Celem projektu „Krokus” jest zapoznanie uczniów z tematyką Holokaustu, rozbudzenie w nich świadomości niebezpieczeństw i zagrożeń wiążących się z dyskryminacją, uprzedzeniami, fanatyzmem, nietolerancją, uwrażliwienie na krzywdę drugiego człowieka, skłonienie do dyskusji na temat przyczyn i skutków zbrodni Holokaustu oraz przestępstw określanych mianem zbrodni przeciwko ludzkości.
W ramach projektu Irlandzkie Towarzystwo Edukacji o Holokauście przekazuje szkołom cebulki żółtych krokusów, które zakwitają jako jedne z pierwszych kwiatów, zapowiadając nadejście wiosny. Upamiętniają one półtora miliona żydowskich dzieci i tysięcy dzieci innych narodowości, ofiar II wojny światowej, które na ogół nie mają swoich mogił. Z powodu późnego dołączenia do projektu, organizatorzy nie mogli przekazać nam cebulek, dlatego zakupiliśmy je sami.
Na terenach okupowanych przez Niemców Żydzi musieli nosić na ubraniu gwiazdy Dawida – żółte w większości krajów, białe opaski z niebieską gwiazdą na ziemiach okupowanej Polski. Ten symbol miał ich upokorzyć, napiętnować i odizolować od reszty społeczeństwa.
Żółte krokusy sadzone przez uczniów mają wymiar symboliczny, nie tylko nawiązują do upokarzającego Żydów nakazu nazistów, ale są również zwiastunami nadziei, budzącego się życia, przypominają światełka rozjaśniające mroki zimy lub płomyki zniczy, które zapalamy, by zaświadczyć o naszej pamięci i łączności z tymi, którzy odeszli.
W realizację projektu zaangażowali się uczniowie klasy 1a, 1b, 2a, 2b, 3b oraz wychowawczynie Teresa Czyszewicz, Lilija Mikonienė, Barbara Zinkiewicz, Liucija Kolpak, Joldana Wincel.