Po zimie, gdy roztopi się warstwa śniegowa w ogrodzie można zauważyć ślady po karczowniku ziemnowodnym, zwanym też polnikiem ziemnowodnym. Ten gryzoń drąży głębokie i rozbudowane korytarze, które niekiedy mogą mieć nawet kilkanaście metrów długości. W takim skomplikowanym systemie gryzoń tworzy również przestrzenie na gniazdo i spiżarnie. Karczownik robi też kopce, jest to jeden ze znaków, po których można stwierdzić obecność go w ogrodzie.

Już wczesną wiosną, gdy stopnieje śnieg na grządkach czy trawnikach, niekiedy da się zauważyć w ziemi wyryte otwory, które różnią się od krecich „śladów” tym, że nie mają przykrycia, czyli kopców. Należy podejrzewać, że to wyczyny nornic.

Gryzonie takie jak szczury są nosicielami wielu bardzo niebezpiecznych chorób, m.in.: tyfusu plamistego, szczurzą gorączkę, histoplazmozę oraz chorobę Weila. Te uciążliwe gryzonie są niezwykle intelektualnymi zwierzętami i z nadejściem chłodniejszej aury chętnie osiedlają się w piwnicach, spiżarniach i na strychach domów, gdzie znajdują sobie schronienie oraz pokarm. Z lokum, które sobie upodobają, trudno jest ich wyprosić, gdyż potrafią unikać, omijać różne zagrożenia.

Nornica, która wprowadziła się do ogrodu, narobi wiele szkody. Jest uważana za najgorszego szkodnika. Uwielbia rośliny cebulowe i przeważnie tam, gdzie one rosną, kopie tunele i uszkadza korzenie roślin.