Na ostatnim posiedzeniu Rady rejonu wileńskiego można było przecierać oczy ze zdumienia, gdy widziało się, jak opozycyjni radni z ramienia konserwatystów domagali się przyjęcia ich politycznej rezolucji, dotyczącej sytuacji na Białorusi.

Laima Kalėdienė, profesor i lingwista, i członkini Rady Narodowego Zjednoczenia, wystąpiła w tygodniu minionym z bezkompromisowym ultimatum, w którym żąda, by minister spraw wewnętrznych Rita Tamašunienė anulowała warunki konkursu na objęcie stanowiska starosty w kilku podwileńskich gminach. Dlaczego? Bo w warunkach tych zawarty jest inny warunek (dla profesor nie do przyjęcia), wymagający od kandydata dobrej znajomości nie tylko języka państwowego, ale również języka polskiego.

Gdy przed kilkoma laty talibowie z tzw. Państwa Islamskiego dłubali kilofami posągi Buddy, niszcząc zabytki sprzed kilku tysięcy lat, cały świat ze zgrozą okrzyknął islamskich opryszków barbarzyńcami. Gdy dzisiaj na oczach całego świata protestujący zadymiarze w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii czy innych państwach europejskich wywracają pomniki, odcinają głowy pomnikowym bohaterom, dewastują monumenty, nikt z politycznego mainstreamu nie ośmieli się nazwać lewicowych zadymiarzy barbarzyńcami.

Nawet w czasach spokojnych dla wielu krajów Europy Zachodniej kontrolowanie zwarcie zamieszkałych przez emigrantów skupisk jest dużym wyzwaniem. W czasach kryzysu, jak chociażby aktualnego pandemicznego, problem gwałtownie się zaostrzył, tak iż niektóre rządy już nawet nie próbują udawać, że kontrolują sytuację w emigranckich gettach.

Amnesty International (AI) w swym ostatnim raporcie ogłosiła, że w okresie pandemii koronawirusa niektóre państwa wykorzystują sytuację, by tłamsić demokrację i prawa człowieka, wymieniając wśród takowych m.in. Węgry i Polskę.

W piątek, 10 kwietnia, w zaciszu ostrobramskiej kaplicy modlił się litewski prezydent Gitanas Nausėda za dusze polskich oficerów pomordowanych w Katyniu oraz ofiary smoleńskiej katastrofy. Na Twitterze później napisał, że modlił się za ofiary Smoleńska i Katynia, a myśli jego były z prezydentem Polski i jego narodem. „Nie pozwolimy na przepisywanie historii”, zapewnił swego polskiego kolegę litewski przywódca.

Wielkanoc roku 1943 była późną, przypadła aż na koniec kwietnia. Była też dla Polaków niezwykle trudnym okresem. W tym czasie bowiem Niemcy ujawnili prawdę o Katyniu, w Warszawie zaś naziści na oczach świata dobijali getto.

Józef Piłsudski w styczniu roku 1919, w rocznicę zrywu Powstania Styczniowego, pisał o dzielnych powstańcach sprzed ponad pół wieku: „Przegrali wojnę i po ich klęsce niewola wciskać się zaczęła do dusz ludzkich”. Powstańcy zostali usunięci przez swych współczesnych „gdzieś w kąt daleki”.

Przed kilkoma dniami, po 12 latach niemożności, wreszcie został uroczyście otwarty na nowo ruch kolejowy pomiędzy litewską miejscowością przygraniczną Bugeniai a łotewską Renge.

31 stycznia, punktualnie o północy czasu środkowoeuropejskiego, Wielka Brytania opuściła Unię Europejską. Brexit stał się faktem. Stał się też zarazem pierwszym przypadkiem w ponad półwiekowej historii Unii, gdy jej szeregi opuszcza państwo członkowskie.