Trzecia edycja festiwalu odbędzie się w Trokach
Fot. pixabay.com
12 września, w sobotę, w Trokach wystartuje trzecia edycja Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Trans/Misje. Festiwal rozpocznie się od koncertu legendy litewskiej sceny muzycznej Andriusa Mamontovasa. Później odbędzie się feeria świateł i laserów. Festiwal potrwa aż osiem dni.
„Program jest bardzo różnorodny, zresztą tak jak Troki, a więc zapewniam, że każdy znajdzie coś dla siebie” – zachęca dyrektor Pałacu Kultury w Trokach oraz jeden z inicjatorów przedsięwzięcia – Edward Kiejzik. Informuje również, że wstęp biletowany jest jedynie na spektakle Litewskiego Narodowego Teatru Dramatycznego i Teatru Miejskiego (OKT) w Wilnie. „Na wszystkie pozostałe wydarzenia, a jest ich kilkadziesiąt, wstęp jest wolny” – mówi.
„Serdecznie polecam Międzynarodowy Festiwal Sztuk Trans/Misje. To nie tylko przedstawienia teatralne, ale również wernisaże, warsztaty dla najmłodszych, dyskusje!” – mówi Lilia Kiejzik, dyrektor artystyczna Polskiego Teatru „Studio” w Wilnie.
3. Międzynarodowy Festiwal Sztuk Trans/Misje
Polska – Słowacja – Litwa – Czechy – Węgry -Ukraina – Łotwa Troki – Wilno, 13-20 września 2020
PROGRAM
12 września (sobota)
20.00 – Wprowadzenie: Koncert Andriusa Mamontovasa oraz pokaz świateł i laserów / Taras widokowy w Trokach
Dzień 1.: Litwa, 13 września (niedziela)
12.00 – Briefing prasowy / Zagroda Dworska w Zatroczu (Užutrakis), ul. Užutrakio 17, Troki
14.00 – Uroczyste otwarcie festiwalu: „Koncert fortepianowy” J. Brahmsa w wykonaniu kwartetu fortepianowego Confero / Zamek w Trokach
18.00 – Wernisaż wystawy zbiorowej „Turbulencja”, Galeria sztuki „Fojė” / Pałac Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
19.00 – Spektakl „Drzwi”, Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny, reż. J. Strømgren / Sala Wielka Pałacu Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki. Wstęp biletowany (TIKETA)
21.00 – Spektakl muzyczny „Witamy w kabarecie”, Polski Teatr „Studio” w Wilnie, reż. L.Kiejzik / Restauracja „Pilialaukis”, ul. Galves120, Troki
Dzień 2.: Litwa / Węgry, 14 września (poniedziałek)
12.00 – Popołudnie z fotografem Romualdasem Požerskisem oraz zespołem Mindaugasa Briedisa / rejs statkiem „Vytinė” do statku „Galvė”, Troki
13.30 – Wernisaż wystawy fotografii Romualda Požerskisa oraz pokaz filmu „9 świątyń na pustyni Newada” / Zagroda Dworska w Zatroczu (Užutrakis), ul. Užutrakio 17, Troki
18.00 – Spektakl „Wesele”, Teatr Miejski (OKT) w Wilnie, reż. O. Koršunovas / Sala Wielka Pałacu Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
Wstęp biletowany (TIKETA)
20.00 – Widowisko muzyczno-taneczne wileńskiego zespołu Čiutyta / Restauracja „Pilialaukis”, ul. Galves 120, Troki
21.00 – Koncert Viktora Tótha (Węgry) / Restauracja „Pilialaukis”, ul. Galves 120, Troki
Dzień 3.: Węgry / Czechy, 15 września (wtorek)
10.00 – Interaktywny spektakl audiowizualny Viktora Tótha dla dzieci i dorosłych „Opowiadanie starych bajek węgierskich” / Sala Wielka Pałacu Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
13.00 – Popołudnie Literackie: Czytanie oraz prezentacja nagrania spektaklu „Don Kichot – Ostatni sen” wg M. de Cervantesa, Teatr Csokonai / Biblioteka Publiczna w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
15.00 – Wernisaż wystawy fotografii Tibora Galamba „Choreografia rzeczy” / Zamek w Trokach
17.00 – Performans Timei Jankovics i wernisaż wystawy „Zmartwychwstałe wspomnienia” (Awaking the Forgotten) / Zagroda Dworska w Zatroczu (Užutrakis), ul. Užutrakio 17, Troki
19.00 – Spektakl „Zmartwychwstałe wspomnienia” (Awaking the Forgotten), Muzeum Evaldasa Jansasa – Timea Jankovics – Teatr Królewski w Trokach – Musée Henri Theillou, reż. S. Gaudyn, Sala Wielka Pałacu Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
21.00 – Monodram „Tu mówi Szwejk!” wg J. Haška, Polski Teatr „Studio” w Wilnie, reż S. Gaudyn / Restauracja „Pilialaukis”, ul. Galves 120, Troki. Spektakl w języku polskim z litewskimi napisami
Dzień 4.: Czechy / Słowacja / Litwa, 16 września (środa)
17.00 – Pokaz filmów: „Inni”, „Powstanie i upadek” oraz „Karty Rossiniego”, Grupa baletowa Teatru Narodowego Morawsko-Śląskiego / Pałac Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
18.00 – Lekcja baletu dla dzieci, Teatr Tańca „Sole” / Pałac Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
18.30 – Premiera zapisu filmowego spektaklu „Zapiski oficera Armii Czerwonej”, Polski Teatr „Studio” w Wilnie, reż. S. Gaudyn, Multikino, ul. Ozo 18, Wilno
19.30 – Spektakl „Wdowy”, Teatr Królewski w Trokach, reż. R. Čiuta / Sala Wielka Pałacu Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
21.00 – Koncert zespołu jazzowego JaBiCo (Słowacja) / Restauracja „Pilialaukis”, ul. Galves 120, Troki
Dzień 5.: Litwa / Polska, 17 września (czwartek)
10.00 – Przedstawienie dla dzieci „Konik polny Zigmas w bitwie pod Grunwaldem” Państwowego Teatru Lalek w Kownie, reż. A. Sunklodaitė / Pałac Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
17.00 – Dyskusja na temat „Wymiana myśli wizualnej w sztuce”, Muzeum Mo – British Council / Pałac Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
19.00 – Premiera zapisu filmowego spektaklu „Zagubieni we mgłach” wg filmu S. Kozłowa „Jeżyk we mgle”, Teatr Królewski w Trokach – Polski Teatr „Studio” w Wilnie, reż. E. Kiejzik oraz S. Gaudyn / Sala Wielka Pałacu Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki (16+)
21.00 – Koncert pieśni żydowskich „Lechaim!”, Małgorzata Pruchnik-Chołka (śpiew), Wojciech Front, Dariusz Kot / Restauracja „Pilialaukis”, ul. Galves 120, Troki
Dzień 6.: Polska / Łotwa, 18 września (piątek)
12.00 – Wernisaż 17. Biennale Plakatu Teatralnego, Szajna Galeria przy Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie/ Biały Korytarz, Wileńska Akademia Sztuki, ul. Maironio 6, Wilno
14.00 – Wernisaż wystawy fotograficznej „Stary Rzeszów” Rzeszowskiego Muzeum Okręgowego / Zamek w Trokach
14.30 – Koncert „Nie traćmy nadziei”, Trio Aleksandra Berkowicza / Zamek w Trokach
16.00 – Spektakl muzyczny „Na Pokuszenie”, Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, reż. J. Nowara / Dom Kultury Polskiej, ul. Naugarduko 76, Wilno
19.00 – Dyskusja „Twórczość W. Szekspira w teatrze litewskim i polskim”. Uczestnicy dyskusji: J. Vaitkus, O. Koršunovas, J. Nowara. Po dyskusji: Premiera zapisu spektaklu „Wesołe kumoszki z Windsoru” wg W. Szekspira (fragmenty), Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, reż. P. Aigner / Sala Wielka Pałacu Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
21.30 – Koncert grupy muzycznej Teatru Daugavpils w Dyneburgu / Restauracja „Pilialaukis”, ul. Galves 120, Troki
Dzień 7.: Łotwa / Litwa / Ukraina, 19 września (sobota)
16.00 – Wernisaż wystawy fotograficznej Andriya Dudy / Pałac Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki
16.30 – Pokaz zapisu filmowego spektaklu „Emigranci” wg S. Mrożka, Ukraiński Narodowy Akademicki Teatr Dramatyczny im. Marii Zankovetskej we Lwowie, reż. V. Sikorsky / Dom Kultury Polskiej, ul. Naugarduko 76, Wilno
19.00 – Spektakl „Bliskość”, zespół taneczny Teatru Daugavpils w Dyneburgu, reż. O. Shaposhnikov, chor. I. Savelyeva / Sala Wielka Pałacu Kultury w Trokach, ul. Vytauto 69, Troki (16+)
21.00 Koncert zespołu Black biceps / Restauracja „Pilialaukis”, ul. Galves 120, Troki
Dzień 8.: Zamknięcie festiwalu, 20 września (niedziela)
10.00 – Briefing prasowy / Zamek w Trokach
Program może ulec zmianie.
Dodaj komentarz
|
EWANGELIA NA CO DZIEŃ
-
29 marca 2024
Wielki Piątek
J 18, 1-19, 42
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus udał się z uczniami za potok Cedron, do znajdującego się tam ogrodu. I wszedł do niego On i Jego uczniowie. Judasz, Jego zdrajca, też znał to miejsce, gdyż Jezus często spotykał się tam ze swymi uczniami. Judasz więc przybył tam wraz z oddziałem żołnierzy oraz służącymi wyższych kapłanów i faryzeuszów, zaopatrzonymi w pochodnie, lampy i broń. Ponieważ Jezus wiedział o wszystkim, co Go spotka, wyszedł im naprzeciw i zapytał: „Kogo szukacie?”. Odpowiedzieli Mu: „Jezusa z Nazaretu”. Wtedy On powiedział: „Ja jestem”. A wśród nich znajdował się Judasz, Jego zdrajca. Kiedy zaś usłyszeli: „Ja jestem”, cofnęli się i upadli na ziemię. Zapytał ich więc powtórnie: „Kogo szukacie?”. A oni zawołali: „Jezusa z Nazaretu”. Wówczas Jezus im rzekł: „Powiedziałem wam, że Ja jestem. Skoro więc Mnie szukacie, pozwólcie im odejść”. Tak miały się spełnić słowa, które wypowiedział: „Nie utraciłem nikogo z tych, których Mi powierzyłeś”. Wtedy Szymon Piotr, który nosił miecz, wydobył go i uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Sługa zaś nazywał się Malchos. Jezus zwrócił się do Piotra: „Schowaj miecz do pochwy! Czy nie mam wypić kielicha, który podał Mi Ojciec?”. Żołnierze więc ze swym dowódcą oraz słudzy żydowscy pochwycili Jezusa, związali Go i zaprowadzili najpierw do Annasza, teścia Kajfasza, który sprawował w owym roku urząd najwyższego kapłana. To właśnie Kajfasz poradził Żydom: „Lepiej przecież, aby jeden człowiek umarł za naród”. Tymczasem za Jezusem podążał Szymon Piotr oraz jeszcze inny uczeń. Uczeń ten był znany najwyższemu kapłanowi, dlatego wszedł z Jezusem aż na dziedziniec pałacu najwyższego kapłana. Piotr natomiast pozostał na zewnątrz przy bramie. Ten inny uczeń, znany najwyższemu kapłanowi, wrócił jednak, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra do środka. A służąca odźwierna zapytała Piotra: „Czy i ty jesteś jednym z uczniów tego człowieka?”. On odpowiedział: „Nie jestem”. A wokół rozpalonego na dziedzińcu ogniska stali słudzy oraz podwładni najwyższego kapłana i grzali się, bo było chłodno. Także Piotr stanął wśród nich i grzał się. Najwyższy kapłan postawił Jezusowi pytanie o Jego uczniów oraz o Jego naukę. Jezus mu odpowiedział: „Ja otwarcie przemawiałem do ludzi. Zawsze nauczałem w synagodze i świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Niczego nie powiedziałem w ukryciu. Dlaczego więc Mnie wypytujesz? Zapytaj tych, którzy Mnie słuchali, o czym ich uczyłem; oni wiedzą, co im powiedziałem”. Po tych słowach jeden ze stojących tam sług wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: „W taki sposób odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?”. Jezus mu odrzekł: „Jeśli źle coś powiedziałem, to udowodnij, co było złe, a jeśli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?”. Następnie Annasz odesłał związanego Jezusa do najwyższego kapłana Kajfasza. Tymczasem Piotr stał na dziedzińcu i grzał się. Wtem zapytano go: „Czy i ty jesteś jednym z Jego uczniów?”. A on zaprzeczył, stwierdzając: „Nie jestem”. Jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, zwrócił się do niego: „Czyż nie widziałem cię razem z Nim w ogrodzie?”. Piotr jednak znowu zaprzeczył i zaraz kogut zapiał. Wczesnym rankiem przeprowadzono Jezusa od Kajfasza do pretorium. Oskarżyciele nie weszli jednak do pretorium, aby się nie skalać i móc spożyć wieczerzę paschalną. Dlatego też Piłat wyszedł do nich i zapytał: „Jakie oskarżenie wnosicie przeciwko temu człowiekowi?”. Oni odpowiedzieli: „Nie wydalibyśmy Go tobie, gdyby On nie był złoczyńcą”. Piłat im odparł: „Zabierzcie Go sobie i osądźcie zgodnie z waszym prawem”. Wówczas Żydzi rzekli: „Nam nie wolno nikogo zabić”. Tak miała wypełnić się zapowiedź Jezusa, w której zaznaczył, jaką poniesie śmierć. Piłat więc znowu wrócił do pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: „Czy Ty jesteś królem Żydów?”. Jezus rzekł: „Mówisz to od siebie, czy też inni powiedzieli ci to o Mnie?”. Wówczas Piłat powiedział: „Czyż ja jestem Żydem? To Twój naród i wyżsi kapłani wydali mi Ciebie. Co zrobiłeś?”. Jezus odpowiedział: „Moje królestwo nie jest z tego świata. Gdyby moje królestwo było z tego świata, moi podwładni walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś moje królestwo nie jest stąd”. Wówczas Piłat rzekł Mu: „A więc jesteś królem”. Jezus odparł: „To ty mówisz, że jestem królem. Ja urodziłem się i przyszedłem na świat po to, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, jest mi posłuszny”. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „A cóż to jest prawda?”. I gdy to powiedział, znowu wyszedł do Żydów, stwierdzając wobec nich: „Ja nie znajduję w Nim żadnej winy. Jest zaś u was zwyczaj, że uwalniam wam kogoś na święto Paschy. Chcecie więc, abym wam wypuścił na wolność króla Żydów?”. Ponownie zaczęli wołać: „Nie Jego, ale Barabasza!”. A Barabasz był przestępcą. Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał ubiczować. A żołnierze spletli koronę z cierni i włożyli na Jego głowę. Narzucili Mu purpurowy płaszcz, podchodzili do Niego i mówili: „Bądź pozdrowiony, królu Żydów”. Bili Go też po twarzy. Piłat zaś znowu wyszedł na zewnątrz i oznajmił im: „Oto wyprowadzam Go do was, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy”. I Jezus wyszedł na zewnątrz w cierniowej koronie i purpurowym płaszczu. Wtedy Piłat powiedział do nich: „Oto człowiek!”. Gdy wyżsi kapłani i słudzy zobaczyli Go, zaczęli krzyczeć: „Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!”. Piłat im odparł: „Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ponieważ ja nie znajduję w Nim żadnej winy”. Żydzi mu odpowiedzieli: „My posiadamy Prawo i zgodnie z Prawem powinien umrzeć, gdyż uznał się za Syna Bożego”. Gdy Piłat usłyszał ten zarzut, bardzo się przestraszył. Wrócił ponownie do pretorium i zapytał Jezusa: „Skąd pochodzisz?”. Lecz Jezus nie dał mu żadnej odpowiedzi. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „Nie chcesz ze mną rozmawiać? Czy nie wiesz, że mam władzę Cię uwolnić i mam władzę Cię ukrzyżować?”. Jezus mu odpowiedział: „Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdybyś nie otrzymał jej z góry. Stąd większy grzech popełnił ten, kto wydał Mnie tobie”. Od tej chwili Piłat usiłował Go uwolnić, lecz Żydzi zaczęli głośno wołać: „Jeśli Go wypuścisz, przestaniesz być przyjacielem cesarza. Kto bowiem uznaje siebie za króla, przeciwstawia się cesarzowi”. Kiedy Piłat usłyszał te słowa, polecił wyprowadzić Jezusa na zewnątrz i posadzić na ławie sędziowskiej, znajdującej się na miejscu zwanym Lithostrotos, a w języku hebrajskim Gabbata. Był to zaś dzień przygotowania Paschy, około godziny szóstej. Następnie Piłat rzekł do Żydów: „Oto wasz król!”. Ci natomiast zakrzyknęli: „Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!”. Piłat więc ich zapytał: „Waszego króla mam ukrzyżować?”. Wyżsi kapłani odpowiedzieli: „Nie mamy króla oprócz cesarza”. Wtedy Piłat wydał Go im na ukrzyżowanie. Oni zaś zabrali Jezusa. A Jezus, dźwigając krzyż dla siebie, przyszedł na tak zwane Miejsce Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a wraz z Nim – z jednej i drugiej strony – jeszcze dwóch innych; Jezusa zaś w środku. Piłat kazał też sporządzić i umieścić na krzyżu tytuł kary, a było napisane: „Jezus Nazarejczyk, król Żydów”. Wielu Żydów czytało ten napis, ponieważ miejsce ukrzyżowania Jezusa znajdowało się blisko miasta i był on sporządzony w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. Wyżsi kapłani żydowscy mówili więc Piłatowi: „Nie pisz «król Żydów», lecz: «To On powiedział: Jestem królem Żydów»”. Piłat jednak odparł: „To, co napisałem, napisałem”. Żołnierze po ukrzyżowaniu Jezusa zabrali Jego tunikę i płaszcz, który podzielili na cztery części – dla każdego żołnierza po jednej. Tunika nie była szyta, lecz z góry na dół cała tkana. Dlatego też postanowili wspólnie: „Nie rozrywajmy jej, lecz losujmy, do kogo ma należeć”. Tak miało wypełnić się Pismo: „Podzielili między siebie moje ubrania i o moją szatę rzucili los”. To właśnie uczynili żołnierze. Przy krzyżu Jezusa stała zaś Jego Matka, siostra Jego Matki, Maria, żona Kleofasa oraz Maria Magdalena. Gdy Jezus zobaczył Matkę i stojącego obok ucznia, którego miłował, zwrócił się do Matki: „Kobieto, oto Twój syn”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto twoja Matka”. I od tej godziny uczeń przyjął Ją do siebie. Potem Jezus, wiedząc, że już wszystko się dokonało, aby wypełniło się Pismo, rzekł: „Pragnę”. A znajdowało się tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i podano Mu do ust. Kiedy Jezus skosztował octu, powiedział: „Wykonało się”; po czym skłonił głowę i oddał ducha. Ponieważ był to dzień przygotowania Paschy, i aby ciała nie wisiały na krzyżach w szabat – był to bowiem uroczysty dzień szabatu – Żydzi poprosili Piłata o połamanie nóg skazańcom i usunięcie ich. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu, a potem drugiemu, którzy byli z Nim ukrzyżowani. Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że On już nie żyje, nie połamali Mu goleni, natomiast jeden z żołnierzy włócznią przebił Jego bok, z którego zaraz wypłynęła krew i woda. O tym daje świadectwo ten, który to widział, a jego świadectwo jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: „Nie będziecie łamać jego kości”. Pismo mówi też w innym miejscu: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”. Po tym wszystkim Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. Gdy Piłat wyraził zgodę, przyszedł i wziął Jego ciało. Przybył także Nikodem, który po raz pierwszy zjawił się u Jezusa nocą. On przyniósł około stu funtów mirry zmieszanej z aloesem. Zabrali oni ciało Jezusa i zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebania owinęli je w płótna wraz z wonnościami. W miejscu ukrzyżowania znajdował się ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był pochowany. Tam więc, ponieważ grobowiec był blisko, złożono ciało Jezusa ze względu na żydowski dzień przygotowania.
Czytaj dalej...
Miejsce na Twoją reklamę 300x250px
|