Po latach od powstania obrazu odnaleziono fotografię zamówioną przez Siemiradzkiego, a wykonaną w rzymskiej rzeźni. Widoczne na niej martwe zwierzę miało pomóc w wiernym oddaniu zarżniętego na arenie byka, ale w kadrze znaleźli się również patrzący na niego z obojętnością mężczyźni. Malarz postanowił wykorzystać pełną kompozycję kadru, adaptując na potrzeby „Dirce” sylwetki rzeźników, którzy stali się mocą jego pędzla Rzymianami. Przez swój tytuł dzieło nawiązuje również do mitologii greckiej: Dirce, drugą żona Likosa, króla Teb, przywiązali do rogów byka synowie Antiope, pierwszej żony króla, w akcie zemsty za jej złe traktowanie.
Henryk Siemiradzki – pochodził z rodziny szlacheckiej od końca XVII wieku osiadłej na Litwie. Jego ojciec był oficerem w armii rosyjskiej, karierę wojskową zakończył w 1871 w stopniu generała, i pomimo przypisywania artyście rosyjskiej narodowości przez tamtejszą prasę i krytykę w okresie największych sukcesów artystycznych, Siemiradzki przez całe życie czuł się Polakiem. Urodzony w 1843 w majątku Pieczeniegi w pobliżu Charkowa, zmarł w 1902 w Strzałkowie koło Częstochowy. Twórczość Siemiradzkiego reprezentuje kosmopolityczny nurt XIX-wiecznego akademizmu.
Rota