Pobyt poprzedziło porządne przygotowanie pod opieką nauczycielki plastyki naszego gimnazjum pani Reginy Koszewskiej.

Przyszykowanie były poważne, bo uczniowie razem ze swymi kolegami z Gdańska mieli za zadanie wykonanie makiet Katedr Wileńskiej i Oliwskiej. Sprawa poważna, zwłaszcza, że makiety te miały być wręczone prezydentowi m. Gdańska i merowi m. Wilna w czasie inauguracji Festiwalu Wilno w Gdańsku.

Warsztaty robienia makiet rozpoczęły się tuż po inauguracji roku szkolnego, bo już tego samego dnia wyruszaliśmy do Gdańska na zaproszenie Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej Oddziału Pomorskiego na czele z prezes Bożeną Kisiel. Zajęcia odbywały się pod patronatem prezydenta miasta Gdańska Pawła Adamowicza w ramach wydarzenia „GDAŃSZCZANIE Z WILNA”, projektowi poświęconemu 20. rocznicy podpisania umowy o współpracy Gdańska i Wilna.

Tuż po przyjeździe i podczas całego naszego pobytu byliśmy otoczeni życzliwą opieką. Z ramienia Towarzystwa opiekował się nami pan Henryk Szarbiewski. Zanim zabraliśmy się do pracy, dzięki uprzejmości pana Michała Targowskiego, mieliśmy okazję zwiedzić Katedrę w Oliwie oraz bardzo bogate i pięknie położone Gdańskie ZOO.

Następnie wzięliśmy się do dzieła: wspólnie z uczniami Szkoły Podstawowej nr 89 im. Tadeusza Mazowieckiego w Gdańsku uczestniczyliśmy w warsztatach powadzonych przez dwie panie: Aleksandrę Góralską-Dederowską i Magdalenę Rutkowską z Zespołu Archi-Tektura. Efekty pracy warsztatów można było podziwiać na Targu Węglowym w Gdańsku w ramach uroczystego otwarcia Festiwalu  „Wilno w Gdańsku”, kiedy to makiety Katedry Wileńskiej i Oliwskiej były wręczone prezydentowi m. Gdańska Pawłowi Adamowiczowi i wicemer m. Wilna Edycie Tamašiunaitė.

Wieczorem tego samego dnia odbyło sie ognisko harcerskie „Trzynastkowe nutki” poświęcone Józefowi Grzesiakowi, b. komendantowi Chorągwi Wileńskiej i Gdańskiej, twórcy „Czarnej Trzynastki” oraz b. komendantowi Hufca Gdańsk hm. Tadeuszowi Polakowi.

Nasz pobyt nie mogł się obejść bez zwiedzania pięknej Starówki Gdańska i oczywiście morza. Mieliśmy też dobrą okazję jeździć tramwajami, zwłaszcza, że na Litwie nie posiadamy takiego rodzaju transportu.

Kierujemy wyrazy serdecznego wileńskiego podziękowania wszystkim, dzięki którym mogliśmy przeżyć tak wspaniałe chwile w Gdańsku. Bojąc się pominąć kogoś z imienia i nazwiska  – po prostu dziękujemy, dziękujemy.

Rita Gvazdaitytė