Wyrazy„bankructwo”, „upadłość” dotychczas, zapewne, budzą przerażenie u niejednego przedsiębiorcy i kojarzą się z absolutną porażką, końcem wszystkiego i plamami na reputacji. Tym bardziej, że jeszcze przed kilkuset laty, na przykład, w Anglii i Francji, bankruci uważani byli za przestępców i groziła im nawet kara śmierci. W XXI wieku niewypłacalność nie oznacza nieuniknionej upadłości, a borykające się z trudnościami finansowymi przedsiębiorstwa czy ich kierownicy nie są przestępcami.

Litwa wyróżniała się w ubiegłym roku wśród krajów bałtyckich najwyższym wzrostem liczby bankructw, który wyniósł 27,4 proc.

Audytorzy Państwowej Izby Kontroli przedstawili kolejny, już piąty raport dotyczący zarządzania skutkami COVID-19. Został on opracowany po zebraniu, przeanalizowaniu i usystematyzowaniu danych dotyczących wdrażania zatwierdzonych przez rząd środków służących utrzymaniu płynności przedsiębiorstw i ożywienia gospodarki dotkniętej pandemią.

Litewska Konfederacja Biznesu (LVK) zaapelowała do rządu o zniesienie ograniczeń dotyczących sklepów z artykułami niespożywczymi. Jak informuje LVK, proponuje się wznowienie działalności wszystkich fizycznych sklepów powyżej 300 metrów kwadratowych, co jest obecnie zakazane.

W marcu upadła na Litwie aż 361 spółka. Tak wysoką liczbę upadłości odnotowano ostatnio w kraju w 2009 roku.

W ciągu ostatnich ośmiu miesięcy najwięcej upadło spółek handlu detalicznego i hurtowni. Tak wynika z danych biura kredytowego „Creditinfo".