeksu karnego przepisy, koncentrują się na zwalczaniu przestępczości polegającej na tworzeniu nieprawdziwych, nierzetelnych faktur VAT, w zakresie okoliczności mogących mieć wpływ na określenie wysokości należności publicznoprawnej. Przepisy wprowadzają różne typy czynów zabronionych: typ podstawowy, typ kwalifikowany – poprzez uzależnienie od wysokości kwot należności określonych fakturą albo typ uprzywilejowany – wypadek mniejszej wagi.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 2017 r.

Na podst. prezydent.pl