Po dwudniowym pobyciu w Warszawie na II Międzynarodowym Festiwalu Pieśni Pamięci „Walczącym o Niepodległość’’ zespół niespodziewanie otrzymał zaproszenie z rąk prezesa Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej Artura Kondrata na uroczystości świętowania 100-lecia Odzyskania Niepodległości Polski. A wszystko to się stało za sprawą energicznej członkini zespołu Honoraty Gavrylovskienė i nie skorzystać z tego nie było sposób.
W dniach 8-11 listopada członkowie zespołu skierowali swe kroki na przedpola stolicy, z których w pogodny dzień widać prawobrzeżna Warszawa. W ciągu dwudniowego pobytu czekał na nas bogaty program. W planie mieliśmy udział w dwóch Mszach świętych – jako oprawa muzyczna – w Zielonce i Wołominie, a także cztery koncerty w tychże miejscowościach. Według wymagań organizatorów, każde wystąpienie miało inny charakter, co potrzebowało od zespołu przygotowania odpowiedniego repertuaru: od religijnego i patriotycznego – do biesiadnego i radosnego. Więc na ten wyjazd „Ballada” przyszykowała cztery programy i to nie było bardzo skomplikowane, gdyż zespół posiada duży i różnorodny repertuar.
W dniu 11 listopada mieliśmy uroczysty przemarsz ulicami Wołomina do pomnika Józefa Piłsudskiego. Tu nastąpiło uroczyste podnoszenie flagi, śpiewanie hymnu, świąteczny apel i złożenie wieńców. Byliśmy zaszczyceni możliwością złożenia wieńca u stóp naszego Wielkiego Ziomka jako rodacy z Wileńszczyzny.
W przerwach między koncertami w sobotę zwiedziliśmy pole decydującej Bitwy o Warszawę w 1920 roku w miejscowości Ossów. Tu była zatrzymana fala czerwonej zarazy, płynąca na podbój Europy. Już rozpoczęto prace nad budową Muzeum Bitwy Warszawskiej – „Cud nad Wisłą”.
Wieczór i noc wigilii Odrodzenia Najjaśniejszej Rzeczypospolitej koncertowaliśmy i bawiliśmy się w hotelu „Gregory’’. Zabawa rozpoczęła się wręczeniem pamiątkowych statuetek weteranom. „Ballada” i dwa zespoły rodaków z Lidy „Premiera” i „Przyjaciele” uświetnili wieczór nastrojowym koncertem. Potem był bal do godzin porannych, który rozpoczął polonez na 40 par.
Na pożegnalnym koncercie w sali miejskiej w Kobyłce cała sala śpiewała na stojąco z nami „Wszyscy Polacy to jedna rodzina”. Całusów i ogromu serca było co nie miara jak to umieją tylko Polacy.
Wyjeżdżaliśmy do domu obdarowani prezentami, oczarowani gościnnością, z poczuciem dumy, że dostąpiliśmy honoru reprezentować Wileńszczyznę na tak solidnym przedsięwzięciu. Zapadły do serca słowa księży w homiliach i w przemówieniach osób pełniący urzędy, nutki głębokiej trwogi za los Ojczyzny, by buta i awanturnicze ambicje nie rozerwały ją od środka. Przypominano, że historia Polski już pamięta, jak drogo zapłacono za zwady. Panie, otaczaj Ją opieką.
A w domu już czekały: oprawa muzyczna Mszy św. na Opiekach w Ostrej Bramie, wieczór romansów i pieśni o miłości w Glinciszkach, spotkanie poetyckie w Domu Mniejszości Narodowych.
Niniejszym składamy serdeczne podziękowanie wszystkim, którzy umożliwili nasz udział w jubileuszowych uroczystościach.
Adolf Kodź