Kiedy spojrzeć na bezsilność Europy po kolejnych zamachach, to na usta ciśnie się pytanie: dlaczego Stany Zjednoczone po wydarzeniach z 11 września 2001 r. odrobiły lekcję i mniej lub bardziej radzą sobie z problemem terroryzmu, a Unia Europejska w ogóle…?

– Unia Europejska wpadła w pułapkę pacyfizmu, a winę za to ponosi społeczeństwo poszczególnych państw, godząc się na taki stan. Patrząc racjonalnie, bogactwo zobowiązuje do jego ochrony. Tymczasem zamożna Europa zachowuje się jak skąpiec: ogranicza finansowanie armii, służby doprowadza do sytuacji, gdzie mają bardziej dbać o przestrzeganie procedur wobec przestępców niż troszczyć się o ochronę obywateli. Pewnym symbolem obecnego stanu jest to, że w Parlamencie Europejskim jest projekt wprowadzający jeszcze większe restrykcje w dostępie do broni dla obywateli Unii.

Czy te zamachy w Brukseli mogą sprawić, że skończy się poprawność polityczna unijnych polityków, a górę weźmie rozsądek i fala terroru, która płynie wraz z imigrantami, zostanie zastopowana?

– Wszystko wskazuje, że niestety nie. Widzimy, iż odpowiedzią polityków w Brukseli na terror ma być ponownie marsz sprzeciwu oraz współczucie wyrażane kredą na placach tego miasta. To jest żenujące. Jeśli Europa myśli, że tym sposobem zahamuje falę terroryzmu, to jest w błędzie.

Co zatem należałoby zrobić?

– Przede wszystkim powinno się natychmiast zmienić prawo i doprowadzić do zamknięcia radykalnych meczetów. Ponadto należy pozbawić obywatelstwa imamów głoszących nienawiść czy też objąć pełną kontrolą operacyjną podejrzane dzielnice i środowiska. Radykaliści islamscy nie mogą się czuć panami sytuacji, a tym bardziej bezkarnie.

Co do tego, że Europa przegrywa z terrorem, chyba nie ma wątpliwości a mimo to wciąż jest podzielona w kwestii imigrantów. Premier Beata Szydło podkreśla, że w obecnej sytuacji nie widzi możliwości przyjęcia imigrantów, za co spotyka się z krytyką Zachodu. Co jeszcze musi się wydarzyć, aby UE przejrzała na oczy?

– Jestem pewien, iż jesienią fala terroru wzrośnie. Obecnie trwa „asymilacja” operacyjna nowo przybyłych terrorystów. Zapewne strategia tego ruchu jest nastawiona na to, aby do Europy trafiło jeszcze co najmniej milion imigrantów, dlatego terroryści nie mogą w tym okresie wykazywać nadmiernej aktywności. Po tym okresie zapewne rozpocznie się fala akcji, która wywoła w środowiskach islamskich w Europie konieczność samookreślenia. Pierwszym symptomem tego będą morderstwa muzułmanów nastawionych na asymilację z Zachodem.

Można zatem powiedzieć, że – ustami kanclerz Merkel – Unia Europejska, zapraszając imigrantów muzułmańskich, wydała wyrok na siebie?

– Większość Niemców ma przetrącony kręgosłup moralny tym, co zrobili w czasie II wojny światowej. Dlatego chcą pokazać swoją otwartość wobec innych. Problem w tym, iż swoim postępowaniem obarczają cały kontynent, co więcej, żądają od poszczególnych państw udziału w tym swoim szaleństwie. I tak, jeżeli brakowało im pracowników, to mogli sobie nająć Ukraińców. Przestawienie się przez niemieckie elity na bardziej racjonalną politykę w tym względzie, wydaje się, może nastąpić dopiero po serii tragicznych zamachów. Szkoda tylko, że cena bezpieczeństwa jest tak wysoka. Tak naprawdę to Niemcy niszczą Unię Europejską.

Mówi się, że strach jest bronią czy też pożywką terrorystów, stąd po kolejnych atakach zewsząd słyszymy o solidarności, że nie damy się złamać, że się nie boimy, że musimy być silni. Ale czy tak naprawdę nie są to tylko słowa i krzyk rozpaczy będący wyrazem bezsilności?

– Terrorysta, który jest w stanie wojny z cywilizacją Zachodu, nie boi się takiej retoryki, nie boi się marszów, a tym bardziej nie wzruszają go łzy. Jedyną drogą i szansą jest bezwzględna rozprawa z terrorystą, a przede wszystkim z jego zapleczem ideowym i organizacyjnym. To nie jest czas na wieloletnie procesy, ale na specjalną skróconą procedurę stosowaną w czasie wojny. Przy tym wyroki powinny być także wojenne. Nie może być tak, że wobec terrorystów – zbrodniarzy stosuje się prawa cywilizowanego świata, a z drugiej strony mamy fanatyzm i wyrachowane, zbrodnicze, wręcz bestialskie, zachowania.

Dlaczego zatrzymujemy się tylko na poziomie aktów solidarności, a nie ma żadnych konkretnych kroków, które zmierzałyby do rozwiązania tego problemu?

– Elity europejskie nie są mentalnie gotowe przejść do działań radykalnych, a wręcz się brzydzą takich działań. Tylko wymiana elit przez społeczeństwa starej Europy może coś w tym względzie zmienić.

Jak to możliwe, że mamy kolejne zamachy terrorystyczne w Europie, a unijni decydenci wydają się zaskoczeni tym faktem i – tak jak Pan mówi – nie są zdolni do zdecydowanych działań?

– Oni żyją złudzeniami. Tłumaczą islamistów na wszystkie sposoby, co więcej, współczują im. Jednocześnie nie dociera do nich, iż to właśnie oni są śmiertelnymi wrogami tak modnego na tych salonach homoseksualizmu i ideologii gender.

Pewien belgijski nauczyciel zamieścił na Twitterze wpis, informując, że jego muzułmańscy uczniowie wiwatowali, kiedy dowiedzieli się o atakach w Brukseli. Efekt był taki, że policja odwiedziła nauczyciela w domu i nakazała mu usunąć wpis...

– Taka – poprawna politycznie – jest zachodnia Europa. W normalnym kraju wszyscy ci uczniowie powinni zostać przesłuchani i oskarżeni o popieranie ekstremizmu. Powinno się także spenetrować ich środowisko rodzinne, bo takie zachowania muszą mieć swoje źródło. Pobłażliwość tylko zachęca te środowiska do jeszcze bardziej radykalnych zachowań. Dlatego nie powinno być mowy i tłumaczenia zaniechań prawami wolnościowymi czy prawami człowieka.

Belgowie – jak widać – nieprzygotowani, wywiad jest nieskuteczny. Zważywszy, że Bruksela to miejsce, w którym swoje siedziby mają najważniejsze unijne instytucje, brzmi to wręcz tragicznie. Jak to możliwe…?

– Tak naprawdę instytucje unijne są chronione tylko przez nieuzbrojonych portierów. W razie zagrożenia wzywa się belgijską policję. Wystarczy przekupić jednego urzędnika unijnego i wjechać pod każdy gmach samochodem wypełnionym materiałami wybuchowymi. Zresztą ten problem dotyczy także wielu instytucji w Polsce. Przy okazji warto zwrócić uwagę, ilu funkcjonariuszy Straży Granicznej na polskich przejściach granicznych ma przy sobie broń. Fakty są takie, że średnio na kilku funkcjonariuszy przypada jeden pistolet. Jak w takiej sytuacji możemy w ogóle mówić o zapewnieniu bezpieczeństwa przez poszczególne służby?

Jak brzmi pytanie, jakie po ostatnich zamachach w Brukseli Europa powinna sobie zadać i odpowiedzieć, żeby zagwarantować społeczeństwom bezpieczeństwo?

– Przede wszystkim należy odpowiedzieć na pytanie, czy Europa zdaje sobie sprawę, iż jest w stanie wojny nie z grupkami terrorystów, ale z dziesiątkami tysięcy radykalnych islamistów. Jeżeli to w końcu dotrze do elit europejskich, to cywilni politycy będą musieli oddać dowodzenie walką z terrorystami wojskowym, bo metody walki czy też prawo muszą być wojenne. Mamy bowiem wojnę z terroryzmem, wojnę, w której niestety wróg ma przewagę.

Dziękuję za rozmowę.