Kolejna antypolska inicjatywa na Litwie

2018-07-24, 17:42
Oceń ten artykuł
(8 głosów)
Wielotysięczne rzesze Polaków na Wileńszczyźnie niejednokrotnie stawały w obronie polskiej oświaty i polskości Wielotysięczne rzesze Polaków na Wileńszczyźnie niejednokrotnie stawały w obronie polskiej oświaty i polskości © Marian Paluszkiewicz

Polskiemu społeczeństwu na Litwie po raz kolejny próbują zadać cios. Tym razem trzech konserwatystów, mając na celu zlikwidowanie polskiej oświaty, wystąpiło z propozycją, aby od 2023 roku w szkołach mniejszości narodowych na Litwie 60 proc. programu nauczania byłaby realizowana w języku litewskim. Ostro skomentowała taką inicjatywę starosta sejmowej frakcji AWPL-ZChR Rity Tamašunienė, która zaznacza, że uczniowie szkół mniejszości narodowych na Litwie pomyślnie zdają egzaminy maturalne i wstępują na studia, dlatego nie ma potrzeby wzmacniania nauczania języka litewskiego w szkołach mniejszości.

„Egzaminy państwowe są zdawane w języku państwowym i dzieci potrafią przeczytać, zrozumieć, odpowiedzieć, zdać. Uważam, że nie trzeba na siłę robić to, co nie trzeba. Nauczyciele są dobrze przygotowani i potrafią przygotować dzieci do zdawania państwowych egzaminów” – powiedziała we wtorek starosta sejmowej frakcji Akcji Wyborczej Polaków na Litwie – Związku Chrześcijańskich Rodzin Rita Tamašunienė, komentując propozycję konserwatystów.

„Najważniejszy jest wynik, a wyniki są dobre. Dzieci i wstępują na studia, i znajdują pracę. Nie wiem, dlaczego znów martwią się o język litewski” – dodała posłanka.

Trzech posłów z partii konserwatystów – Audronius Ažubalis, Laurynas Kasčiūnas i Agnė Bilotaitė – wystąpiło z propozycją, aby od 2023 roku w szkołach mniejszości narodowych na Litwie 60 proc. programu nauczania byłaby realizowana w języku litewskim.

W opinii Tamašunienė, propozycja konserwatystów byłaby regresem, jeśli chodzi o prawa mniejszości narodowych. Zwróciła uwagę na to, że Unia Europejska stale podkreśla, że należy szanować prawa, kulturę i język mniejszości narodowych.

„Mamy dobre szkolnictwo mniejszości narodowych, które odpowiada wszelkim kryteriom. Nasze dzieci i tak już ucierpiały w związku z ujednoliceniem egzaminu z języka litewskiego, tracąc możliwość równego startu. Nie zważając na to, nasze dzieci nieźle wstępują na studia – twierdzi posłanka. Jej zdaniem, argument, że młodzież po polskich szkołach wyjeżdża na studia do Polski, nie jest prawdziwy, gdyż coraz więcej Litwinów kontynuuje naukę za granicą.

W opinii Tamašunienė, należałoby zadbać o atrakcyjność języka litewskiego wśród młodzieży, a nie tylko wśród przedstawicieli mniejszości narodowych.

„W pierwszej klasie dziecko dostaje podręcznik, w którym jest wiele dawnych sformułowań i wyrażeń, więc liczyć na to, że dzieci będą miały motywację do nauki, jest nierealne. Uważam, że należałoby przejrzeć programy nauczania – zaakcentowała posłanka.

Propozycję konserwatystów starosta sejmowej frakcji AWPL-ZChR Rita Tamašunienė oceniła jako chęć popisania się kosztem kwestii mniejszości narodowych.

Polskie społeczeństwo na Litwie od lat doświadcza ataki ze strony litewskiej partii konserwatywnej. Próbę zadania ciosu polskiej mniejszości to ugrupowanie podjęło ostatnio na początku tego miesiąca. Z inicjatywy lidera konserwatystów Gabrieliusa Landsbergisa przedstawiciele ośmiu partii politycznych w rejonie wileńskim wyrazili chęć zjednoczenia swoich sił przed wyborami samorządowymi, dążąc do stworzenia realnej konkurencji dla sprawującej długoletnią władzę AWPL-ZChR. Nie jest to jednak nowy pomysł. Bo jeszcze w roku 2007 przed wyborami samorządowymi ówczesny lider konserwatystów Vytautas Landsbergis wystosował apel do Litwinów o meldowanie się w rejonie wileńskim w celu odniesienia „historycznego zwycięstwa nad Polakami na Wileńszczyźnie”.

Komentarze   

 
#24 Jur 2018-08-09 21:58
Jeśli chodzi o historie nauczaną na Litwie po litewsku szczególnie polską młodzież to ma ona utrwalić zamiast dumy Polaków poczucie wstydu i winy.
Może zamiast efektu Katarzyny Andruszkiewicz ,która w wyniku nauczania szkolnego powiedziała publicznie na zebraniu z p.V.Landsbergisem w Ratuszu ,że wstydzi się być Polką, warto byłoby aby pan V.Landsbergis przyznał się do ukrywanych ,niepięknych kart niedawnej historii swoich współbratymców i prosił o przebaczenie. Te wstydliwe karty to walka Litwinów u boku sowietów przeciw Piłsudskiemu po stronie armii czerwonej w Bitwie nad Niemnem w 1920r. Zaś w czasie II Wojny Światowej to wspieranie Niemców litewskimi żołnierzam i- w Wermachcie [ gen .Plechanoviczius], oraz oddziałami specjalnymi Ypatyngas Burys w Gestapo i w więziennictwie np na Łukiszkach ,oraz wykonawstwo mordu na pk 100 tys obywateli polskich – narodowości żydowskiej oraz na Polakach w Ponarach. Nie piękne jest też usuwanie tablic ,rzeźb ,posągów [ np. Katedra w Wilnie] polskich twórców i autorów i właścicieli zabytków, lub zmienianie im nazwisk na litewsko brzmiące.
Czy przypadkiem nie nadszedł czas aby zreflektować się i ujawnić te sprawki. Podszywanie się pod cudzą własność ,lub okradanie z praw autorskich Polakom to po prostu nieuczciwość i wstyd.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#23 Miś 2018-08-05 16:15
Jeżeli LR będzie w takim tępienie się wyludniać, to nie będzie kogo lituanizować. Ci 3 biedacy z wysuniętą inicjatywą, to jedynie figuranci. Prawdziwe cyngle są wyżej. Oni bez polecenia nawet do WC nie odważą się sami wyjść.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#22 ot 2018-07-31 10:38
pospolity wygłup konserwatystów, którzy są z tego "znani" bo nie mają nic innego do pokazania dla grupki wyborców o odchyle nacjonalistycznym
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#21 Kazimierz S 2018-07-30 20:08
Cytuję do 8:
Jak przycisnąć? Jak Rosja Krym? Przecież to jest suwerenne państwo w UE. Poza tym my chcemy mieć prawdziwego partnera a nie czynić z Litwy terytorium zależne


Tak jak was USA cisną, że jeszcze płacić im chcecie za okupację kraju, jak Żydzi was cisną, że piszą wam ustawy za granicą, a jak nie podziała to tak jak USA Serbię przycisnęło, że uznało Kosowo za osobny kraj - tak i Wileńszczyznę od Lietuvy oddzielić a suwerenną ogłosić.

Następnym razem nie zadawaj głupich pytań.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#20 Wuj Sam 2018-07-30 19:49
Od ludzi pokroju Landsbergisa nie ma co oczekiwać pokory. Natomiast od obecnych rządzących i przyszłych jak najbardziej
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#19 Jur 2018-07-29 23:16
Najpierw warto rozliczyć się z przeszłością aby nabrać trochę pokory.Oto adres dedykowany tym co mają słabą pamięć: Ponary 2_2 – YouTube
Video for You Tube Ponary 2/2
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#18 zero zero zero 2018-07-29 22:05
Landsbergis chce "czyścić" kowieńczyków jak kiedyś Niemcy Hitler chciał czyścić. Cała agentura to antypolskie persony. Chcemy lustracji i wierzymy, że uda się to posłowi Jedzińskiemu
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#17 Hermes 2018-07-29 14:46
Lnadsbergis, Songaila, Garsva, Przełomiec, Okińczyc, Radczenkisy - jedna polakożercza, kłamliwa banda. Ale Polacy sobie poradzą. Ci "nieprzyjaciele" odejdą, a Polskość zostanie i osądzi te persony, które służyły wrogim, nacjonalistycznym siłom. Mamy swoje organizacje i potrzebujemy tego aby skutecznie odpierać te ataki.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#16 Ju-tu 2018-07-29 14:24
Konserwy chcą kontynuować proces lituanizacji poprzez likwidację polskiej oświaty. Przypomnijmy, że w Wilnie to konserwatysta Valdas Benkunskas był odpowiedzialny za oświatę i to on w głównej mierze odpowiadał za likwidację szkoły na Antokolu i to on nie zgadzał się z jej przywróceniem po wyroku sądu, który nakazał szkołę przywrócić.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#15 Sao Paulo 2018-07-29 10:32
„Mamy dobre szkolnictwo mniejszości narodowych, które odpowiada wszelkim kryteriom. Nasze dzieci i tak już ucierpiały w związku z ujednoliceniem egzaminu z języka litewskiego, tracąc możliwość równego startu. Nie zważając na to, nasze dzieci nieźle wstępują na studia”

posiadanie polskich organizacji i posłów jest kluczowe w obronie polskiej oświaty a tym samym polskiej tożsamości. Konserwy wiedzą, że zniszczenie oświaty to pierwszy krok do zniszczenia tożsamości mniejszości narodowej. I nawet łamiąc międzynarodowe prawo i wszelkie umowy o mniejszościach narodowych ta nacjonalistyczna horda chce nas lituanizować. Od lat, bo innego programu wyborczego nie mają. A może to zemsta za lustrację?
Cytować | Zgłoś administratorowi
 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • 29 marca 2024 

    Wielki Piątek

    J 18, 1-19, 42

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Jezus udał się z uczniami za potok Cedron, do znajdującego się tam ogrodu. I wszedł do niego On i Jego uczniowie. Judasz, Jego zdrajca, też znał to miejsce, gdyż Jezus często spotykał się tam ze swymi uczniami. Judasz więc przybył tam wraz z oddziałem żołnierzy oraz służącymi wyższych kapłanów i faryzeuszów, zaopatrzonymi w pochodnie, lampy i broń. Ponieważ Jezus wiedział o wszystkim, co Go spotka, wyszedł im naprzeciw i zapytał: „Kogo szukacie?”. Odpowiedzieli Mu: „Jezusa z Nazaretu”. Wtedy On powiedział: „Ja jestem”. A wśród nich znajdował się Judasz, Jego zdrajca. Kiedy zaś usłyszeli: „Ja jestem”, cofnęli się i upadli na ziemię. Zapytał ich więc powtórnie: „Kogo szukacie?”. A oni zawołali: „Jezusa z Nazaretu”. Wówczas Jezus im rzekł: „Powiedziałem wam, że Ja jestem. Skoro więc Mnie szukacie, pozwólcie im odejść”. Tak miały się spełnić słowa, które wypowiedział: „Nie utraciłem nikogo z tych, których Mi powierzyłeś”. Wtedy Szymon Piotr, który nosił miecz, wydobył go i uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Sługa zaś nazywał się Malchos. Jezus zwrócił się do Piotra: „Schowaj miecz do pochwy! Czy nie mam wypić kielicha, który podał Mi Ojciec?”. Żołnierze więc ze swym dowódcą oraz słudzy żydowscy pochwycili Jezusa, związali Go i zaprowadzili najpierw do Annasza, teścia Kajfasza, który sprawował w owym roku urząd najwyższego kapłana. To właśnie Kajfasz poradził Żydom: „Lepiej przecież, aby jeden człowiek umarł za naród”. Tymczasem za Jezusem podążał Szymon Piotr oraz jeszcze inny uczeń. Uczeń ten był znany najwyższemu kapłanowi, dlatego wszedł z Jezusem aż na dziedziniec pałacu najwyższego kapłana. Piotr natomiast pozostał na zewnątrz przy bramie. Ten inny uczeń, znany najwyższemu kapłanowi, wrócił jednak, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra do środka. A służąca odźwierna zapytała Piotra: „Czy i ty jesteś jednym z uczniów tego człowieka?”. On odpowiedział: „Nie jestem”. A wokół rozpalonego na dziedzińcu ogniska stali słudzy oraz podwładni najwyższego kapłana i grzali się, bo było chłodno. Także Piotr stanął wśród nich i grzał się. Najwyższy kapłan postawił Jezusowi pytanie o Jego uczniów oraz o Jego naukę. Jezus mu odpowiedział: „Ja otwarcie przemawiałem do ludzi. Zawsze nauczałem w synagodze i świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Niczego nie powiedziałem w ukryciu. Dlaczego więc Mnie wypytujesz? Zapytaj tych, którzy Mnie słuchali, o czym ich uczyłem; oni wiedzą, co im powiedziałem”. Po tych słowach jeden ze stojących tam sług wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: „W taki sposób odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?”. Jezus mu odrzekł: „Jeśli źle coś powiedziałem, to udowodnij, co było złe, a jeśli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?”. Następnie Annasz odesłał związanego Jezusa do najwyższego kapłana Kajfasza. Tymczasem Piotr stał na dziedzińcu i grzał się. Wtem zapytano go: „Czy i ty jesteś jednym z Jego uczniów?”. A on zaprzeczył, stwierdzając: „Nie jestem”. Jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, zwrócił się do niego: „Czyż nie widziałem cię razem z Nim w ogrodzie?”. Piotr jednak znowu zaprzeczył i zaraz kogut zapiał. Wczesnym rankiem przeprowadzono Jezusa od Kajfasza do pretorium. Oskarżyciele nie weszli jednak do pretorium, aby się nie skalać i móc spożyć wieczerzę paschalną. Dlatego też Piłat wyszedł do nich i zapytał: „Jakie oskarżenie wnosicie przeciwko temu człowiekowi?”. Oni odpowiedzieli: „Nie wydalibyśmy Go tobie, gdyby On nie był złoczyńcą”. Piłat im odparł: „Zabierzcie Go sobie i osądźcie zgodnie z waszym prawem”. Wówczas Żydzi rzekli: „Nam nie wolno nikogo zabić”. Tak miała wypełnić się zapowiedź Jezusa, w której zaznaczył, jaką poniesie śmierć. Piłat więc znowu wrócił do pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: „Czy Ty jesteś królem Żydów?”. Jezus rzekł: „Mówisz to od siebie, czy też inni powiedzieli ci to o Mnie?”. Wówczas Piłat powiedział: „Czyż ja jestem Żydem? To Twój naród i wyżsi kapłani wydali mi Ciebie. Co zrobiłeś?”. Jezus odpowiedział: „Moje królestwo nie jest z tego świata. Gdyby moje królestwo było z tego świata, moi podwładni walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś moje królestwo nie jest stąd”. Wówczas Piłat rzekł Mu: „A więc jesteś królem”. Jezus odparł: „To ty mówisz, że jestem królem. Ja urodziłem się i przyszedłem na świat po to, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, jest mi posłuszny”. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „A cóż to jest prawda?”. I gdy to powiedział, znowu wyszedł do Żydów, stwierdzając wobec nich: „Ja nie znajduję w Nim żadnej winy. Jest zaś u was zwyczaj, że uwalniam wam kogoś na święto Paschy. Chcecie więc, abym wam wypuścił na wolność króla Żydów?”. Ponownie zaczęli wołać: „Nie Jego, ale Barabasza!”. A Barabasz był przestępcą. Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał ubiczować. A żołnierze spletli koronę z cierni i włożyli na Jego głowę. Narzucili Mu purpurowy płaszcz, podchodzili do Niego i mówili: „Bądź pozdrowiony, królu Żydów”. Bili Go też po twarzy. Piłat zaś znowu wyszedł na zewnątrz i oznajmił im: „Oto wyprowadzam Go do was, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy”. I Jezus wyszedł na zewnątrz w cierniowej koronie i purpurowym płaszczu. Wtedy Piłat powiedział do nich: „Oto człowiek!”. Gdy wyżsi kapłani i słudzy zobaczyli Go, zaczęli krzyczeć: „Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!”. Piłat im odparł: „Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ponieważ ja nie znajduję w Nim żadnej winy”. Żydzi mu odpowiedzieli: „My posiadamy Prawo i zgodnie z Prawem powinien umrzeć, gdyż uznał się za Syna Bożego”. Gdy Piłat usłyszał ten zarzut, bardzo się przestraszył. Wrócił ponownie do pretorium i zapytał Jezusa: „Skąd pochodzisz?”. Lecz Jezus nie dał mu żadnej odpowiedzi. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „Nie chcesz ze mną rozmawiać? Czy nie wiesz, że mam władzę Cię uwolnić i mam władzę Cię ukrzyżować?”. Jezus mu odpowiedział: „Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdybyś nie otrzymał jej z góry. Stąd większy grzech popełnił ten, kto wydał Mnie tobie”. Od tej chwili Piłat usiłował Go uwolnić, lecz Żydzi zaczęli głośno wołać: „Jeśli Go wypuścisz, przestaniesz być przyjacielem cesarza. Kto bowiem uznaje siebie za króla, przeciwstawia się cesarzowi”. Kiedy Piłat usłyszał te słowa, polecił wyprowadzić Jezusa na zewnątrz i posadzić na ławie sędziowskiej, znajdującej się na miejscu zwanym Lithostrotos, a w języku hebrajskim Gabbata. Był to zaś dzień przygotowania Paschy, około godziny szóstej. Następnie Piłat rzekł do Żydów: „Oto wasz król!”. Ci natomiast zakrzyknęli: „Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!”. Piłat więc ich zapytał: „Waszego króla mam ukrzyżować?”. Wyżsi kapłani odpowiedzieli: „Nie mamy króla oprócz cesarza”. Wtedy Piłat wydał Go im na ukrzyżowanie. Oni zaś zabrali Jezusa. A Jezus, dźwigając krzyż dla siebie, przyszedł na tak zwane Miejsce Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a wraz z Nim – z jednej i drugiej strony – jeszcze dwóch innych; Jezusa zaś w środku. Piłat kazał też sporządzić i umieścić na krzyżu tytuł kary, a było napisane: „Jezus Nazarejczyk, król Żydów”. Wielu Żydów czytało ten napis, ponieważ miejsce ukrzyżowania Jezusa znajdowało się blisko miasta i był on sporządzony w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. Wyżsi kapłani żydowscy mówili więc Piłatowi: „Nie pisz «król Żydów», lecz: «To On powiedział: Jestem królem Żydów»”. Piłat jednak odparł: „To, co napisałem, napisałem”. Żołnierze po ukrzyżowaniu Jezusa zabrali Jego tunikę i płaszcz, który podzielili na cztery części – dla każdego żołnierza po jednej. Tunika nie była szyta, lecz z góry na dół cała tkana. Dlatego też postanowili wspólnie: „Nie rozrywajmy jej, lecz losujmy, do kogo ma należeć”. Tak miało wypełnić się Pismo: „Podzielili między siebie moje ubrania i o moją szatę rzucili los”. To właśnie uczynili żołnierze. Przy krzyżu Jezusa stała zaś Jego Matka, siostra Jego Matki, Maria, żona Kleofasa oraz Maria Magdalena. Gdy Jezus zobaczył Matkę i stojącego obok ucznia, którego miłował, zwrócił się do Matki: „Kobieto, oto Twój syn”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto twoja Matka”. I od tej godziny uczeń przyjął Ją do siebie. Potem Jezus, wiedząc, że już wszystko się dokonało, aby wypełniło się Pismo, rzekł: „Pragnę”. A znajdowało się tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i podano Mu do ust. Kiedy Jezus skosztował octu, powiedział: „Wykonało się”; po czym skłonił głowę i oddał ducha. Ponieważ był to dzień przygotowania Paschy, i aby ciała nie wisiały na krzyżach w szabat – był to bowiem uroczysty dzień szabatu – Żydzi poprosili Piłata o połamanie nóg skazańcom i usunięcie ich. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu, a potem drugiemu, którzy byli z Nim ukrzyżowani. Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że On już nie żyje, nie połamali Mu goleni, natomiast jeden z żołnierzy włócznią przebił Jego bok, z którego zaraz wypłynęła krew i woda. O tym daje świadectwo ten, który to widział, a jego świadectwo jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: „Nie będziecie łamać jego kości”. Pismo mówi też w innym miejscu: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”. Po tym wszystkim Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. Gdy Piłat wyraził zgodę, przyszedł i wziął Jego ciało. Przybył także Nikodem, który po raz pierwszy zjawił się u Jezusa nocą. On przyniósł około stu funtów mirry zmieszanej z aloesem. Zabrali oni ciało Jezusa i zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebania owinęli je w płótna wraz z wonnościami. W miejscu ukrzyżowania znajdował się ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był pochowany. Tam więc, ponieważ grobowiec był blisko, złożono ciało Jezusa ze względu na żydowski dzień przygotowania.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24