Fot. materiały prasowe
22-27 lutego 2022 r. w Centrum Wystawowym Litexpo w Wilnie (al. Laisvės 5) po raz kolejny odbędzie się jedna z najbardziej znaczących imprez kulturalnych na Litwie – 22. Wileńskie Targi Książki.
W tym roku odbędą się one pod hasłem „Obraz jako tekst” (Vaizdas kaip tekstas). Jak co roku Instytut Polski w Wilnie wspólnie z litewskimi partnerami przygotowuje swoją ofertę miłośnikom polskiej literatury. Tematem targów jest między innymi sztuka książki i ilustracje, które postrzegane są również jako tekst, dlatego gościem będzie znany polski artysta-rysownik Piotr Socha. Goście Targów będą mogli obejrzeć wystawę ilustracji na podstawie rysunków z najlepszych książek artysty. Wystawa obejmie najciekawszy materiał ilustracyjny z „Pszczół”, „Drzew” i najnowszej książki „Brud”. Podczas Targów są przewidziane spotkania z artystą, warsztaty twórcze dla dzieci i młodzieży, prezentacja dorobku artystycznego ilustratora i in.
Piotr Socha (1966) – grafik, ilustrator, kucharz amator.
Przez wiele lat współpracował jako ilustrator z redakcjami Gazety Wyborczej, Dużego Formatu, Wysokich Obcasów, Polityki, Newsweeka, Przekroju, Harward Business Review, Machiny i wielu innych.
Od 2013 roku współpracuje jako ilustrator z Wydawnictwem Dwie Siostry, dla którego zaprojektował trzy książki dla dzieci – „Pszczoły” (wydanej w 2015 roku, tłumaczonej na 32 języki, w tym na język litewski), „Drzewa” (wydanej w 2018 roku, tłumaczonej na 28 języków, w tym na język litewski) i najnowszą „Brud”.
Autorem tekstu do obu książek jest dr Wojciech Grajkowski. Książka „Pszczoły” była wielokrotnie nagradzana w Polsce i poza jej granicami.
Najnowszą książkę „Brud. Cuchnąca historia higieny” (2021), stworzył wspólnie z Moniką Utnik-Strugałą, która napisała do niej tekst.
W czasie wolnym uprawia nordic-walking, czyta książki historyczne, podróżuje.
25 lutego 2022 r. (piątek), godz. 11.00, Szkoła Podstawowa im. Czesława Miłosza w Pakienie (Vilnelės g. 86, Pakenės k. 13145, Kalvelių sen., Vilniaus r.)
Warsztaty plastyczne z Piotrem Sochą pt. „Wyhodujmy wspólnie drzewo”.
W Szkole Podstawowej im. Czesława Miłosza w Pakienie odbędą się warsztaty plastyczne z polskim ilustratorem, grafikiem i projektantem – Piotrem Sochą. Jest on jednym z najpopularniejszych polskich ilustratorów prasowych, znanym z rysunków pełnych poczucia humoru. Warsztaty inspirowane będą bestsellerową książką – wielkoformatowym albumem o drzewach pt. „Drzewa”. Dzieci odwiedzą niezwykły świat drzew, przyjrzą się pracy drwala i zobaczą jakie budowle, instrumenty i maszyny można zrobić z drewna. Zajrzą do lasu, zapuszczą się w puszczę i... wyhodują własne drzewo.
Warsztaty odbędą się w języku polskim. Wydarzenie zamknięte.
Organizatorzy: Instytut Polski w Wilnie, Szkoła Podstawowa im. Czesława Miłosza w Pakienie.
25 lutego (piątek), godz. 18.00, Centrum Wystawowe Litexpo, 4 sala (al. Laisvės 5, Wilno)
Podczas godzin twórczych ilustratorów, rysowników oraz gości Targów Książki w „Krainie Książki” Piotr Socha spotyka się z czytelnikami i podpisze swoje egzemplarze swoich dzieł.
25 lutego (piątek), godz. 19.00, Centrum Wystawowe Litexpo, 4 sala (al. Laisvės 5, Wilno)
Turniej ilustratorski pt. „Obraz jako tekst”.
Zapraszamy na ilustratorskie rozgrywki! Znani ilustratorzy rysownicy i goście Targów Książki, staną parami w rysownicze szranki. Ich zadanie będzie pozornie proste – w wyznaczonym czasie wykonać ilustrację na zadany temat. Kto zwycięży?
Udział biorą: Piotr Socha (Polska), Rufina Bazlova (Białoruś), Mohammad Barrangi Fashtami (Iran), Roma Jaraminaitė (Litwa), Justė Martinkėnaitė (Litwa), Oliver Spatz (Niemcy).
26 lutego 2022 r. (sobota), godz. 11.00, Centrum Wystawowe Litexpo, 4 sala (al. Laisvės 5, Wilno)
Warsztaty plastyczne dla dzieci i ich rodziców pt. „Wyhoduj drzewo razem z Piotrem Sochą”. Warsztaty inspirowane będą bestsellerową książką – wielkoformatowym albumem o drzewach autorstwa Piotra Sochy i Wojciecha Grajkowskiego pt. „Drzewa”. Dzieci odwiedzą niezwykły świat drzew, przyjrzą się pracy drwala i zobaczą jakie budowle, instrumenty i maszyny można zrobić z drewna. Zajrzą do lasu, zapuszczą się w puszczę i... wyhodują własne drzewo.
Warsztaty w języku polskim z tłumaczeniem na język litewski.
Organizatorzy: Instytut Polski w Wilnie, Knygų šalis
26 lutego 2022 r, (sobota), godz. 13.00, Centrum Wystawowe Litexpo, 4 sala (al. Laisvės 5, Wilno)
Prezentacja wystawy pt. „Rysunkowy świat Piotra Sochy” z udziałem autora.
Na wystawę składa się 25 tablic – misternie skomponowanych plansz. Kolorowe ilustracje pełne są detali i szczegółów, a krótki i przystępny tekst nie tylko wyjaśnia ich znaczenie, ale też zawiera wiele interesujących informacji i ciekawostek.
Daj się zaprosić do magicznego królestwa pszczół! Przyjrzyj się z bliska jego mieszkańcom, zajrzyj do ich domów, poznaj ich zwyczaje. Odwiedź niezwykły świat drzew. Zobacz, kto w nich mieszka, kto je zjada, a kto przenosi ich nasiona. Poznaj te najwyższe, najstarsze i najgrubsze. Obejrzyj bogato ilustrowane kompendium wiedzy o obyczajach, przesądach, odkryciach oraz wynalazkach związanych z brudem, higieną i medycyną. Wystawę zaprezentuje autor Piotr Socha.
Język wydarzenia: polski z tłumaczeniem na język litewski.
Organizatorzy: Instytut Polski w Wilnie, Wydawnictwo Dwie Siostry, Wydawnictwo „Terra publica”, Knygų šalis.
Dodaj komentarz
|
EWANGELIA NA CO DZIEŃ
-
29 marca 2024
Wielki Piątek
J 18, 1-19, 42
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus udał się z uczniami za potok Cedron, do znajdującego się tam ogrodu. I wszedł do niego On i Jego uczniowie. Judasz, Jego zdrajca, też znał to miejsce, gdyż Jezus często spotykał się tam ze swymi uczniami. Judasz więc przybył tam wraz z oddziałem żołnierzy oraz służącymi wyższych kapłanów i faryzeuszów, zaopatrzonymi w pochodnie, lampy i broń. Ponieważ Jezus wiedział o wszystkim, co Go spotka, wyszedł im naprzeciw i zapytał: „Kogo szukacie?”. Odpowiedzieli Mu: „Jezusa z Nazaretu”. Wtedy On powiedział: „Ja jestem”. A wśród nich znajdował się Judasz, Jego zdrajca. Kiedy zaś usłyszeli: „Ja jestem”, cofnęli się i upadli na ziemię. Zapytał ich więc powtórnie: „Kogo szukacie?”. A oni zawołali: „Jezusa z Nazaretu”. Wówczas Jezus im rzekł: „Powiedziałem wam, że Ja jestem. Skoro więc Mnie szukacie, pozwólcie im odejść”. Tak miały się spełnić słowa, które wypowiedział: „Nie utraciłem nikogo z tych, których Mi powierzyłeś”. Wtedy Szymon Piotr, który nosił miecz, wydobył go i uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Sługa zaś nazywał się Malchos. Jezus zwrócił się do Piotra: „Schowaj miecz do pochwy! Czy nie mam wypić kielicha, który podał Mi Ojciec?”. Żołnierze więc ze swym dowódcą oraz słudzy żydowscy pochwycili Jezusa, związali Go i zaprowadzili najpierw do Annasza, teścia Kajfasza, który sprawował w owym roku urząd najwyższego kapłana. To właśnie Kajfasz poradził Żydom: „Lepiej przecież, aby jeden człowiek umarł za naród”. Tymczasem za Jezusem podążał Szymon Piotr oraz jeszcze inny uczeń. Uczeń ten był znany najwyższemu kapłanowi, dlatego wszedł z Jezusem aż na dziedziniec pałacu najwyższego kapłana. Piotr natomiast pozostał na zewnątrz przy bramie. Ten inny uczeń, znany najwyższemu kapłanowi, wrócił jednak, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra do środka. A służąca odźwierna zapytała Piotra: „Czy i ty jesteś jednym z uczniów tego człowieka?”. On odpowiedział: „Nie jestem”. A wokół rozpalonego na dziedzińcu ogniska stali słudzy oraz podwładni najwyższego kapłana i grzali się, bo było chłodno. Także Piotr stanął wśród nich i grzał się. Najwyższy kapłan postawił Jezusowi pytanie o Jego uczniów oraz o Jego naukę. Jezus mu odpowiedział: „Ja otwarcie przemawiałem do ludzi. Zawsze nauczałem w synagodze i świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Niczego nie powiedziałem w ukryciu. Dlaczego więc Mnie wypytujesz? Zapytaj tych, którzy Mnie słuchali, o czym ich uczyłem; oni wiedzą, co im powiedziałem”. Po tych słowach jeden ze stojących tam sług wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: „W taki sposób odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?”. Jezus mu odrzekł: „Jeśli źle coś powiedziałem, to udowodnij, co było złe, a jeśli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?”. Następnie Annasz odesłał związanego Jezusa do najwyższego kapłana Kajfasza. Tymczasem Piotr stał na dziedzińcu i grzał się. Wtem zapytano go: „Czy i ty jesteś jednym z Jego uczniów?”. A on zaprzeczył, stwierdzając: „Nie jestem”. Jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, zwrócił się do niego: „Czyż nie widziałem cię razem z Nim w ogrodzie?”. Piotr jednak znowu zaprzeczył i zaraz kogut zapiał. Wczesnym rankiem przeprowadzono Jezusa od Kajfasza do pretorium. Oskarżyciele nie weszli jednak do pretorium, aby się nie skalać i móc spożyć wieczerzę paschalną. Dlatego też Piłat wyszedł do nich i zapytał: „Jakie oskarżenie wnosicie przeciwko temu człowiekowi?”. Oni odpowiedzieli: „Nie wydalibyśmy Go tobie, gdyby On nie był złoczyńcą”. Piłat im odparł: „Zabierzcie Go sobie i osądźcie zgodnie z waszym prawem”. Wówczas Żydzi rzekli: „Nam nie wolno nikogo zabić”. Tak miała wypełnić się zapowiedź Jezusa, w której zaznaczył, jaką poniesie śmierć. Piłat więc znowu wrócił do pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: „Czy Ty jesteś królem Żydów?”. Jezus rzekł: „Mówisz to od siebie, czy też inni powiedzieli ci to o Mnie?”. Wówczas Piłat powiedział: „Czyż ja jestem Żydem? To Twój naród i wyżsi kapłani wydali mi Ciebie. Co zrobiłeś?”. Jezus odpowiedział: „Moje królestwo nie jest z tego świata. Gdyby moje królestwo było z tego świata, moi podwładni walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś moje królestwo nie jest stąd”. Wówczas Piłat rzekł Mu: „A więc jesteś królem”. Jezus odparł: „To ty mówisz, że jestem królem. Ja urodziłem się i przyszedłem na świat po to, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, jest mi posłuszny”. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „A cóż to jest prawda?”. I gdy to powiedział, znowu wyszedł do Żydów, stwierdzając wobec nich: „Ja nie znajduję w Nim żadnej winy. Jest zaś u was zwyczaj, że uwalniam wam kogoś na święto Paschy. Chcecie więc, abym wam wypuścił na wolność króla Żydów?”. Ponownie zaczęli wołać: „Nie Jego, ale Barabasza!”. A Barabasz był przestępcą. Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał ubiczować. A żołnierze spletli koronę z cierni i włożyli na Jego głowę. Narzucili Mu purpurowy płaszcz, podchodzili do Niego i mówili: „Bądź pozdrowiony, królu Żydów”. Bili Go też po twarzy. Piłat zaś znowu wyszedł na zewnątrz i oznajmił im: „Oto wyprowadzam Go do was, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy”. I Jezus wyszedł na zewnątrz w cierniowej koronie i purpurowym płaszczu. Wtedy Piłat powiedział do nich: „Oto człowiek!”. Gdy wyżsi kapłani i słudzy zobaczyli Go, zaczęli krzyczeć: „Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!”. Piłat im odparł: „Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ponieważ ja nie znajduję w Nim żadnej winy”. Żydzi mu odpowiedzieli: „My posiadamy Prawo i zgodnie z Prawem powinien umrzeć, gdyż uznał się za Syna Bożego”. Gdy Piłat usłyszał ten zarzut, bardzo się przestraszył. Wrócił ponownie do pretorium i zapytał Jezusa: „Skąd pochodzisz?”. Lecz Jezus nie dał mu żadnej odpowiedzi. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „Nie chcesz ze mną rozmawiać? Czy nie wiesz, że mam władzę Cię uwolnić i mam władzę Cię ukrzyżować?”. Jezus mu odpowiedział: „Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdybyś nie otrzymał jej z góry. Stąd większy grzech popełnił ten, kto wydał Mnie tobie”. Od tej chwili Piłat usiłował Go uwolnić, lecz Żydzi zaczęli głośno wołać: „Jeśli Go wypuścisz, przestaniesz być przyjacielem cesarza. Kto bowiem uznaje siebie za króla, przeciwstawia się cesarzowi”. Kiedy Piłat usłyszał te słowa, polecił wyprowadzić Jezusa na zewnątrz i posadzić na ławie sędziowskiej, znajdującej się na miejscu zwanym Lithostrotos, a w języku hebrajskim Gabbata. Był to zaś dzień przygotowania Paschy, około godziny szóstej. Następnie Piłat rzekł do Żydów: „Oto wasz król!”. Ci natomiast zakrzyknęli: „Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!”. Piłat więc ich zapytał: „Waszego króla mam ukrzyżować?”. Wyżsi kapłani odpowiedzieli: „Nie mamy króla oprócz cesarza”. Wtedy Piłat wydał Go im na ukrzyżowanie. Oni zaś zabrali Jezusa. A Jezus, dźwigając krzyż dla siebie, przyszedł na tak zwane Miejsce Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a wraz z Nim – z jednej i drugiej strony – jeszcze dwóch innych; Jezusa zaś w środku. Piłat kazał też sporządzić i umieścić na krzyżu tytuł kary, a było napisane: „Jezus Nazarejczyk, król Żydów”. Wielu Żydów czytało ten napis, ponieważ miejsce ukrzyżowania Jezusa znajdowało się blisko miasta i był on sporządzony w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. Wyżsi kapłani żydowscy mówili więc Piłatowi: „Nie pisz «król Żydów», lecz: «To On powiedział: Jestem królem Żydów»”. Piłat jednak odparł: „To, co napisałem, napisałem”. Żołnierze po ukrzyżowaniu Jezusa zabrali Jego tunikę i płaszcz, który podzielili na cztery części – dla każdego żołnierza po jednej. Tunika nie była szyta, lecz z góry na dół cała tkana. Dlatego też postanowili wspólnie: „Nie rozrywajmy jej, lecz losujmy, do kogo ma należeć”. Tak miało wypełnić się Pismo: „Podzielili między siebie moje ubrania i o moją szatę rzucili los”. To właśnie uczynili żołnierze. Przy krzyżu Jezusa stała zaś Jego Matka, siostra Jego Matki, Maria, żona Kleofasa oraz Maria Magdalena. Gdy Jezus zobaczył Matkę i stojącego obok ucznia, którego miłował, zwrócił się do Matki: „Kobieto, oto Twój syn”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto twoja Matka”. I od tej godziny uczeń przyjął Ją do siebie. Potem Jezus, wiedząc, że już wszystko się dokonało, aby wypełniło się Pismo, rzekł: „Pragnę”. A znajdowało się tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i podano Mu do ust. Kiedy Jezus skosztował octu, powiedział: „Wykonało się”; po czym skłonił głowę i oddał ducha. Ponieważ był to dzień przygotowania Paschy, i aby ciała nie wisiały na krzyżach w szabat – był to bowiem uroczysty dzień szabatu – Żydzi poprosili Piłata o połamanie nóg skazańcom i usunięcie ich. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu, a potem drugiemu, którzy byli z Nim ukrzyżowani. Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że On już nie żyje, nie połamali Mu goleni, natomiast jeden z żołnierzy włócznią przebił Jego bok, z którego zaraz wypłynęła krew i woda. O tym daje świadectwo ten, który to widział, a jego świadectwo jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: „Nie będziecie łamać jego kości”. Pismo mówi też w innym miejscu: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”. Po tym wszystkim Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. Gdy Piłat wyraził zgodę, przyszedł i wziął Jego ciało. Przybył także Nikodem, który po raz pierwszy zjawił się u Jezusa nocą. On przyniósł około stu funtów mirry zmieszanej z aloesem. Zabrali oni ciało Jezusa i zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebania owinęli je w płótna wraz z wonnościami. W miejscu ukrzyżowania znajdował się ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był pochowany. Tam więc, ponieważ grobowiec był blisko, złożono ciało Jezusa ze względu na żydowski dzień przygotowania.
Czytaj dalej...
Miejsce na Twoją reklamę 300x250px
|