Zdjęcie ilustracyjne
Fot. pixabay.com
Centralna Biblioteka Samorządu Rejonu Wileńskiego kontynuuje bezpłatne komputerowe szkolenia. W okresie kwarantanny szkolenia są prowadzone online, dzięki czemu stały się jeszcze bardziej popularne. Osoby pełnoletnie mogą skorzystać ze szkoleń i pogłębić swoje umiejętności komputerowe. Udział w szkoleniach wzięło już około 100 osób. Dominuje pozytywna ocena szkoleń.
Uczestnicy mogą skorzystać z cyklu szkoleń składającego się z 10 tematów albo wybrać najbardziej interesujące. Najpopularniejsze tematy – to zakupy w sklepach internetowych, obróbka zdjęć i tworzenie kolaży, animacji online, skanowanie dokumentów za pomocą smartfona, tworzenie prezentacji online, korzystanie z elektronicznych usług publicznych.
Biblioteka zaprasza wszystkich chętnych do wzięcia udziału w szkoleniach. Obowiązuje rejestracja pod adresem e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. albo pod nr tel. +370 675 80613. Projekt trwa do końca 2020 roku.
„Skorzystaj z okazji i weź udział w szkoleniach nie wychodząc z domu. Szczególnie zapraszamy osoby, które chcą pogłębić swoje umiejętności komputerowe, osoby poszukujące pracy, seniorów, osoby na urlopie rodzicielskim i wszystkie inne osoby, które ukończyły 18 lat” – zaprasza Biblioteka Centralna Samorządu Rejonu Wileńskiego.
Każdego roku Biblioteka Centralna oraz jej filie w czasie letnich wakacji zapraszają do wzięcia udziału w wyzwaniu czytelniczym. Hasło 2020 roku brzmi: „Czytanie nas jednoczy”. Uczestnicy konkursu będą musieli przeczytać 5 książek spełniających ustalone kryteria. Do wygrania – praktyczne nagrody, m.in. tablet, aparat natychmiastowy, fotel dmuchany oraz inne. Konkurs ruszył 1 czerwca i potrwa do 31 sierpnia. Karty rejestracyjne można nabyć w każdej bibliotece rejonu wileńskiego lub podczas samodzielnej rejestracji na stronie www.vasarasuknyga.lt.
Biblioteka Centralna dba o środowisko, m.in. uczestniczy w projekcie społecznym „Odpowiedzialny czytelnik”, w ramach którego wszyscy mieszkańcy pobliskich okolic mogą przynieść do biblioteki zużyte baterie i elektrośmieci. Baterie i akumulatory – to bardzo popularne przenośne źródła energii stosowane w wielu urządzeniach. Znajdziemy je w zegarkach, kalkulatorach, zabawkach, narzędziach i wielu innych przedmiotach codziennego użytku. Skala i popularność zastosowania baterii jest ogromna. Jednak większość z nich ma krótki żywot, a my często nie zdajemy sobie sprawy z zagrożeń, jakie płyną z niewłaściwego postępowania ze zużytymi bateriami.
„Dlatego wzywamy naszych czytelników do zbierania zużytych baterii i sprzętu elektronicznego, które można dostarczyć do Biblioteki Centralnej Samorządu Rejonu Wileńskiego” – zachęca biblioteka.
Jest możliwość nieodpłatnego zabrania wielkogabarytowych odpadów elektrycznych i elektronicznych z miejsca zamieszkania – wystarczy tylko wypełnić ankietę. Ankiety można wypełnić w Bibliotece Centralnej Samorządu Rejonu Wileńskiego (ul. Vilniaus 2, Rudomino, rej. wileński). Więcej informacji na temat zbiórki odpadów można znaleźć na stronie www.vrscb.lt.
W okresie wakacji biblioteki rejonu wileńskiego zapraszają do udziału w różnego rodzaju przedsięwzięciach. Filia Centralnej Biblioteki Samorządu Rejonu Wileńskiego w Mickunach zaprasza 23 czerwca wszystkie chętne dziewczęta na warsztaty wykonywania wianków świętojańskich. Warsztaty odbędą się na podwórku przy bibliotece. Podczas spotkania będą omawiane tradycje i historia powstawania wianków.
26 czerwca Filia Niemieska Centralnej Biblioteki Samorządu Rejonu Wileńskiego zaprasza na spotkanie w podwórku Gimnazjum im. św. Rafała Kalinowskiego w Niemieżu pod hasłem „Zabierz książkę na wakacje”. Celem spotkania jest uświadomienie dzieciom i młodzieży korzyści czytania książek podczas wakacji.
26 czerwca w Filii Centralnej Biblioteki Samorządu Rejonu Wileńskiego w Małych Ligojniach odbędzie się zajęcie edukacyjne, które poprowadzi artystka ludowa Ryszarda Kozubowska. Na zajęcie są zapraszane osoby, które chcą zapoznać się ze sztuką wycinanek. Uczestnicy będą mieli okazję obejrzeć prace Kozubowskiej na różne tematy i o różnej technice wykonania. Staranne wycinanie jest nadal jedną z najpopularniejszych sztuk ludowych. Pochodzące z głębi wieków, przez wiele lat popularne i lubiane, to piękne rzemiosło jest interesujące nawet dziś. Uczestnicy spotkania wraz z mistrzynią będą próbować tworzyć cuda z papieru.
9 lipca bibliotekarka Agata Puncewicziene z biblioteki w Glinciszkach zaprasza najmłodszych na spotkanie „Czarodziejskie znam wyrazy, które mówię wiele razy”, które odbędzie się na otwartym terenie biblioteki. Uczestnicy spotkania będą rozmawiać o zastosowaniu grzecznościowych zwrotów, które powinniśmy stosować na co dzień. Podczas zajęć dzieci wezmą udział w zabawach ruchowych, zaśpiewają piosenkę, której się nauczą podczas spotkania. Dzieciom zostaną przekazane zasady uprzejmości, życzliwości i kultury: poznają magiczną moc uśmiechu, ważne cechy człowieka dobrze wychowanego.
Od 1 do 18 lipca z okazji Dnia Koronacji Króla Mendoga biblioteka w Mickunach zaprasza do wzięcia udziału w konkursie malarskim „Zamki Wielkiego Księstwa Litewskiego – symbolem państwowości”. Wystawa rysunków będzie zamieszczona na profilu biblioteki na Facebooku. Celem konkursu jest zapoznanie czytelników z historią zamków, ich królami i mieszkańcami oraz symboliką. 4 lipca na profilu biblioteki ukaże się również krótka lekcja na temat hymnu państwa litewskiego, historia tego utworu oraz inne ciekawostki.
14 sierpnia w bibliotece w Mickunach z okazji 100. rocznicy urodzin zielarki Eugeniji Šimkūnaitė odbędzie się spotkanie degustacyjne herbatek ziołowych dla dzieci.
2020 rok dla biblioteki jest wyjątkowy, w tym roku bowiem obchodzi ona 80-lecie swojej działalności. Z tej okazji czytelnicy są zapraszani do wzięcia udziału w szeregu różnych imprez.
20 lipca odbędzie się uroczyste otwarcie wystawy „Nasza biblioteka na zakrętach historii”. Wernisaż zdjęć i wycinek z gazet zaprezentują dla czytelników i gości najciekawsze momenty z życia biblioteki. Wystawa będzie czynna do końca 2020 roku. Również z okazji jubileuszu 17 sierpnia na profilu biblioteki na Facebooku ruszy quiz online „Biblioteka – to świat w zasięgu ręki”. Wszyscy chętni będą mogli wziąć udział w interaktywnych zadaniach dotyczących Centralnej Biblioteki, jej historii oraz ciekawostek związanych z jej filiami, a jest ich ponad 40. Quiz będzie trwał od 17 sierpnia do 1 września.
Rok 2020 został ogłoszony Rokiem Świętego Jana Pawła II, z tej okazji Centralna Biblioteka Samorządu Rejonu Wileńskiego 28 sierpnia organizuje wycieczkę „Śladami Papieża Polaka”. We współpracy z gminą Rudomino oraz Wielofunkcyjnym Ośrodkiem Kultury w Rudominie Centralna Biblioteka przybliży postać Jana Pawła II i jego działalność dla społeczności rudomińskiej. Rejestracja chętnych rozpocznie się 1 sierpnia. Liczba miejsc – ograniczona.
Inf. Centralna Biblioteka Samorządu Rejonu Wileńskiego
Dodaj komentarz
|
EWANGELIA NA CO DZIEŃ
-
29 marca 2024
Wielki Piątek
J 18, 1-19, 42
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus udał się z uczniami za potok Cedron, do znajdującego się tam ogrodu. I wszedł do niego On i Jego uczniowie. Judasz, Jego zdrajca, też znał to miejsce, gdyż Jezus często spotykał się tam ze swymi uczniami. Judasz więc przybył tam wraz z oddziałem żołnierzy oraz służącymi wyższych kapłanów i faryzeuszów, zaopatrzonymi w pochodnie, lampy i broń. Ponieważ Jezus wiedział o wszystkim, co Go spotka, wyszedł im naprzeciw i zapytał: „Kogo szukacie?”. Odpowiedzieli Mu: „Jezusa z Nazaretu”. Wtedy On powiedział: „Ja jestem”. A wśród nich znajdował się Judasz, Jego zdrajca. Kiedy zaś usłyszeli: „Ja jestem”, cofnęli się i upadli na ziemię. Zapytał ich więc powtórnie: „Kogo szukacie?”. A oni zawołali: „Jezusa z Nazaretu”. Wówczas Jezus im rzekł: „Powiedziałem wam, że Ja jestem. Skoro więc Mnie szukacie, pozwólcie im odejść”. Tak miały się spełnić słowa, które wypowiedział: „Nie utraciłem nikogo z tych, których Mi powierzyłeś”. Wtedy Szymon Piotr, który nosił miecz, wydobył go i uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Sługa zaś nazywał się Malchos. Jezus zwrócił się do Piotra: „Schowaj miecz do pochwy! Czy nie mam wypić kielicha, który podał Mi Ojciec?”. Żołnierze więc ze swym dowódcą oraz słudzy żydowscy pochwycili Jezusa, związali Go i zaprowadzili najpierw do Annasza, teścia Kajfasza, który sprawował w owym roku urząd najwyższego kapłana. To właśnie Kajfasz poradził Żydom: „Lepiej przecież, aby jeden człowiek umarł za naród”. Tymczasem za Jezusem podążał Szymon Piotr oraz jeszcze inny uczeń. Uczeń ten był znany najwyższemu kapłanowi, dlatego wszedł z Jezusem aż na dziedziniec pałacu najwyższego kapłana. Piotr natomiast pozostał na zewnątrz przy bramie. Ten inny uczeń, znany najwyższemu kapłanowi, wrócił jednak, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra do środka. A służąca odźwierna zapytała Piotra: „Czy i ty jesteś jednym z uczniów tego człowieka?”. On odpowiedział: „Nie jestem”. A wokół rozpalonego na dziedzińcu ogniska stali słudzy oraz podwładni najwyższego kapłana i grzali się, bo było chłodno. Także Piotr stanął wśród nich i grzał się. Najwyższy kapłan postawił Jezusowi pytanie o Jego uczniów oraz o Jego naukę. Jezus mu odpowiedział: „Ja otwarcie przemawiałem do ludzi. Zawsze nauczałem w synagodze i świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Niczego nie powiedziałem w ukryciu. Dlaczego więc Mnie wypytujesz? Zapytaj tych, którzy Mnie słuchali, o czym ich uczyłem; oni wiedzą, co im powiedziałem”. Po tych słowach jeden ze stojących tam sług wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: „W taki sposób odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?”. Jezus mu odrzekł: „Jeśli źle coś powiedziałem, to udowodnij, co było złe, a jeśli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?”. Następnie Annasz odesłał związanego Jezusa do najwyższego kapłana Kajfasza. Tymczasem Piotr stał na dziedzińcu i grzał się. Wtem zapytano go: „Czy i ty jesteś jednym z Jego uczniów?”. A on zaprzeczył, stwierdzając: „Nie jestem”. Jeden ze sług najwyższego kapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, zwrócił się do niego: „Czyż nie widziałem cię razem z Nim w ogrodzie?”. Piotr jednak znowu zaprzeczył i zaraz kogut zapiał. Wczesnym rankiem przeprowadzono Jezusa od Kajfasza do pretorium. Oskarżyciele nie weszli jednak do pretorium, aby się nie skalać i móc spożyć wieczerzę paschalną. Dlatego też Piłat wyszedł do nich i zapytał: „Jakie oskarżenie wnosicie przeciwko temu człowiekowi?”. Oni odpowiedzieli: „Nie wydalibyśmy Go tobie, gdyby On nie był złoczyńcą”. Piłat im odparł: „Zabierzcie Go sobie i osądźcie zgodnie z waszym prawem”. Wówczas Żydzi rzekli: „Nam nie wolno nikogo zabić”. Tak miała wypełnić się zapowiedź Jezusa, w której zaznaczył, jaką poniesie śmierć. Piłat więc znowu wrócił do pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: „Czy Ty jesteś królem Żydów?”. Jezus rzekł: „Mówisz to od siebie, czy też inni powiedzieli ci to o Mnie?”. Wówczas Piłat powiedział: „Czyż ja jestem Żydem? To Twój naród i wyżsi kapłani wydali mi Ciebie. Co zrobiłeś?”. Jezus odpowiedział: „Moje królestwo nie jest z tego świata. Gdyby moje królestwo było z tego świata, moi podwładni walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś moje królestwo nie jest stąd”. Wówczas Piłat rzekł Mu: „A więc jesteś królem”. Jezus odparł: „To ty mówisz, że jestem królem. Ja urodziłem się i przyszedłem na świat po to, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, jest mi posłuszny”. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „A cóż to jest prawda?”. I gdy to powiedział, znowu wyszedł do Żydów, stwierdzając wobec nich: „Ja nie znajduję w Nim żadnej winy. Jest zaś u was zwyczaj, że uwalniam wam kogoś na święto Paschy. Chcecie więc, abym wam wypuścił na wolność króla Żydów?”. Ponownie zaczęli wołać: „Nie Jego, ale Barabasza!”. A Barabasz był przestępcą. Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał ubiczować. A żołnierze spletli koronę z cierni i włożyli na Jego głowę. Narzucili Mu purpurowy płaszcz, podchodzili do Niego i mówili: „Bądź pozdrowiony, królu Żydów”. Bili Go też po twarzy. Piłat zaś znowu wyszedł na zewnątrz i oznajmił im: „Oto wyprowadzam Go do was, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy”. I Jezus wyszedł na zewnątrz w cierniowej koronie i purpurowym płaszczu. Wtedy Piłat powiedział do nich: „Oto człowiek!”. Gdy wyżsi kapłani i słudzy zobaczyli Go, zaczęli krzyczeć: „Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!”. Piłat im odparł: „Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ponieważ ja nie znajduję w Nim żadnej winy”. Żydzi mu odpowiedzieli: „My posiadamy Prawo i zgodnie z Prawem powinien umrzeć, gdyż uznał się za Syna Bożego”. Gdy Piłat usłyszał ten zarzut, bardzo się przestraszył. Wrócił ponownie do pretorium i zapytał Jezusa: „Skąd pochodzisz?”. Lecz Jezus nie dał mu żadnej odpowiedzi. Wtedy Piłat rzekł do Niego: „Nie chcesz ze mną rozmawiać? Czy nie wiesz, że mam władzę Cię uwolnić i mam władzę Cię ukrzyżować?”. Jezus mu odpowiedział: „Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdybyś nie otrzymał jej z góry. Stąd większy grzech popełnił ten, kto wydał Mnie tobie”. Od tej chwili Piłat usiłował Go uwolnić, lecz Żydzi zaczęli głośno wołać: „Jeśli Go wypuścisz, przestaniesz być przyjacielem cesarza. Kto bowiem uznaje siebie za króla, przeciwstawia się cesarzowi”. Kiedy Piłat usłyszał te słowa, polecił wyprowadzić Jezusa na zewnątrz i posadzić na ławie sędziowskiej, znajdującej się na miejscu zwanym Lithostrotos, a w języku hebrajskim Gabbata. Był to zaś dzień przygotowania Paschy, około godziny szóstej. Następnie Piłat rzekł do Żydów: „Oto wasz król!”. Ci natomiast zakrzyknęli: „Precz! Precz! Ukrzyżuj Go!”. Piłat więc ich zapytał: „Waszego króla mam ukrzyżować?”. Wyżsi kapłani odpowiedzieli: „Nie mamy króla oprócz cesarza”. Wtedy Piłat wydał Go im na ukrzyżowanie. Oni zaś zabrali Jezusa. A Jezus, dźwigając krzyż dla siebie, przyszedł na tak zwane Miejsce Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a wraz z Nim – z jednej i drugiej strony – jeszcze dwóch innych; Jezusa zaś w środku. Piłat kazał też sporządzić i umieścić na krzyżu tytuł kary, a było napisane: „Jezus Nazarejczyk, król Żydów”. Wielu Żydów czytało ten napis, ponieważ miejsce ukrzyżowania Jezusa znajdowało się blisko miasta i był on sporządzony w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. Wyżsi kapłani żydowscy mówili więc Piłatowi: „Nie pisz «król Żydów», lecz: «To On powiedział: Jestem królem Żydów»”. Piłat jednak odparł: „To, co napisałem, napisałem”. Żołnierze po ukrzyżowaniu Jezusa zabrali Jego tunikę i płaszcz, który podzielili na cztery części – dla każdego żołnierza po jednej. Tunika nie była szyta, lecz z góry na dół cała tkana. Dlatego też postanowili wspólnie: „Nie rozrywajmy jej, lecz losujmy, do kogo ma należeć”. Tak miało wypełnić się Pismo: „Podzielili między siebie moje ubrania i o moją szatę rzucili los”. To właśnie uczynili żołnierze. Przy krzyżu Jezusa stała zaś Jego Matka, siostra Jego Matki, Maria, żona Kleofasa oraz Maria Magdalena. Gdy Jezus zobaczył Matkę i stojącego obok ucznia, którego miłował, zwrócił się do Matki: „Kobieto, oto Twój syn”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto twoja Matka”. I od tej godziny uczeń przyjął Ją do siebie. Potem Jezus, wiedząc, że już wszystko się dokonało, aby wypełniło się Pismo, rzekł: „Pragnę”. A znajdowało się tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i podano Mu do ust. Kiedy Jezus skosztował octu, powiedział: „Wykonało się”; po czym skłonił głowę i oddał ducha. Ponieważ był to dzień przygotowania Paschy, i aby ciała nie wisiały na krzyżach w szabat – był to bowiem uroczysty dzień szabatu – Żydzi poprosili Piłata o połamanie nóg skazańcom i usunięcie ich. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu, a potem drugiemu, którzy byli z Nim ukrzyżowani. Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że On już nie żyje, nie połamali Mu goleni, natomiast jeden z żołnierzy włócznią przebił Jego bok, z którego zaraz wypłynęła krew i woda. O tym daje świadectwo ten, który to widział, a jego świadectwo jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: „Nie będziecie łamać jego kości”. Pismo mówi też w innym miejscu: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”. Po tym wszystkim Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. Gdy Piłat wyraził zgodę, przyszedł i wziął Jego ciało. Przybył także Nikodem, który po raz pierwszy zjawił się u Jezusa nocą. On przyniósł około stu funtów mirry zmieszanej z aloesem. Zabrali oni ciało Jezusa i zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebania owinęli je w płótna wraz z wonnościami. W miejscu ukrzyżowania znajdował się ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był pochowany. Tam więc, ponieważ grobowiec był blisko, złożono ciało Jezusa ze względu na żydowski dzień przygotowania.
Czytaj dalej...
Miejsce na Twoją reklamę 300x250px
|